Underworld

170 8 7
                                    

[21]

RAZZELLA MONIQUE HELVIN

"Underworld..." I muttered. "It's seems an exciting place to go" I continued while faking a smile "and dangerous" I whispered while gazing at this endless dark tunnel. Hindi na ako makatiis sa katahimikan namin dito sa car. Okay lang ba kay Sober na i-on man lang yung music niya? Para atleast masaya naman itong byahe.


"Okay" I sighed with surrender. "Sober do you mind if I turn on your radio?" I asked but he ignored me. Sinamaan ko siya ng tingin at sumandal na lamang sa seat with crossed arms. I hope na makarating na kami.

After 1 hour...

"Finally!" I shouted with relief nang malapit na kami sa may ilaw na parte ng tunnel. Maybe that's the Underworld!

Sober engine stopped at napansin kong may ilang mga maliliit na bahay dito, a train station at sobrang tahimik. Uhm what had happened? "Get out" sa wakas nagsalita narin siya pero--- "what?!" I unexpectedly asked.

"A-ako lang? Bakit?" Pagtataka ko. Nakatingin siya ng seryoso sa akin but I saw a heartfelt eyes. "Yeah, bumalik kana sa MA, I'll go alone" he said. I blinked hard and started to burst. "Ano?!...Look, I'm sorry kung may nagawa man akong ikinagalit mo.." Lack of sincerity and insert sarcasm. He frowned.


"Sa kahaba haba ng byahe natin, kahihintay ko, pababalikin mo lang pala ako!" Inis kong sabi at wala akong balak lumabas. "Ano bang pumasok sa utak mo?" Sumama ang tingin niya sa akin ngunit di ako magpapatalo. Nagsamaan kami ng tingin.




"It's dangerous there, magiging problema pa kita" kalmado niyang sagot. "Di huwag mo akong problemahin, I can take care of myself. I'm a Vampire remember?" Pagyayabang ko. Walang gusto magpatalo sa tinginan namin.



"Just a half. All of them are pure gangster Immortals" sabi niya and I smirked. "I'm not afraid of them" sagot ko. "You know nothing on that place" he sternly said. "I'm your partner in investigating" I said emphasizing the last word. "Sasama ako sa ayaw o gusto mo" I said seriously. He can't get me out of here!


We stayed at our position and finally he sighed irritatedly surrendered. He looked away. "Let's see" he said and started the engine. I smiled wickedly for my victory.


30 mins. na ang nakalipas pero parang walang exit itong tunnel. May mga mahihinang ingay akong naririnig, malapit na ata kami. "You need to disguise" sabi ni Sober. Uhm.. Tumingin ako sa backseat pero wala akong pwedeng magamit. May nakita akong tinted shades at isinuot ko ito. "Malapit na ba tayo?" I asked. "Yeah" sagot niya at napatingin sa akin.



"What are you doing?" He asked. "Disguising, sabi mo" he slightly chuckled. "Why? Wala ngang dala para magdisguise, di mo sinabi eh" I said parang naiinis sa kanyang tawa. "That's not what I mean, dimwit" natatawa niyang sagot. "Ganito" sabi niya at pumikit ng maigi. "Hey! Ang bilis mo pa namang magpatakbo!" I said.




He smirked at dumilat. His eyes flashed blazing red. Mas kinagulat ko ang unti-unting pag ka ghostly white ng kanyang buhok, pagbago ng ayos nito hanggang sa pagpalit ng suot niya. Napanganga ako habang pinapanood ang pagbabago niya hanggang sa natapos.





Ang itsura niya ngayon ay ang itsura niya nung nakita ko siya sa Moocher. Handsomely perfected man. He wore a white fitted shirt with silver cross necklace and a jean. Oh my!




Mischievous Academy (EDITING)Where stories live. Discover now