Πεπρωμένο

Κεφάλαιο 30o

«Πώς νιώθεις με την είδηση για την εγκυμοσύνη;» ρώτησε με ενδιαφέρον ο Μάνος μόλις βγήκαν από το νοσοκομείο και ο Λουκάς τον κοίταξε σαν να μην καταλάβαινε την σκοπιμότητα της ερώτησης .

«Ήταν ότι καλύτερο μπορούσα να ακούσω μετά από την είδηση ότι η Νόρα θα γίνει καλά.» απάντησε και χαμογέλασε ονειροπόλα , όμως ο προβληματισμός που ήταν εμφανής στο πρόσωπο του φίλου του τον έκανε να σοβαρέψει απότομα . «Θες να μου πεις κάτι;»
«Δεν στο είχα. Πόσο καιρό την ξέρεις; Λιγότερο από δυο μήνες και το μισό είστε εδώ μέσα, με εκείνη να είναι σε κώμα. Δεν το λες μακροχρόνια σχέση...»
«Θες να καταλήξεις κάπου ;» τον ρώτησε και σταύρωσε τα χέρια αμυντικά κάτω από το στήθος του .
«Είσαι σίγουρος πως το παιδί είναι δικό σου; Εσύ πάντα έπαιρνες προφυλάξεις...» ρώτησε ο Μάνος .
«Κάνω πως δεν το άκουσα αυτό, γιατί αν το ακούσω θα σε χτυπήσω!»

Πήρε μια βαθιά ανάσα για να ηρεμήσει και πέρασε τα χέρια μέσα από τα μαλλιά του με τον Μάνο να παρακολουθεί σαν γεράκι τις αντιδράσεις του .

«Με τη Νόρα ήταν όλα αλλιώς από την πρώτη στιγμή . Δεν το σκέφτηκα καν . Ούτε για πιθανή εγκυμοσύνη, ούτε από θέμα υγείας . Σαν να ήξερα μέσα μου πως αυτή είναι η γυναίκα της ζωής μου.»
«Τώρα τι θα κάνετε;»
«Η μάνα μου περιμένει να ορίσουμε ημερομηνία γάμου και για να πω την αλήθεια, η στάση της με βοηθάει ,γιατί έτσι θα αναγκαστεί η Νόρα να δεχτεί. Βλέπεις νομίζει πως νιώθω υποχρεωμένος και παγιδευμένος.»
«Ενώ εσύ πετάς τη σκουφιά σου...»
«Όσο και αν σου φαίνεται παράλογο , ναι . Θέλω να χαρείς για μένα Μάνο γιατί είμαι ευτυχισμένος . Πραγματικά ευτυχισμένος .»

Ο Μάνος δεν ήταν τόσο αρνητικός όσο άφησε να φανεί . Κάποια από αυτά που του είχε πει , πέρασαν από το μυαλό του ,αλλά κύριο μέλημα του ήταν να βεβαιωθεί πως ο φίλος του έκανε συνειδητά βήματα προς το μέλλον.

«Τώρα που ξεκαθαρίσαμε τα δικά μου να σε ρωτήσω κι εγώ κάτι; Η Έλλη είναι καλά;»
«Ανησυχείς ...»
«Το βρίσκεις παράλογο μετά από όσα έχει περάσει ;»
«Πάει ξανά στον θεραπευτή της και στον διατροφολόγο, αλλά εγώ δεν το ξέρω .» είπε σαν να ήταν κάτι φυσιολογικό , αλλά η ανησυχία του ήταν εμφανής .
«Δεν σου μίλησε;»
«Όχι και δεν θέλω να την πιέσω . Την ξέρεις την Έλλη . Όταν νοιώσει έτοιμη θα μου μιλήσει εκείνη .»
«Και εγώ με όλα όσα συμβαίνουν δεν της μίλησα καθόλου.»
«Δεν νομίζω πως θα σου το έλεγε ακόμα, όμως εγώ είδα την ανησυχία στο βλέμμα της και άρχισα να προσέχω για συμπτώματα. Για την ώρα το ελέγχει και είμαι πολύ περήφανος για εκείνη .»