ΚΕΦΆΛΑΙΟ 1ο

4.9K 309 32
                                    

Η Νόρα βρισκόταν στο γραφείο της και μπροστά της ήταν απλωμένοι ένα σωρό φάκελοι με παραγγελίες που έπρεπε να φύγουν μέχρι το απόγευμα και το χαζό κομπιούτερ της είχε βρει τη στιγμή να καταρρεύσει.
«Τεχνολογία σου λένε μετά ...»μουρμούρισε εκνευρισμένη.
Ο ήχος από το τηλέφωνο, την έκανε να βγάλει τα γυαλιά της κουρασμένα και να τα αφήσει πάνω στο γραφείο . Υιοθέτησε το επαγγελματικό της ύφος και απάντησε, με την ελπίδα πως θα ήταν ο τεχνικός και όχι κάποιος βιαστικός πελάτης  αλλά η τύχη για άλλη μια φορά δεν ήταν με το μέρος της .Τουλάχιστον ο συγκεκριμένος πελάτης ήταν συζητήσιμος και όταν τον ενημέρωσε σχετικά με το πρόβλημα που αντιμετώπιζε , της πρότεινε να στείλει κάποιον δικό του υπάλληλο να παραλάβει τα εμπορεύματα .
«Φυσικά, απλά ενημερώστε με για να εκδώσω το χειρόγραφο δελτίο και να ενημερώσω τα στοιχεία του τιμολογίου» απάντησε και μόνο που δεν άρχισε να χοροπηδά από την χαρά της .
Η παραγγελιά του Ζέρβα δεν ήταν μεγάλη και από μέσα της ευχήθηκε να ήταν και οι άλλοι πελάτες τόσο συνεργάσιμοι , ενώ έψαχνε να βρει τα χειρόγραφα δελτία .


Στην εταιρία του Ζέρβα την ίδια ώρα ...

«Έλα ρε φίλε ...Στο δρόμο σου είναι και τα χρειάζομαι άμεσα αυτά τα χαρτιά» τον παρακάλεσε ο Μάνος .
«Είσαι τρελός; Έχω ραντεβού για μια συνέντευξη και ξέρεις πως δεν μου αρέσει να αργώ.» διαμαρτυρήθηκε ο Λουκάς .
« Θα τηλεφωνήσει η Κατερίνα και θα σου τα έχουν έτοιμα. Μια υπογραφή μόνο θα χρειαστεί να βάλεις . Άλλωστε ένα κουτί είναι μόνο . Δεν θα σου πιάσει χώρο.» τον διαβεβαίωσε .

«Πώς τα καταφέρνεις και με τουμπάρεις πάντα μου λες; Κανόνισε σε μια ώρα να είναι έτοιμα. Δεν περιμένω λεπτό, αν δεν είναι .» είπε αυστηρά , αλλά από το ύφος του φαινόταν πως οι αντιρρήσεις του είχαν καμφθεί .

«Είσαι φίλος. Μόλις τελειώσεις θα τα φέρεις από εδώ και μετά θα πάρουμε τα κορίτσια να πάμε για φαγητό. Κερνάω εγώ .»
« Αυτό έλειπε , να με βάλεις να σας κεράσω κιόλας .» τον πείραξε και αφού πήρε τις απαραίτητες οδηγίες ,ξεκίνησε .


Στο γραφείο της Νόρας το μικρό χάος είχε αρχίσει να μπαίνει σε μια τάξη , αλλά και πάλι ήταν τόσα τα χαρτιά που είχε συσσωρεύσει εκεί πάνω ,που της ερχόταν να ουρλιάξει . Και το κερασάκι στην τούρτα ; Η παραγγελιά του Ζέρβα ήταν έτοιμη, αλλά εκείνη είχε χάσει το τιμολόγιο.
«Πού στα κομμάτια το έβαλα;» ,αναρωτήθηκε και άρχισε να ψάχνει από την αρχή.

Έσκυψε για να δει στα συρτάρια της, αφού εξάντλησε κάθε σπιθαμή της επιφάνειας του επίπλου και κατά λάθος έσπρωξε τον καφέ της , ο οποίος κατέληξε πάνω σε κάποιον που είχε πλησιάσει αθόρυβα το γραφείο της.

«Συγγνώμη δεν...» ξεκίνησε να λέει και οι λέξεις σκάλωσαν στο λαιμό της .«Ονειρεύομαι» σκέφτηκε. «Αποκλείεται αυτός να είναι ο Μαυρίδης. Πρέπει να κόψω την πολύ τηλεόραση , τελικά . Έχω παραισθήσεις".

Ο Λουκάς δεν ήξερε αν ήθελε να βάλει τις φωνές ή τα γέλια. Η κοπέλα που τον είχε κάνει χάλια, τον κοιτούσε σαν παιδάκι που το έπιασαν να κάνει σκανταλιά.

«Δεν πειράζει ,συμβαίνουν αυτά.» την καθησύχασε και της χάρισε ένα από τα γνωστά γοητευτικά του χαμόγελα.
«Πώς μπορώ να σας εξυπηρετήσω κύριε...;» είπε και τον κοίταξε ερωτηματικά, σε μια προσπάθεια να σώσει λίγη από την αξιοπρέπεια της , αφού τον κοιτούσε σαν ξερολούκουμο .

Ο Λουκάς ξαφνιάστηκε που δεν τον είχε αναγνωρίσει και ενοχλήθηκε, παρόλο που δεν υπήρξε ποτέ του ματαιόδοξος .

«Με έστειλε ο κύριος Ζέρβας για την παραγγελιά» εξήγησε .
«Α! Έτοιμη είναι . Μισό λεπτό να βρω το τιμολόγιο .» είπε και ξεκίνησε και πάλι να ψάχνει μανιωδώς . «Αν θέλετε μπορείτε να πάτε στο μπάνιο και να πλυθείτε λίγο, για να μην αφήσει σημάδι ο καφές» συμπλήρωσε και του έδειξε την πόρτα του μπάνιου.

Το χαμόγελο που του χάρισε πριν του γυρίσει την πλάτη και συνεχίσει την δουλειά της, τον έκανε να τα χάσει. Για μερικά δευτερόλεπτα έμεινε ακίνητος , αλλά πολύ σύντομα βρήκε την αυτοκυριαρχία του και κατευθύνθηκε στο μπάνιο .
Κοίταξε το είδωλο του στον καθρέφτη και αναρωτήθηκε γιατί αυτή η μικροσκοπική κοκκινομάλλα με τα τεράστια γυαλιά, του προκαλούσε τόση αναστάτωση .

Έριξε άφθονο νερό στο πρόσωπο του για να συνέλθει και έστρεψε την προσοχή του στον λεκέ .

{{Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα . Η πρώτη μου απόπειρα να γράψω κάτι , πριν πολλά χρόνια , έπεσε ξανά στα χέρια μου σε μια προσπάθεια να την σουλουπώσω λιγάκι .

Καλή ανάγνωση σε όποιον έχει την διάθεση να την ξαναδιαβάσει με τις μικρές διορθώσεις που έχω κάνει .

Θα χαρώ πολύ να διαβάσω τις απόψεις σας .}}

ΠεπρωμένοΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα