Best Mistake (VOLTOOID)

Chapter 32

'Yassira, jouw zogenaamde vriendin, is er vandoor gegaan met haar geliefde. Ver, ver van jou vandaan,' zegt ze simpel waardoor ik haar lang aan blijf kijken. Ik schud hevig met mijn hoofd uit ongeloof en voel hoe mijn ogen beginnen te branden. 'En jij mijn liefste Meryam, werd voor de zoveelste keer weer zonder enkele reden achtergelaten,' lacht ze luid. 'Je liegt...' fluister ik ongelovig en blijf met mijn hoofd schudden.

'Je liegt!' roep ik nog eens woedend, maar tegelijkertijd ook geshockeerd uit. Meteen pakt ze mijn kin stevig vast en zorgt ze er voor dat ik haar recht in de ogen aankijk. 'Laat me je wat vertellen Meryam, en onthoud dit goed wil je,' spreekt ze kalm uit terwijl ze me doordringend aankijkt. 'Vriendinnen bestaan niet,' vervolgt ze sissend en laat me ruw weer los.

Met een trillende onderlip kijk ik haar aan terwijl ik mijn best doe om niet in huilen uit te barsten. 'Heb je trouwens al kennis gemaakt met Michael?' vraagt ze weer grijnzend en knikt met haar hoofd naar achter me. 'Michael?' vraag ik verward, waarna ik even slik. Ik draai mijn hoofd langzaam om naar achter. Mijn adem stokt bij het zien van het lijk en in shock draai ik me snel weer naar haar om.

'W-Wie is dat? En waarom is hij dood!?' gil ik hysterisch door wat ik zojuist heb mogen aanschouwen. Met grote ogen staar ik de vrouw voor me aan. Ik sta echt op het punt om te hyperventileren. Ik voel het gewoon. 'Zoals ik al zei, Michael, oftewel jouw persoonlijke bodyguard, die jou dus had moeten beschermen,' vertelt ze alsof het niks is. Ze kijkt even onderzoekend naar haar nagels.

'B-Bodyguard? Maar hoe...' vraag ik ongelovig en knijp stevig mijn ogen samen. Beheers je zelf Meryam, niet zomaar panikeren. Dit is gewoon iets teveel informatie om te verwerken. Verlies jezelf niet. 'Één van Benahmed's mannetjes. Je bent al die tijd zonder dat je het door had achtervolgd geweest. Michael heeft zijn werk duidelijk niet goed verricht. Het is dom dat hij Daniël achterna is gegaan eigenlijk. Je zou toch een verloren zaak zijn,' begint ze weer te lachen.

Met grote ogen blijf ik haar aanstaren en weet ik niet meer wat ik moet denken. Miljoenen vragen spoken er door mijn hoofd heen en even lijkt het alsof ik mijn tong ben verloren. 'David! Zorg er voor dat zijn lijk ergens wordt neer gedumpt, ik erger me er namelijk dood aan!' roept ze ineens vies kijkend terwijl ze recht in de camera linksboven in de kamer kijkt wat mij nog niet eens was opgevallen.

Ik slik als er ineens twee mannen naar binnen komen gewandeld en het lijk mee sleuren alsof het niks is. 'Jullie zijn ziek...' fluister ik duidelijk walgend van haar. Ik sla mijn ogen dan neer. 'Dit is onze manier van overleven, deal with it,' zegt ze alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Nijdig kijk ik haar aan terwijl ik mijn nagels in mijn handpalmen zet om mezelf te beheersen.

'En jij gaat me nu eens heel leuk alles vertellen wat jij over Benahmed weet, dus kom op,' beveelt ze me ineens waardoor ik plotseling begin te lachen. 'Ik ga je precies niks vertellen,' sis ik boos wat haar mij dit keer fronsend laat aankijken. 'Volgens mij heb jij echt geen flauw idee naar wat ik allemaal in staat ben te doen Meryam. Een dode Michael achter je hoorde eigenlijk al genoeg te zeggen,' sist ze terug. Onverwachts houdt ze in een snelle beweging een scherpe mes tegen mijn wang aan.

'Spreek of ik druk. Ik denk niet dat je voor de rest van je leven met een lelijk litteken wil rondlopen. Althans, dat is als je hier tenminste nog levend uitkomt,' dreigt ze waardoor ik hevig slik. Ik haal diep adem en kijk haar aan. Ik negeer de mes tegen mijn wang aan en blijf haar aankijken. Laat geen angst zien Meryam, je kan dit.

Lang blijf ik haar maar aankijken terwijl er zich een diepe frons op mijn gezicht vormt. 'Ik begrijp het niet meer...' fluister ik verward. 'Wat is er Meryam? Kom ik je bekend voor?' vraagt ze grijnzend. Ze drukt mijn hoofd ineens dichterbij die van haar. 'Wie heeft er nog meer mijn neus, lippen en haar!? Kijk er naar!' schreeuwt ze ineens woedend.

'Wie heeft er de exacte gezichtsstructuur als die ik heb?! Spreek!' roept ze wanhopig verder. Ze kijkt me recht in mijn ogen aan. 'Wie ben jij?' fluister ik zachtjes, vol ongeloof. 'En waarom lijk ik op jou?!' voeg ik er nog snel geschrokken aan toe. Dit kan gewoon niet waar zijn.

'Ik, mijn liefste Meryam, ben Layla van der Kampen. Of zoals ik eigenlijk hoorde te heten, Layla Ahmadi,' fluistert ze terug terwijl ze met het puntje van haar mes steeds dieper in mijn wang drukt.

Ik voel een druppeltje bloed langs mijn wang naar beneden glijden en knijp mijn ogen meteen samen tegen de pijn. Ik open mijn ogen weer en merk hoe er zich inmiddels al tranen in mijn ogen hebben gevestigd.

'Wie in godsnaam ben jij!? Geef normaal antwoord!' vraag ik dit keer harder. Mijn borstkas gaat hevig op en neer, wat géén goed teken is. Haar gelach vult de ruimte en met grote ogen blijf ik haar aan kijken.

'Ik ben jouw moeder, Meryam.'

[A/N]

Babes, just wanted to say I LOVE you guys. That's all.