Best Mistake (VOLTOOID)

Chapter 16

En even, even lijkt het alsof hij dichterbij komt. Ik hou mijn adem in en blijf hem recht in zijn ogen aankijken. Net wanneer Saif iets wil zeggen, hoor ik ineens gegil vanachter me. Saif laat me in een ruk los, waardoor ik als een regelrechte idioot op het punt sta om te wankelen. Hij pakt me net op tijd weer vast en verontschuldigt zich snel. Waarom moet dit mij weer gebeuren?

Ik ruk me van hem los, strijk mijn jurk glad en draai me om naar een Yassira die me met een mond vol tanden aan staart. 'Wat is er, Yassira?' zeg ik nep glimlachend. Ze kijkt me met gespleten ogen aan. 'Go, just go,' zegt ze haar neus ophalend. Ik loop direct langs haar heen in de hoop dat Saif me niet achtervolgt. Ik weet niet eens waar ik naar toe loop, het is gewoon lopen en lopen.

Uiteindelijk kom ik ergens in een halletje terecht met allemaal kleine kamertjes. Ik trek de deur open van één van de kamertjes en zie dat die vol zit met schoonmaak spullen. Perfect. Zuchtend sluit ik de deur achter me, pak er een kruk bij en plof er dan op neer. Even dit allemaal op een rijtje zetten.

Ik kwam dus binnen met Yassira, waarna zij naar de eettafel toe rende, ik precies daarna Tim tegenkom waarbij Saif zich aan het gesprek toevoegde. Daarna deden ze kinderachtig waarop ik boos werd, wegliep, daarna weer terugliep, Tim hard op zijn voet stampte en net wanneer ik Saif in zijn ballen wilde trappen mijn been naar zijn heup verplaatst en dan doet alsof hij me bijna wilde kussen?

Wait, let me get this straight.

Tim spoort niet.

Saif spoort niet.

Ik spoor niet.

Simpel is dat.

Ik zucht zachtjes en masseer mijn voorhoofd even. Waarom maakt Saif het altijd zo moeilijk voor me? Het ene moment doet hij alsof hij me niet kan uitstaan en het andere moment speelt hij teveel met mijn gevoelens. De schoft weet het, hij weet dat ik gevoelens voor hem heb. En toch is hij erop uit om me te kwetsen. Wat heb ik hem dan in hemelsnaam aangedaan?

Na een tijdje zo gezeten te hebben sta ik op en zet ik de kruk weer aan de kant. Ik leg mijn hand op de deurklink en schrik lichtjes als de deur wordt opengemaakt door niemand minder dan, jawel, Saif. Ik slik even en maak aanstalten om langs hem heen te lopen tot hij mijn arm vastpakt.

'Ik wil er langs, kun je dat niet zien?' zeg ik geïrriteerd. Negerend duwt hij me weer verder het kamertje in, sluit hij de deur achter zich en zet die dan op slot. Ik zucht diep en kijk hem ongeduldig aan. 'Wat wil je van me? Ik heb geen zin in jou Saifeddine,' zeg ik met nadruk op zijn naam en sla mijn armen over elkaar. Alweer negeert hij mijn vraag en kijk ik hem boos aan. 'Waarom negeer je me altijd verdomme! Vertel me dan op z'n minst hoe je me überhaupt hebt gevonden!?' grom ik boos terwijl ik hem aankijk.

'Je vinden was niet moeilijk, vrouwen gaan altijd naar dit soort hokjes toe vol met schoonmaak spullen,' haalt hij kort zijn schouders op. 'Daar weet jij zeker wel veel van he? Wat vrouwen wel doen en niet doen, een echte vrouwenverslinder,' zeg ik bespottelijk terwijl ik met mijn ogen rol, maar diep van binnen deed dit me gewoon wel echt pijn?

Ik zie hem even grinniken en zuchtend zet ik een verdwaalde lok terug achter mijn oor.. 'Waarom doe je dit?' 'Ik begrijp je niet.'

'Je weet precies wat ik bedoel,' 'Nee dat weet ik niet.' Droog kijk ik hem aan en haal dan mijn schouders op. 'Dan niet,' 'Inderdaad.' Ik schenk hem geen blik meer waardig en pak dan maar een flesje bleek op. Ik begin de beschrijving te lezen alsof het zo interessant is en verstijf als ik ineens zijn warme adem in mijn nek voel. 'Je ziet er onweerstaanbaar uit vandaag,' fluistert hij hees in mijn oor. Ik verslik me bijna in mijn eigen speeksel en voel mijn ogen groot worden.

Wacht, wat?

Ik kijk hem verward aan als hij voor me komt staan en vervolgens de fles bleek uit mijn handen haalt. Hij zet het weer terug op zijn plaats en kijkt me dan doordringend aan met zijn ogen. Hij komt stapje voor stapje meer dichterbij waardoor ik automatisme stappen naar achter blijf zetten.

Ik vloek binnensmonds als ik de harde muur tegen mijn rug aanvoel waar Saif van lijkt te genieten. Hij zet beide handen naast mijn hoofd neer en kijkt me grijnzend aan. 'Ik haat het als je je mooie goud bruine lokken opsteekt. Zulk haar dient niet opgestoken te worden, maar juist los gelaten te worden,' fluistert hij in mijn oor.

Hij haalt stuk voor stuk alle speldjes uit mijn haar totdat het als een watergolf over mijn schouders heen valt. Hij neemt een lokje haar vast en bindt het dan vervolgens om zijn vinger. Verstijfd bleef ik hem aanstaren. Het lijkt alsof mijn hersenen maar niet willen meewerken. Ik heb volgens mij niet eens in de gaten van wat hij aan het doen is.

'Meryam Ahmadi, wist je al dat je een pure schoonheid bent voor het mannelijk oog?' fluistert hij er nog achterna in mijn oor wat me doet huiveren. 'Alle ogen waren alleen maar gericht op jou. Ze waren je letterlijk aan het uitkleden met hun ogen. Dat maakte me serieus gek,' fluistert hij verder. 'Besef je wel wat je met me doet, Ahmadi? Je maakt de enige echte Saif gek. Geen enkele vrouw kan dat, hoe kan een vrouw zoals jij dat wel doen?'

Ik voel hoe hij mijn kin omhoog duwt zodat ik hem wel moet aankijken. Ik kijk hem recht in zijn ogen aan en voel mijn hart steeds sneller bonken als hij me vol verlangen aankijkt.

Zijn gezicht merk ik steeds meer dichterbij komen waardoor ik automatisch mijn ogen sluit. Ik weet wat er zal komen. En om heel eerlijk te zijn? Ik vind het niet eens zo erg. 'En nu, nu is het tijd om af te maken wat ik daarnet niet had kunnen doen door je vriendinnetje die ons onderbrak.'

Binnen no-time voel ik zijn zachte, volle lippen op die van mij en duurt het even voordat ik me volledig overgeef aan hem. De zoen verandert al gauw in een passievolle, vurige maar toch tedere zoen.

Mijn armen sla ik om zijn nek heen en mijn handen maken hun weg door zijn haren heen. Ik klem mijn benen om zijn middel waardoor hij me kan optillen zonder zijn lippen van die van mij af te halen. Ik wil niet dat dit moment zal gaan stoppen, echt niet. Ik ben helemaal verliefd op deze man en dat besef ik maar al te goed.