Ταξίδι

996 137 64
                                    


''Δεν θα μου το κάνεις αυτό''Κλαίω και κοιτάζω τα υπόλοιπα αγόρια.

''Ηρέμισε Violet θα γίνει καλά έχει περάσει και χειρότερα''Λέει ο Niall και δένει έναν επίδεσμο γύρω απο το χέρι του.

Τα μάτια του είναι κλειστά και εύχομαι να τα ανοίξει για να δώ αν είναι καλά.Δεν γίνεται να τον χάσω,θέλω να δώ ξανά αυτά τα μάτια που μου δίνουν ζωή όμως με οδηγούν στον θάνατο,δεν γίνεται να έπαθε κάτι.

''Harry ξύπνα πρέπει να βγάλουμε τη σφαίρα και να φύγετε,έχεις περάσει τόσα μην τα παρατάς εδώ''

Ανοίγει ελάχιστα τα μάτια του και κοιτάζει γύρω του,βγάζω μια ανάσα που κρατούσα και χαμογελάω μέσα στα δάκρια μου.Είναι μεγάλος ο πόνος της απώλειας και δεν θέλω να τον ζήσω ξανά.

''Γίνε καλά Harry,ας πονάω εγώ όχι εσύ''Κλαίω και ακουμπάω τα μαλλιά του.

Το φώς τώρα αρχίζει να φαίνεται όμως κανένας δεν υπάρχει σ'αυτόν τον έρημο δρόμο,δν θα μας βρούν εδώ πέρα.

Ο Louis σηκώνει το σώμα του Harry και μαζί με τον Niall το μεταφέρουν προς το αυτοκίνητο,κοιτάζω γύρω μου και βλλεπω τους άλλους άντρες χωρίς αισθήσεις πεσμένους κάτω,ακολουθώ τα αγόρια στο αυτοκίνητο και τον κοιτάζω ξανά.

Χαμογελάω όταν σκέφτομαι οτι κάποτε αυτός είχε τρομάξει για εμένα,θυμάμαι που μιλούσε απο πάνω μου και παρακαλούσε να ξυπνήσω όμως δεν ήμουν σίγουρη αν ήθελα να γυρίσω πίσω,η φωνή του με τράβηξε πίσω στη ζωή και τώρα βρίσκομαι εδώ και προσπαθώ να σκεφτώ οτι θα γίνει καλά.

Οι άλλοι αρπάζουν κάποια εργαλεία και ετοιμάζουν τα πράγματα για να βγάλουντ η σφαίρα απο το χέρι του.

''Μωρό μου κράτησε μου το χέρι αυτό θα πονέσει''Λέει και με κοιτάζει,προχωράω δυστακτικά και του πιάνω το χέρι,μου χαιδεύει τα δάχτυλα και δεν παίρνει τα μάτια του απο πάνω μου.

Βλέπω να βάζουν οινόπνευμα πάνω στην πληγή του και αυτός να προσπαθεί να μείνει ξύπνιος,βάζουν ένα μεγάλο τσιμπιδάκι μέσα στη πληγή του και κλείνω τα μάτια μου.Τα ανοίγω όμως όταν τον βλέπω να ξεφυσάει και να σφίγγει το χέρι μου,προσπαθεί να μη φωνάξει και βρίζει χαμηλόφωνα.

Του χαιδευώ το χέρι και προσπαθώ να τον κάνω να ξεχάσει τον πόνο όμως απο το βλέμμα του ξέρω οτι είναι έτοιμος να τα παρατήσει.

Τα λεπτά περνάνε αργά και εύχομαι να τελειώσουν γρήγορα για να μην πονάει άλλο.

Ο πιο δυνατός πόνος είναι όταν βλέπεις αυτόν που αγαπάς να υποφέρει.

AgainΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα