Bu sefer yazacaklarım, değer vermeye çalışıp da renklerimiz bir türlü bütünleşemediği için, kendime uzak hissettiğim birisi hakkında aslında. Elbette, hayattaki güzelliklerin yanı sıra belirsizlikler de mevcuttur. Aslında bu belirsizlikleri aşmayı becerdiğimizde daha fazla tutunuruz hayata. Hepimizin kendine özgü hikayesi vardır. Ve bu hikayelerin yazılmasında rol alan türlü duygular, kişilikler, düşünceler. Bir de bunların yanı sıra "Sıkıntı" dediğimiz etkenler de rol alır. Güçlü kişilikler sorunlarıyla yüzleşmeye karar verirken, zayıf kişiliğe sahip ve ya umudunu yitirmeyi göze alanlar renklerini kaybederek "Gri"ye bürünür. Benim hayatımda da küçükken anlam veremeden sevdiğim, değer verip sarmaladığım birisi sayesinde renklerin en belirsizi olan griyi fark ettim. Eskiden kendini sevdirmeyi başarsa bile artık kendinden uzaklaştıran birisi. Kim olduğunu söylemem doğru olmaz diye düşündüğümden onu hayatımdaki "Gri" diye anlatacağım. "Gri" yi temsil ediyor çünkü.
Hepimizin vardır anlatmaya kıyamadığı hikayeleri. Sonuçta mutlu geçen günlerden geriye kalan hikayelerdir onlar. Sanki anlatırsak tamamını, hepsi uçup gidecektir, biz farkında bile olmadan. Solup gitmeye o kadar müsaittir ki. Aynı "Gri" renk gibi ne beyaz kadar masum olmayı beceren ne de siyah kadar karanlık. Arada gidip geliyor istemsizce. Hayalleri onu terketmiş gibi, belki de hayatın renkleri ona sırtını dönmüştür. Belki de, bizim dünyamıza çok uzak bir yerlerde mahsur kalmıştır geleceğe uzanan umutlarda. Ah bu umut. Küçücük bir umut parçasıdır belki de fakat gerekli olan tek şeydir duygularımıza.
Eskisi gibi değer verip, ona karşı sevgi hissetmek istiyorum fakat renklerimiz bütünleşemiyor. Zaman zaman "Koyu Gri"ye bürünerek istemsizce kırıyor değer verdiklerini, bazen ise "Masum Gri"ye bürünerek beyazlaşmak için çırpınıyor fakat olmuyor. Çoktan rengini seçmiş belli. Ruhuna mühürlenmiş "Gri". Geriye kalan çırpınışlar nafile.
Hepimizin hayatında vardır "Grinin Temsilcileri". Bazılarımız dayanamayıp pes eder, onlara sırtımızı dönerken, bazılarımızsa bununla yaşamayı kabulleniriz sebepsiz bir şekilde. Ne yazık ki, renkler çemberini her zaman siyah-beyaz gibi net, gökkuşağının renkleri gibi neşe dolu renkler oluşturmaz. Evrende var olan grileri de fark etmek gerekir kimi zaman. Bir rock grubunda kullanılan bas gitarı andırıyor adeta. Diğer enstrümanlara kıyasla sesi pek fazla fark edilmese bile, o olmadan müzik o kadar da güzel iletilemez dinleyicilere.
"O zaman bu gün günlerden 'Gri' olsun. Hani renkler çemberinde pek bir yere sahip olamayan fakat çoğumuzun hayatında bulunan ve bazen de bir türlü terk edemediğimiz Gri."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Peki ya umudun rengi?
Short StoryHer bir insan hayal kurarak yaşar hayatını. Bir anlığına hayal kurmadan hiç bir hedefiniz olmayan bir hayat düşünün, bunaltıcı değil mi? Ben de hayallere aşırı düşkünümdür, zira bir saniyem bile hayal edemeden geçmez. Aslında bizleri hayata bağlayan...
