32.Untold secrets

2.7K 164 97
                                    


Ishte mbyllur si gjithmone ne zyren e tij. As vet nuk e kuptonte pse, por nuk mund te perqendrohej ne ato dreq kartelash qe sikur i hidhnin veshtrime mizore nga tavolina. E vetmja gje per te cilen mund te mendonte ne ato momente ishte ajo,  shija e buzeve te saj qe seç permbanin diçka hyjnore brenda tyre, duart e saj qe i ngacmonin vazhdimisht muskujt e barkut, thonjte e saj qe kishin lene shenja te kuqe ne shpinen e tij.

U mundua te shkundte nga koka ato mendime te nxehta, sepse e dinte qe po te vazhdonte keshtu nje Zot e di se ç'mund te bente.

Beri edhe nje perpjekje te fundit per t'u marre me nenshkrimin e dokumenteve, por qe e kote. U ngrit nga karrikia dhe shkoi si pa dashur prane dritares prej nga ku dukej pjesa e pasme e viles. Aty pa e ate serish, duke biseduar me Ainohan. Kjo e fundit, si gjithmone, sec po i shpjegonte me duar e me kembe.

Cuditerisht, ajo nuk ishte e perqendruar. Qe prej se largu mund ta dallonte se vemendja e saj ishte drejtuar ne dicka tjeter dhe jo tek Ainoha. Po ç'kishte valle? Çfare merzie fshihej pas erresires se syve te saj? Mos ishte penduar per netet qe kishin kaluar se bashku, sepse jo, oh, ai nuk ishte penduar aspak. Madje deshironte qe te kalonin edhe shume te tjera si ato.

Djalli ta hante! Edhe kur perdorte tere vullnetin e tij per te mos menduar per te, serish do te dilte diçka qe do t'i hidhte ne ere planet.

U plandos zhurmshem ne poltronin e tij. Edhe ne ate mut poltroni kishte kujtime me te! Ne çdo cep te asaj zyre kishte kujtime me te! Dhe sa te embla ishin ato kujtime... Epo... Jo aq te embla sa ç'ishin grishese, emocionuese. Ende Mund ta ndjente zemren e saj te rrihte prane se tijes, kur ajo, e rraskapitur nga çmendurite qe perjetonin se bashku, e zinte gjumi mbi kraharorin e tij.

Leshoi frymen qe nuk e dinte se ishte duke e mbajtur. Nje troktikje e Bute ne dere e largoi nga fantazite e tij erotike. U rikthye tek shkresat per te dhene idene se ishte shume i zene.

-Hyr!-dha lejen e zakonshme ai.

Ishte Aime. Nuk e shihte ne sy, por qe poshte qerpikeve arrinte ta dallonte se ajo ndjehej disi... e sikletosur?

-Po?

-Doja te flisnim per dicka.

-Siç e sheh kam shume pune.

-Nuk pret puna,-kembenguli Aime dhe shkoi para tavolines se tij.

-Nuk me intereson. Jam shume i zene,-e shperfilli Diego krejt indiferent.

Aime nuk priti per asnje fjale tjeter, por ne vend qe te dilte nga zyra, shkoi perballe tij, shqeu fustanin e shkurter qe mbante veshur, levizi poltronin e Diegos duke e pozicionuar perballe vetes dhe filloi t'i zberthente kemishen tere mllef dhe epsh.

-Çfare mendon se je duke bere?-pyeti i çoroditur Diego.

-Nuk eshte e qarte kjo?-ajo nxori ne pah kraharorin e tij muskuloz dhe vazhdoi t'i hiqte rripin, madje edhe u ul mbi organin e tij jo teresisht te zhveshur.

Diego e kapi fort nga krahet, e ndali dhe e trembi me shikimin tejet te egersuar.

-Je ne vete? Mos te kane lene gje mendte? Ç'djallin ben?-bertiti ai.

-Ate qe dikur e benim me dhjetra here ne dite. Qekur ke filluar te mos me deshirosh me? Ç'po ndodh keshtu me ty Don?-ajo,e zhgenjyer dhe e trishtuar, i vendosi pellembet e saj mbi faqet e tij. Ai e largoi menjehere fytyren. Duart e saj mbeten pezull ne ajer.

-Une isha e vetmja per ty. E VETMJA! Askush nuk mund te matej me mua, te merrte pozicionin tim ne kete vile te mallkuar!

-Per kete behet e gjitha? Per pushtet dhe pozite ne vile?-e qeshura qe doli prej tij ishte e lodhur dhe sarkastike.

-Behet fjale per ty! Per mua! Per ne!!-foli Aime me nje ze te pafuqishem.

Ai qeshi serish.

-E kupton qe nuk ka patur kurre, nuk ka dhe s'do te kete kurre nje 'Ne'? Une doja seks, ti doje seks, benim seks! E thjeshte! Çfare ka ketu per mos t'u kuptuar?

-Une ende dua te bej seks me ty! Dhe asnje femer  ne kete bote s'ka per te te marre prej meje!-reagoi ashper Aime.

-Me duket se po ngaterron rolet. Une nuk jam prona jote, ti je prona ime, apo harrove?-dhe pastaj e ngriti Aimen nga prehri i tij dhe e uli mbi tavoline.

Ajo i hodhi nje veshtrim melankolik tavolines dhe pastaj tha:

-E mban mend se ç'pislleqe kemi bere mbi kete tryeze? Nje here ulerita aq shume sa sherbetoret menduan se me perdhunove. Jo se une nuk doja qe ta beje. Megjithate askush nuk guxonte te me tallte, perbuzte apo pergojonte, sepse isha e preferuara e bosit, isha nen mbrojtjen e tij dhe ai do te bente gjithçka per te te ruajtur nderin tim. Kurse tani... Tani... Eshte nje tjeter femer ajo qe ka zene vendin tim. Tani te gjithe tallen me Aimen e gjore, te neperkembur, te humbur, qe do ta flakin jashte nga momenti ne moment!

-Qepe Aime! Mbaji mend ato dite, sepse s'kane per te ardhur me.

-Ashtu he? Te kujtohet se ne krahet e kujt u bere burre? Se kujt iu dorezove per here te pare? -buçiti zeri i Aimes.

-Mos guxo te ma permendesh mua te nate si te qe nje dobesi e imja!

-Ja qe eshte dhe mos u perpiq ta mohosh.

-Isha i dehur per hir te Zotit!

-Ishe aq esell sa je tani dhe te dy e dime mire kete.

-Ç'prisje prej nje 16 vjeçari problematik?

-Prisja qe te mos qe aq i mire ne shtrat, por me ty ndodhi e kunderta, i dashur,-shtoi duke buzeqeshur djallezisht ajo.

-Ti je e çmendur!

-Per ty! Dhe per te te patur timin do te bej gjithçka, madje edhe t'i tregoj sekretin tone te vogel asaj bushtres!

Diego iu afrua dhe e kercenoi:

-Nese i thua qofte edhe nje fjale asaj per nje budallallek adoleshentesh, nje veprim te pamenduar qe s'duhej te kishte ndodhur, une do te te zhduk nga vila pa e menduar dy here!

-Nuk eshte nevoja te me tregoje asgje...

I shokuar, ne pragun e deres ai pa Aleksisin. Zhgenjimin qe pa ne syte e saj ate dite s'kishte per ta harruar kurre.

Pasion i fshehte [SHQIP]Where stories live. Discover now