Badboys & Maffia-guys //ON HOLD//

Hoofdstuk 21

POV Annabelle

Langzaam doe ik mijn ogen open. Fel licht komt gelijk mijn ogen binnen. Ik lig op een bed in een witte kamer. Ik zie twee deuren en een tafel. Mijn hoofd bonkt hard. Ik kijk verder om me heen; naast het bed staat een nachtkastje. Opvallend genoeg is er geen nachtlampje. Wel ligt er een rode brief op het nachtkastje.

In keurige letter staat mijn naam geschreven. Met trillerige handen open ik de brief. Mijn ogen razen over de letters zonder er echt iets van de begrijpen.

Annabelle,

Je hebt natuurlijk geen idee waar je nu bent en waarom. Dat blijft nog wel even zo. Je hebt in het verleden dingen gedaan waar je voor zult boeten. Wat we verder van je verwachten dat komt je later wel te weten. Nu eerst een paar regels:

1.  Als er een alarm afgaat betekend dat je nog vijf minuten hebt om in bed te gaan liggen, daarna gaat het licht uit.
2. Er wordt eten gebracht, gelieve dit op de eten, verder staat er de hele dag door water op je kamer.
3. Één van de deuren die je voor je ziet is voor jou niet open te krijgen, ga dit dus ook niet proberen. Hierdoor zal alleen ik binnen kunnen komen. De linker deur daarentegen is wel open te maken. Daarachter is een badkamer.

Verdere vragen kunnen later gesteld worden.

Oliver

Verward kijk ik om me heen. Ik sta op en loop naar de rechter deur. Inderdaad op slot. Ik loop naar links en kijk wat er op de tafel staat. Een kan water en een beker, verder is de tafel leeg. Ik loop naar de linker deur. Inderdaad een badkamer. Ik ga naar binnen, een kleine ruimte. Er staat een tandenborstel en hetzelfde merk tandpasta, shampoo en crème spoeling als dat ik altijd heb. Het geeft me rillingen, dat betekend dat ze me al langer ik de gaten houden. Ook ligt er een stapeltje ondergoed. Dat doet me er aan denken wat heb ik eigenlijk aan? Ik kijk in de spiegel boven de wasbak, ik heb een soort nachtjapon aan, wel een mooie. Ik kijk even wat ik eronder aan heb; hetzelfde setje zwart ondergoed als er ook in de badkamer ligt.

Dan beginnen de rillingen pas echt. Voor zover ik weet had ik voor het laatst iets heel anders aan.

Gehaast loop ik weer uit de badkamer. Ik loop naar de rechter deur en begin op de deur te slaan, ondanks dat er in de brief stond dat ik dit niet moest doen.

Ik ga zo'n tien minuten door. Er zit geen beweging  in de deur en niemand lijkt me te horen. Ik loop weer naar het bed en pak de brief. Oliver. Het staat er echt onder. Waarom zou ik hier zitten? Oké die vraag is misschien wel heel obvious, ik heb dingen in Nederland in de brand gestoken.

Misschien is de echte vraag wel, wat nu? Wat willen ze van me?

Terwijl ik nog in gedachten verzonken ben gaat de deur open. Ik schrik op en zie Oliver naar me toe lopen. Ik stap direct naar achter.

Ik kan de gebroken blik in zijn ogen bijna zien. Ik mag me niet voor de gek laten houden, hij kidnapt je gewoon! Dan kan hij nog zo goed acteren, je mag hem niet vertrouwen.

"Annabelle luister. Ik ga je niks aandoen zolang je even naar me luistert." Hij loop naar voren en gaat op het bed zitten. Hij klopt op de dekens als teken dat ik ook moet gaan zitten. Ik twijfel maar besluit te doen wat hij zegt.

"Ik ben nu niet je vijand." Ik lach schamper wat me een boze blik oplevert. "Je hebt zelf ruzie gezocht met de maffia, je wist wat je deed. Je bent ze geld verschuldigd en we zullen zorgen dat je dat betaald, of dat iemand anders dat voor je doet. Ik heb deze taak op me genomen. Je moet blij met me zijn, je had een of andere creep kunnen krijgen. Ik zal je niks aandoen als jij gewoon naar me luistert. Dat je in Nederland wat dingen in de fik hebt gestoken kan me eigenlijk niet zo veel boeien, maar dat je viel voor Jace wel. Jullie zullen hier beide voor boeten."

Ik raak in paniek. Het gaat dus niet alleen om mij maar ook om Jace, dit kan ik er echt niet bij hebben. "Laat me niet lachen. Jace en ik hebben niks. Weet je niet meer dat toen ik nog dacht dat je een normaal persoon was, je heb verteld wat er allemaal tussen Jace en mij is gebeurd? Hij is de klootzak die iedereen zegt dat hij is. Hij laat je denken dat hij je leuk vindt maar vervolgens zoent hij met een ander meisje. Hij vraagt voor vergiffenis maar dan slaat hij je date in elkaar." Bij date maak ik twee haakjes in de lucht, aangezien ik verwijs naar Oliver. "Vervolgens slaat hij jou en kom je erachter dat hij bij de maffia zit. Sorry maar als je denkt dat we iets hebben ben je echt blind en doof."

Ik weet niet zeker of ik deze woorden meen of niet. Aan de ene kant weet ik zelf ook wel dat ik meer voor Jace voel dan ik vertel, maar aan de andere kant voelt het fijn om deze dingen allemaal te zeggen.

"Volgens mij ben jij degene die blind en doof is. Maar als jij dit beweert vind je het vast niet erg als ik dit doe."

Hij strijkt een plukje haar achter mijn oor. Hij komt met zijn mond bij mijn oor en geeft een plagend kusje. Zijn mond gaat verder over mijn gezicht; kleine kusjes verplaatsen zich over mijn huid.

Ik adem zwaar, niet omdat ik het fijn vind maar omdat ik in paniek ben. Ik wil hem laten geloven dat ik Jace niet leuk vind, zodat hij hem alleen laat. Maar zijn bewegingen tegen mijn huid voelen zo fout.

Zijn lippen komen steeds dichter bij mijn mond. Ik duw hem van me af. Zodra ik het doe weet ik dat ik een grote fout heb gemaakt. Zijn ogen glunderen, en tegelijk kijkt hij donker.

"Zeker dat je hem niet leuk vindt? Geloof me het was de domste fout uit je leven. Je had voor mij moeten kiezen."

Zonder meer woorden te verspillen loop hij de deur uit.

Een nieuw hoofdstuk omdat ik jullie wil bedanken voor de 2000 views!!! Hierboven het eerste hoofdstuk van Annabelle die is opgesloten, wat vinden jullie ervan? Laat het weten in de comments, Loads of love