Hoogste in weerwolf #8
In de eerste hoofdstuken zitten veel spelfouten en ze kunnen een betje raar zijn maar daarna word het wat beter. (Ps. Ik moet nog aan mijn verhaalbescrijving werken😂)
Wolf is pas een paar dagen oud als ze gevonden word en naa...
"Wat is e...aah" ik krijg opeens erege steken door mijn hoofd. Het doet zo verschrikkelijk veel pijn. "Wolf gaat het? Wat is er?"
"Ahhh" ik zak door mijn knieën en begin te screuwen van de pijn. Oh dit doet zo zeer.
Ik zie Yuene nog maar me toe renen. "Laat het stopen !! Wat gebeur er met m...! " ik kon mijn zin met niet afkrijgen alles word zwart
Pov Yuene
Ok ik heb dus echt geen idee wat ik moet doen met een flauw gevallen meisje. Moest ik haar nou wakker maken of juist niet?
Ik besluit om Wolf naar mijn mini huisje te tillen en op mijn bed te legen.
Wat ben ik blij dat ik eindelijk een vriendin heb ,tenminste ik denk dat ze mijn vriendin is. Het zal wel cool zijn als de prinsses mijn vriendin is.
Wolf kreunt een keer van de pijn . Ik vrijf langzaam over haar hand waardoor ze een beetje ontspant .
Wat zal ze eigenlijk hebben? Zal ze dit vaker hebben?
Hey wacht eens....Ik heb dit ook gehad.... Ja !!toen mijn wolf Adolpha in mijn hoofd drong!
Het dat is niet ardig! Maar wel waar. ........hmf. ...
Maar wolf zij toch dat ze al kon transformeren?
Ik loop zachtjes richting de boeken kast achter het bed. Ik strijk met mijn vingertoppen langs de kaften. Mythische Wezens , Mensen ,Goden , Het Verhaal van de maan godin.
Ik begin er een paar te lezen tot ik bij het oude witte boek kom. Met gouden letters staat "Het Verhaal van de maan godin" . Dit boek leezde mijn moeder altijd voor toen ik jong was. Ik begon het boek te lezen en herinneringen van de mooiste tijd van mijn leven kwamen naar boven.
Pov Wolf
Langzaam word ik wakker. Ik open langzaam mijn ogen. Op de een of andere manier voel ik me ereg triest alsof mijn hard in 1000 stukken word gebroken.
Met moete loop ik het bed uit dat ik tegelijk heel stiletje probeer te doen. Ik zie Yuene slapen op een piepklein bureautje naast het bed.
Ik loop met pijn naar mijn tas toe en haal mijn telephone eruit. Ik zoek op waar deze pijn vandaan kan komen (natuurlijk bij weerwolven ).
Ik vind iets over een stemmetje in je hoofd. Ik ga het maar probeeren.
Hoi? -Hoi..... - Wie ben jij? -ik ben Hope - Zegt het stemetje zacht. Ben jij mijn wolf? - ik denk van wel. - Ben jij ooit echt een mens-weerwolf geweest of ben je gelijk geboren met mij.? Het is even stil. Mijn wolf is echt helemaal niet irritant als die van anderen meisjes uit de verhaalen.
Hope?-eh.. sorrh ik keek even naar jou geschiedenis - Ik vroeg iets. -Oh ja.. Ja ik ben ooit levend zegmaar geweest.- Ben je dan dood? -Ja...- hoe dan? -Ik hoopte dat je het niet zou vragen....-
<hier is een klein stukje van het verhaal Hope. Ik hoop dat Julie het helemaal lezen. Het is een ereg mooi boek>
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
<einde> Na een tijdje heeft Hope haar verhaal aan mij verteld. Ik vind het zo zieleg voor haar. Ik moet straks aan Yuene vraagen of zij iets weet van wat er met Hope's mate gebeurt is.
Hoihoi! Ik ben ereg blij. Ik heb een paar super lieve reacties gehad. Ik zou graag wilen dat je als je iets fout ziet in mijn boek het te zeggen pliezz. Of als je iets niet leuk eraan vind.
