best friend's brother~ l.s. fanfic(dutch)

27

Marcel pov.

Het is nu een week nadat we te horen hebben gekregen dat Louis in een coma lag.

Elke dag is hetzelfde: Harry slaapt bij Louis, wij halen hem 's ochtends op voor school, na school brengen we hem weer terug, hij eet de hele dag niks, hij vertelt eerst zijn schooldag aan Louis, maakt dan zijn huiswerk en gaat dan weer met Louis praten, Tom en ik houden hem in de gaten.

Harry ziet er slecht uit, de wallen onder zijn ogen worden steeds donkerder, zijn gezicht lijkt steeds smaller te worden en meer ingevallen, maar niet alleen zijn gezicht hoor, ook gewoon zijn polsen, zijn armen, hij lijkt gewoon over het algemeen heel veel af te vallen, maar zoveel dat het echt ongezond is. Tom en ik maken ons zorgen, hoewel ik moet toegeven dat ik me ook zorgen maak om Tom, want ook hij ziet er steeds slechter uit, hetzelfde als Harry, volgens mij neemt hij het zichzelf kwalijk dat hij nooit echt aardig heeft gedaan tegen Louis, maar maakt hij zich ook nog eens teveel zorgen om Harry.

Alles bij elkaar is zwaar, Louis in de gaten houden, Harry in de gaten houden, Tom in de gaten houden, ouders op de hoogte houden, beelfd zijn tegen schoonouders, opletten op school.

Om eerlijk te zijn, weet ik dat het met mijzelf ook niet helemaal lekker gaat, ik neem teveel taken op me en ik schiet mezelf tekort.

Ik zucht diep en Tom kijkt naar me. 'Wat is er, Mars?'

'Niks'

'Waar denk je aan?'

'Ik dacht aan de situatie'

'Het is slecht, he?' Hij nestelt zich dieper in de grijze trui die hij ook van mij geleend heeft.

Ik knik. 'Niet alleen die van Larry'

'Nee, ook die van mij, ik weet het, Mars, je hebt me al een paar keer gezegd dat je je zorgen om me maakt en dat ik dezelfde kant op ga als Harry' zucht hij geïrriteerd.

'Maar ook mijn situatie is niet fantastisch, we zijn er allemaal slecht aan toe'

'Het komt hopelijk allemaal wel goed' hij komt dichter tegen me aan zitten.

We kijken toe hoe Harry voor de zoveelste keer weer tegen Louis rant en zuchten tegelijk.

Ohja, nog over Harry, het enige wat hij per dag eet, is een broodje, meer niet, en zelfs dat moeten we hem dwingen.

Hoe kan een levend organisme nou overleven op zo weinig voedingstoffen? Niet, dus, want dan kom je in een hele slechte situatie.

'Heey Mars, het komt allemaal goed, oke? Maak je maar geen zorgen. Louis wordt binnenkort wakker, Harry wordt weer blij  eet weer, slaapt weer, wordt weer gezond, ik word weer gezond, jij hoeft je niet meer met ons bezig te houden en iedereen is blij.' Hij gaat op mijn schoot zitten.

'Maar dan moet Louis nog geholpen worden aangezien hij hoogstwaarschijnlijk veel rugklachten heeft.'

'Mars, je hebt je rust nodig, stop met je zorgen maken'

'Maar-'

'Nee, stop, kom slapen'

We zitten op de bedbank en Tom gaat nu goed zitten recht tegen de muur aan en hij opent zijn armen.

'Zeg nou maar niet dat jij zoveel geslapen hebt de laatste tijd' zegt hij.

Ik knik en leg me in zijn armen tegen zijn borst aan. Ik luister naar zijn hartslag en zijn ademhaling en al gauw val ik in een diepe slaap. 

Tom pov.

Zodra Marcel in slaap valt, speel ik met zijn bruine krulletjes omdat ze zo zacht zijn.

Hij is zo knap, like hij heeft like het schattigste haar ever, zijn ogen echt zo'n mooie kleur groen dat ik echt sterf als ik er alleen maar in kijk, hij is zo lang en slank en ugh ik ben zo gelukkig dat hij mijn vriendje is.

Op een gegeven moment moet ik echt even naar de wc, dus ik trek mezelf voorzichtig onder Marcel weg en druk een kusje op zijn voorhoofd.

Als ik weer terugkom, ligt hij nog steeds schattig te slapen. Als ik dan bij hem kom liggen, klemt hij zich meteen tegen me aan en ik glimlach.

Ik kan het niet laten om nog eens met zijn krullen te spelen en daarna streel ik met mijn hand langs zijn wang en met mijn duim ga ik voorzichtig over zijn zachte lippen. Teder en zacht druk ik mijn lippen op de zijne. Tussen kusjes door blijf ik met zijn haar spelen en zijn wang en lippen strelen met mijj hand.

Ik druk een langere kus op zijn mond en ik voel hoe hij me terugzoent en zijn hand over de mijne legt, die op zijn wang lag. Snel trek ik terug. 'Was je al lang wakker?' vraag ik zachtjes en beschaamd.

Hij knikt. 'Maar ik vond het fijn, wil je alsjeblieft doorgaan?'

Ik bloos en zoen hem nog eens waarna ik doorga met waar ik mee bezig was.