best friend's brother~ l.s. fanfic(dutch)

26

Harry pov.

'Mevrouw?'

'Ja?'

'Kan ik hier vannacht wel blijven slapen?'

'Nouja, het lijkt niet alsof Louis minder rust krijgt als u erbij bent, sterker nog, hij lijkt meer rust te hebben met u erbij. Ik denk dat het wel kan'

Ik glimlach tevreden en app naar Marcel, die ondertussen thuis is, of hij misschien al mijn schoolspullen en een hoop kleding hiernaartoe kan brengen, aangezien ik verwacht hier nog een paar dagen te blijven.
Marcel stuurt dat hij eraan komt dus ik ga glimlachend weer met Louis knuffelen.

Als mijn spullen er zijn zeg ik weer gedag tegen Marcel en daarna weet ik dat er verder niemand meer op bezoek komt.

Ik kleed me gauw om in de badkamer en maak de bedbank klaar die in bijna elke ziekenhuiskamer te vinden is.

Ik ga op de bedbank liggen om een poging te doen tot slapen, maar het werkt niet. Ik besluit om maar gewoon weer bij Louis in het ziekenhuisbed te gaan liggen. Daar, met mijn armen om Louis heen, val ik al snel in slaap.

Tom pov.

Ik word wakker van Marcel's wekker en zucht. 'Mars, ik wil niet naar school' zucht ik.

'Ik ook niet, baby, maar het zal toch moeten'

'Maar baaaabeeee...'

'Nee, niet zeuren, kom op, opstaan' zelfs staat hij ook op en hij begint zich meteen om te kleden. Blozend kijk ik een andere kant op. 'Hup hup, omkleden' zegt hij zodra hij de kamer uitloopt naar de badkamer.

Snel sta ik op en kleed ik me om, een zwarte skinny, mijn zwarte adidasjes en een zwarte trui van Marcel, dus oversized.

Ik begin mijn haar net zo te doen als op onze date, want toen zei Marcel dat het leuk zat.

Over de duivel gesproken. 'Heb je nou mijn trui aan?' Vraagt hij verbaasd terwijl hij achter me komt staan en zijn handen op mijn heupen legt.

'Misschien'

'Hmm en waarom dan?' Vraagt hij terwijl hij in mijn nek zoent.

'Omdat je lekker ruikt, en hij is warm, en dat is goals' som ik op.

Ik draai me om als ik klaar ben met mijn haar en ik ga op mijn tenen staan om hem een kusje te geven.

'Wauw Tom, je maakt je zorgen om goals terwijl Louis in het ziekenhuis ligt?' Grinnikt hij.

'Shht... het is wel echt heel kut dat hij daar ligt enzo, maar ik moet er wel goed uitzien'

'En dat is als je een megaoversized trui aanhebt?'

'Ja, dat is in de mode, duh'

'En sinds wanneer hou jij je bezig met mode?'

'Niet, to be honest'

'Idioot'

'Ja, Jouw idioot'

Hij glimlacht en geeft me een kusje.

We lopen naar beneden nadat we onze boeken hebben ingepakt en daar eten we snel een ontbijtje, waarna Marcel met de auto van zijn ouders naar het ziekenhuis rijdt om Harry op te halen en vervolgens naar school rijdt.

Zodra Harry in de auto is gestapt, valt het me op dat hij dikke wallen onder zijn ogen heeft, maar niet alleen dat, zijn wangen lijken wel een beetje ingevallen en hij ziet er een beetje zwakjes uit. Dan bedenk ik me weer dat ik in de ziekenhuiskamer nog steeds het broodje gezond zag liggen, dat broodje dat Harry gister zou opeten.

Harry zit dus achterin en Marcel en ik voorin. Zachtjes zeg ik dus tegen Marcel dat ik het zag liggen en hij zucht diep.

'Harry? Heb je ontbeten?'

'Nee, ik had geen honger'

Bezorgd kijk ik naar hem om.

'En heb je gister nog wat gegeten?'

Hij slikt even. 'Niets naast dat broodje gezond, ik kreeg niks door mijn keel'

'Maar ik heb mij zojuist laten vertellen dat het broodje gezond nog in de ziekenhuiskamer lag net'

'Ja, oke, sorry, ik kon het gewoon echt niet door mijn keel krijgen'

'Maar je moet wel iets eten, Harry'

'Ja, ik weet het'

'Straks in de pauze, wil ik je zien eten, oke?'

'Goed dan, maar ik kan niet garanderen dat ik het door mijn keel kriijg'

'Dat is dan afgesproken'

De rest van de rit naar school is verder stil.

Eenmaal op school moeten Harry en ik een andere kant op dan Marcel dus we zeggen hem gedag en lopen dan naar onze eerste les met tegenzin.