best friend's brother~ l.s. fanfic(dutch)

5

Harry pov.

Toen Tom tegen me aan het praten was op mijn kamer, heb ik niks opgevangen van wat hij zei. Mijn gedachten waren bij Louis. Ik ben te stom en kinderachtig voor hem, hij wil me gewoon niet. Er loopt een traan over mijn wang. 'Hazz, luister je wel? Waar zit je met je gedachten? Gaat het wel? Ben je nou aan het huilen?' Vraagt Tom. Ik let helemaal niet op, ik heb niet door wat hij zegt. Ik denk alleen maar aan Louis en huil, meerdere tranen stromen nu over mijn wangen. Tom komt naast me op het bed zitten en slaat zijn arm om me heen. 'Hey, gaat het?' Vraagt hij. Ik knik. 'Maar waarom huil je dan?' Vraagt hij. 'Laat me maar even,misschien kan ik het ooit nog uitleggen' zeg ik. 'Heeft het weer met mijn stomme broer te maken?' Vraagt hij en hij balt zijn vuisten. Ja. 'Nee' 'zeker?' Nee. 'Ja' 'dan is het goed' niet. 'Ja' zeg ik. 'Jij bent spraakzaam' zegt Tom sarcastisch. 'Weet ik' zeg ik. 'Ik laat je maar even met rust' zucht hij. 'Ik ga huiswerk maken' zegt hij. Ik negeer hem en blijf starend op mijn bed zitten. Zou Louis ook zo zijn nu? Of heeft hij me gewoon genaaid? Bij die gedachte schud ik mijn hoofd, dat zou erg zijn. Dat hij me gewoon vol naait door te doen alsof hij van me houdt, maar dat Marcel me wilde naaien. 'Hey Hazz, je ziet er niet echt uit alsof je nog gaat praten of iets doen vandaag, dus ik denk dat het beter is als ik naar huis ga' zegt Tom na een tijdje. Ik knik. 'Misschien beter' zeg ik met een gebroken stem. 'Dan ga ik maar' zucht hij. 'Sorry' zeg ik zacht. 'Maakt niet uit, kan gebeuren' zegt hij. 'Thanks' zeg ik. 'Doei' hij loopt mijn kamer uit en niet veel later hoor ik de voordeur ook open en dicht gaan. Ik barst nu echt in huilen uit en er komen diepe snikken vanuit mijn kussen.

Louis pov.

Ik hoor hoe Tom het huis verlaat en vraag me af waarom. Zou hij ruzie hebben met Harry? Vraag ik me af. Ik twijfel. Niet veel later hoor ik heel zacht snikken van boven komen, Marcel hoort het niet. We kijken nu een of andere serie op tv en Marcel vindt het te interessant. 'Ik ga even naar het toilet' zeg ik. Ik lieg, ik ga niet naar het toilet. Ik loop naar de gang, maar niet naar de deur van het toilet, maar naar boven, de trap op. Zachtjes open ik de deur van Harry's kamer. Ik zie hem met zijn hoofd in zijn kussen huilen, hij heeft niet door dat ik er ben. Ik sluip naar het bed en ga naast hem zitten waar ik mijn armen om hem heen sla. Hij kijkt verbaasd op, een rood en betraand gezicht en vochtige, rode ogen. Ook wel gebroken. 'Hazz, wat is er?' Vraag ik. 'Je wil me niet' snikt hij. Ik schrik een beetje. Denkt hij dat? 'Nee, shht Hazz, ik wil je wel, je bent super, je bent fantastisch, lief, aardig, schattig, cool, en nog veel meer. Maar er is een probleempje, en dat zijn de mensen om ons heen, ik denk gewoon dat ze het niet accepteren. Vooral onze broers niet' zeg ik. Hij zucht. 'Ik weet het, maar het is gewoon niet eerlijk. Waarom kan ik niet gewoon op meisjes vallen? Of in elk geval niet op jou, dit is veel te lastig. Ik kan dit niet aan' snikt hij. 'Het komt wel goed, ik zou niemand anders kunnen vinden zoals jij en ik zal je nooit vergeten natuurlijk, maar ik denk dat we even zullen moeten wachten tot we samen kunnen zijn. Maar ik beloof dat ik niet met iemand anders ga, nobody compares to you.' Zeg ik. Hij zucht trillerig. Ik druk zachtjes een kus op zijn voorhoofd. Ik trek hem steviger in een knuffel. 'Het komt allemaal goed' stel ik hem gerust. ' ik vertrouw je' zegt hij. 'En ik zal dat vertrouwen niet schadigen' zeg ik. 'Vraagt Marcel zich niet af waar je bent?' Vraagt hij plots. 'Ik zei dat ik naar de wc ging, maar ik moest gewoon even naar jou. Ik moest jou blijkbaar de belangrijke boodschap overbrengen dat ik je wel degelijk superleuk vind' zeg ik. 'Ga maar snel terug, voordat hij je gaat zoeken' zegt hij. 'Zeker?' Vraag ik. Hij knikt. Ik druk nog zachtjes een kus op zijn voorhoofd en loop de kamer uit, nagestaard door Harry. 'Dat duurde lang' zegt Marcel als ik terug ben. 'Ja, grote boodschap, hè?' Glimlach ik. Ik lieg niet. Ik moest Harry een grote boodschap overbrengen.