Sensiz Olmayacak

386 16 4
                                    

Biliyorum biliyorum bölümler çok geç geliyor :( Ama sizde lütfen yorum yapın <3 Gerçekten çok emek veriyorum . Bu bölümü okulda benim hikayemi takip edenler için yazıyorum . Kısa ve geciken bir bölüm oldu . Bu arada neden geciktiğinide söylemek istiyorum. Artık her bölüm için fragman hazırlamayı düşünüyorum. Sizce nasıl olur? Düşünceleriniz çok önemli. Bu arada bu süreç içerisinde hikayemizin SEZON FİNALİ TANITIM VİDEOSUNU hazırladım. İzlemişseniz görebilirsiniz. Multımedia da paylaşamıyorum. Sorun var sanırım. Bu arada oyuncu değişikliği yaptım yine:D Cara : Jb. Alexa ise Selena Gomez olacak :D Diğer arkadaşlarımızdada öyle bir sorun varmış. Linki geçen bölümde var . Görüşleriniz benim için çok değerli. İnanmassınız ama hepinizi ayrı ayrı çok seviyorum. Bu arada kitap kapağımız nasıl olmuş sizce? Görüşleriniz <3 Ben. Neyse fazla uzatıp meraklandırmadan yeni bölüme geçelim... 

(As long As you Love Me ile okuyun )...

*Caranın Ağzından*

Alexanın yorgun bedeninini hissedebiliyordum. Sıkıca sarılmıştı. Hemde o kadar söz söyledikten ve bütün bu olanlardan sonra ben de onu unutamamıştım. Onun da beni unuttuğu söylenemezdi. Yavaşça bedenini kollarından ayırdım. Çok heyecanlanmıştım.Kekelemeye başlamıştım.

-Alexa been--bee--n

Sözlerimi yarıda kesip araya atlamıştı. Yorgun nefesi ile eğilip kulağımdan itibaren bütün bedenimi zevk içinde bırakıyordu.

-İçeri gel.

Yavaşça kollarını çekip elimden tutarak beni içeri doğru sürükledi. Arkadan ayağı ile hızlıca kapıyı kapattı. Ev boş gibi görünüyordu. Bende merakıma yenilip yine konuşmaya başladım.

-Ablan yokmu?

Birazcık daha yaklaştı ve koltuğu gösterdi. İkimizde koltuğa oturmuştuk.

-Ablam alışveriş yapmaya çıktı. Geç gelir.

Her konuşmasına başlayıp ağzından sözler döküldüğünde avuçlarımın içi terleyip bunalmama neden oluyordu. Yüzüne bakamıyordum. Sadece aciz sözler çıkıyordu ağzımdan. Oysa ben daha yüzüne bakamazken ihanetin resimlerini nasıl gösterecektim?

-İyi tamam o zaman.

Gözlerine bakamadığımı anlamış olmalıki kafamı ona doğru kaldırdı. Hafif gülümsüyordu.

-Korkma benden. Yüzüme bakabilirsin.

İşte. Bu sözler karşısında eriyip bitme de görelim seni beyfendi. Kız sana yakınlaşmak istiyor işte derdin ne? Sen tam bir öküzsün Cara Wensley. Evet öküz. Ama ona karşılık verip ona bağlanmakta istemiyordum. Ne mal bir insanım ben ya? diye düşünürken yüzümde Alexa nın ellerinin ateşi cayır cayır yanıyordu. Bedenim buna dayanamadı. Ellerini hızlıca çekip ona karşılık verdim. O ise buna bıraz bozulmuş gibiydi.

-Bak ben aslında şey için geldim ... şey- yani nasıl söylenir bilmem ama -şey.

Konuşamıyordum. İspiyoncu gibi birşey olacaktım ama o Stefan p**çi benim bebeğime sahip olmadan önce düşünecekti bunu. Konuşamadığım için en iyisi hemen kanıtı göstermek diye düşündüm ve telefonumu çıkardım. Hızlıca 'Görseller' e girip resmi açtım ve eline  doğru uzattım.

-En iyisi sen bu resime ve videoya bakarak anlamaya çalış. Ben söyleyemeyeceğim.

*Alexanın Ağzından*

Caranın karşımda saçmalaya başlaması tamam kabul ediyorum komikti şimdi. Ama ne demek istediğinide anlamamıştım.  Ama önemli olan gelmesiydi. Şu an benim yanımda olmasıydı. Stefan gibi terk edip gitmemişti beni. En azından hatırlamıştı. 

*****

Caranın elime uzattığı Iphone un ekranındaki resmi görünce ilk önce ne olduğunu anlamamıştım. Ama iyice yakınlaştırdığımda Stefan ve bir kadını görüyordum. Videoyu başlattığımdaki görüntüler kafamdan gitmiyordu. Nasıl birşeydi bu? Stefan bana bunu nasıl yapardıki ? Kafamda bir çok soru vardı ama en önemlisi şuydu : Sonunda beni rahat bırakacaktı.

*Stefanın Ağzından*

Altımda inlemeleri ile beni coşturan kadın ile tam zevkin doruklarında uçuyordum. Kesinlikle şu anda yaşadığım zevki kimse bana tattırmıyordu. Ah Jenniferım benim. Son kez içine girdiğimde odayı inlemesi doldurdu. Bir anda söze başladı. Altımdan hafifçe kalktı.

-Sevgilim canım benim . Artık görüşemiyeceğiz.

-Sensiz olmaz Jennifer. Ne saçmalıyorsun?

-Görüşeceğiz ama gizli gizli. 

-Neden?

İşte tam bu soruda ufak bir sessizlik doldurdu odayı. Bir anda çıplak bedenlerimizin titrediğini hissedebiliyordum. Söze başladı.

-Patron kızıyor.

*Caranın Ağzından*

Alexa telefonu bana doğru uzattı ve öpmemek için kendimi zor tuttuğum dudaklarının arasından konuştu:

-Önemli değil . Yani bu benim için birşey ifade etmiyor. Stefan ile bitmişti. Ya da bitecekti. Aslında gördüklerim aldatıldığımı resmen açıklasada şu anda hiç üzülmedim. Tamam kabul eskiden olsa kesin ayılıp bayılırdım ama artık umrumda değil. Kaybeden o oldu.Ben zaten sadece yanımda kimse yoktu diye onunlaydım. Tek olduğum için. Ama herşey değişti.

Bir anda ayağı kalktı ve bana biraz daha yaklaştı. Gözlerimiz birbirimize kenetlenmiş adeta 'Seni Seviyorum' dercesine bağırıyordu.

-İşte sen gelince değişti herşey . Cara sana değer veriyorum. Hep yanımda olmanı istiyorum. Ama aklımda da bir soru kaldı.

Ne sorusu soracaktıki ? 

-Ne soracaksın ?

Benden birazcık daha uzaklaşıp ayağa kalktı.

-Sen Stefanı takip edecek kadar aptal olmadığına göre bu resimleri nasıl çektin? Onları nasıl gördün?

Biliyorum kısa bir bölüm oldu ama üzgünüm . Multımediada Jennifer var. XoxO.

KanDove le storie prendono vita. Scoprilo ora