Hoofdstuk 28

250 6 0
                                    

Jorian

Al uren zit ik te wachten op Lisa. Op een bericht van haar. Waarom? Vandaag is ze met haar ouders naar De politie gestapt. Een dubbel gevoel overviel mij wanneer zij het vertelde. Aan de ene kant ben ik opgelucht. Aan de andere kant ben ik doodsbang. Ze kunnen haar eindelijk helpen en ontdekken wie de foto heeft verspreid. Ze kunnen mij ook beschuldigen. Dan zal ik breken. Ik heb echt niets gedaan , en ik zou totaal niet weten hoe ik mijn onschuld zou moeten bewijzen. De afgelopen dagen waren geweldig. Haar lippen die de mijne beminnen , haar prachtige haren die naar rozen ruiken waarvan ik de lucht elke dag in kan snuiven en haar lach.....haar prachtige lach waardoor er kuiltjes in haar wangen komen. Al de hele tijd sinds dat het weer goed is gekomen ben ik praktisch bij haar in komen wonen. We doen alles samen en zien elkaar de hele dag , wat mij een rustgevend gevoel geeft. Behalve vandaag. Ik zag hoe zenuwachtig ze wegging , wat natuurlijk volkomen begrijpelijk is , maar ook erg afstandelijk. Tenminste , afstandelijker dan dat ze de afgelopen week is geweest. Misschien zelfs nog afstandelijker dan dat ze de was tijdens onze break-up. Ik haat het. Ik haat het als ze mij niet aankijkt. Ik haat het als ze mij niet bemint met haar blik. Ik haat het als ik haar kloppende hart niet op de mijne kan voelen. En zij , zij heeft geen enkel van de mate waarin ik van haar houd.....

Als de deur met een bons openslaat , waarna hij weer met een hardere bons weer terug slaat in het slot , wordt de angst mij groter dan dat mijn lichaam kan verdragen.

Ik probeer mij onder haar dekens van haar bed te verbergen , wat ondertussen onze dekens zijn geworden , in de hoop dat ze mij niet zal zien.

Helaas.

Ze heeft mij gezien.

Ik haar ook.

Ik weet alleen niet wat erger was: het moment dat ik haar betraande ogen zag , of het moment dat ze mij een harde klap op mijn wang die kort daarna begon te kloppen.

'IK HAAT JE! IK HAAT JE ! IK HAAT JE!'

Ze slaat mij en slaat mij en slaat mij. Ik weet niet wanneer dit op zal houden.

'Jij bent echt een klootzak , weet je? Hoe kón je mij zó bedonderen? Hoe kon je keihard in mijn gezicht liegen terwijl ik keihard in jouw lach en ogen belandde?'

Ik probeer een verbinding te maken tussen haar woorden en mijn herinneringen aan ons. Wat er allemaal gebeurd is. Ik kom maar tot één conclusie: de politie heeft haar een hypothese ingepraat waarin zij gelooft. Natuurlijk. Hoe kon het ook anders. Ze beschuldigen mij. Waarom? Omdat ik een jongen ben van zestien die dolgedraaid gek is op een meisje. Waaraan denkt de politie dan? Juist. Naakfoto's.

'Lisa......rustig....ik weet dat de politie miljoenen hypotheses en beschuldigingen op mij heeft hangen , maar kun je dan tenminste naar mij luisteren? Naar mijn kant van het verhaal luisteren en geloven dat ik er écht niets mee te maken heb en zeker die foto's niet genomen heb?'

'NEE , JORIAN , NEE! JE WEET HEUS WEL WAAR HET OVER GAAT ! DAT IS OOK PRECIES DE REDEN DAT IK DE POLITIE WÉL GELOOF EN JOU NÍET GELOOF.'

Ik haal een hand door mijn haar en laat een diepe zucht zonder enig nadenken over mijn lippem glijden.

'Nee , Lisa , ik weet echt niet waar je het over hebt! Weet je wat ik wel weet?'

Hij ogen staan bang.

Wild.

Ongerust.

Willend naar antwoorden.

'Ik weet.......dat ik van je houd.....'

Ze hapt zo sterk naar adem dat ze haar evenwicht niet kan bewaren en daardoor een paar passen naar achter valt en zich aan de bedleuning moet vasthouden om zich überhaupt overeind te kunnen houden.

Doordat ze geen enkel antwoord geeft , stap ik uit haar bed en loop naar de deur. Als ze spreekt klinkt haar keel droog , dor en vol van tranen.

' 2 augustus Jorian......2 augustus.......dat is de dag waarvan de politie enigszins aan kan tonen wat voor een klootzak je bent!'

Haar woorden snijden mij als doornen door mijn hart. Ik kijk haar recht in de ogen aan , zo kil , zo koud , zo zonder emotie , dat ze er kippenvel over haar hele lichaam van krijgt.

'Je kunt mij geloven of niet , maar ik heb niets gedaan. Ik zou ook nooit iets doen , als je dat soms dacht. Het maakt mij niets uit wat er op 2 augustus is gebeurd. Het maakt mij geen ene fuck uit wat de politie over mij denkt , het maakt mij niets uit wat jij over mij denkt. Het enige wat ik weet en wat ik hoef te weten wat mij betreft , is dat ik van je houd. Ik houd meer van je , dan dat ik van mijzelf houd. Ik ben serieus. Misschien iete té serieus.....maar als mensen zó diep van elkaar houden , kunnen ze elkaar ook loslaten.'

Een tijdlang stond ik met mijn hand aan de deurklink vastgeklemd te zwijgen , wachten op een antwoord van Lisa. Na een paar minuten besefte ik mij pas dat ik die niet zou krijgen , omdat zij zelf net zoveel in de war is als dat ik ben. Vele gedachtes dwalen verloren rond in mijn hoofd. Zonder dat ik het wil denk ik aan Rebecca. Een vreselijke gedachte , zeg ik zelf. Haar prachtige lichaam blijft maar in mijn hoofd steken. Ik weet nog wat wij hadden gedaan maar wat ik toen afgekapt had  , vlak voordat ik het uitmaakte met haar. Misschien net een dag daarvoor.

Flashback

Haar lippen proeften naar kersen , een van de zoetste die ik ooit in mijn lichaam heb geproefd. Ze werd wilder. Ze wilde meer. Ik voelde dat gewoon. Zelf werd ik ook best opgewonden van haar , dat geef ik eerlijk toe. Als ik langzaam van haar taille naar haar heupen toega en de knoop van haar broek probeer los te maken , laat ik haar lippen voor een paar seconden los. Puur om te weten of het wel écht wederzijds is. Het andwoord lijkt mij duidelijk als zij op haar lip bijt waarnaar ze een ja knikt. Als ik de knoop los heb gemaakt en een stukjes van haar rode lingerie al heb gezien , kan ik mij niet meer inhouden en trek ik haar broek wild uit. Wanneer ik echter de intens blauwe betraande ogen van Lisa zie , stokt mijn adem in mijn keel waardoor ik niets anders meer kan doen dan huilen.

Einde Flashback

Ik herhaal de zin die ik ondertussen al een paar minuten geleden heb gezegd.

'Als mensen zó diep van elkaar houden , kunnen ze elkaar ook loslaten....en ik denk dat het daar nu het perfecte moment voor is.'


SextingWhere stories live. Discover now