- Düğün Günü -
Merdivenleri hızla çıkarak John'un giyinme odasının kapını tıklattım ve içeri girdim. John damatlığını giymişti.
"Hadi John gitme vakti."
"Geliyorum." deyip peşimden gelin odasına geldi.
Kapıyı tıklattım ve içeriden "Girin" sesini duyunca kapıyı açtım. Elena gelinliğinin içinde çok güzel görünüyordu, Claire ve Ellie de yanındaydılar. John'un Elena'yı görünce hemen yanına gitti.
"Çok güzelsin."
"Orada dikilip birbirinize bakmayı bırakmazsanız herkes düğünü bırakıp gidecek."
Bunu dememle ikisi kol kola girip arkamızdan geldiler. Dışarı bahçeye çıktık ve yerimizi aldık. Gelin ve damat gelince herkes ayağa kalkıp alkışlamaya başladı.
Haziran aynın son haftasındaydık, okuldan mezun olmuştuk ve üniversite sınavlarına geçen hafta girdik. Düğün Elena'nın doğumundan sonra olmak zorunda oldu, bir oğulları olmuştu ve adını Peter Rick koymuşlardı. Ölen arkadaşlarının adını koymak onların anısına iyi olmuştu.
Yeminlerini ettikten sonra birbirlerini uzun uzun öptüler ve bizde bağırarak alkışlamaya başladık. Dans müziği çalmaya başlayınca gelin ve damat dans etmeye başladılar. Bende Emma'nın yanına gittim.
"Bu dansı bana lütfeder misiniz güzel hanım?" deyip elimi uzattım.
Emma elimi tutup: "Elbette." dedi.
Birbirimizin gözlerine bakarak dans etmeye başladık.
"Alan üniversiteye farklı yerlere gidersek ilişkimize devam edebilecek miyiz?"
"Deneyeceğiz Emma, neden şimdi sordun?"
"Bilmiyorum sadece merak ediyorum işte."
"Bu güzel günde bunu düşünme, zaman bize her şeyi gösterecek."
"Evet, umarım iyi şeyler gösterir."
"Bana şu an gösterdiği gibi güzel şeyler göreceğimizden eminim."
"Sana ne gösteriyormuş şimdi?"
"Benimle dans eden, ondan gözlerimi alamadığım güzel bayanı."
Emma gülmeye başladı.
"Seni seviyorum Alan West."
"Bende seni Emma." deyip onu dudaklarından uzun uzun öptüm.
Biz dans etmeye devam ederken etrafa bakındım. Franklin, Ellie ile dans ederken Claire de Dan ile dans ediyordu. Claire'in arada bana baktığını görebiliyordum. Mason ile barışmalarını çok isterdim fakat Claire artık olmayacağını söyleyip duruyordu. İkimizin birlikte olmayacağını söylememe rağmen hala bir umudu vardı. Onu üzmek istemiyordum, Emma ile beni gördüğünde yüzündeki ifadeden üzüldüğünü anlıyordum.
Müzik hareketlenmeye başlayınca bizde bir araya toplandık ve hep birlikte eğlenmeye başladık. Bugün belki hep birlikte eğlendiğimiz son gündü. Bazılarımız üniversiteye gidince birbirimizi uzun zaman göremeyecektik. Endişelerimiz vardı: iblisler biz tekken saldırırlarsa? Birbirimize bu kadar alışmışken ayrı kalabilecek miydik? Emma dan uzak olma düşüncesi de moralimin alt üst olmasına yetiyordu.
Bugün bunları düşündüğüm için kendime kızmıştım. John ve Elana'nın bu mutlu gününde böyle düşüncelere dalarak kendimi sıkıntıya sokmayacaktım. Eğlenecektik sonuna kadar, yorulsak da durmayacaktık. Bundan sonra da her şeyi kafamıza takmadan, yaşadıklarımızdan ders çıkararak yaşayamak istiyordum. Mutlu olmaya çalışacak, her günün tadını çıkaracaktık. Birbirimizin değerini bilecektik çünkü iblisler olduğu sürece başımıza bir bela gelecekti. Benjamin'in dediği gibi şimdilik rahattık. İblislerle her yerde karşılaşacaktık ve onlara karşı her zaman hazır olmalıydık. Onlar bizi değil, biz onları korkutmalıydık.
İblis hançerinin bıraktığı yara belki ömrümün sonuna kadar benimle olacaktı ve her gücümü kullanmaya çalıştığımda acısını gösterecekti. Hançer babamı kurtardığı gibi Dracula'yı kurtarmamıştı, onun ölümünden hala kendimi sorumlu tutsam da John bunu yapak zorunda olduğumu söyleyip beni avutmaya devam ediyordu. O da haklıydı, bunu yaparak Claire'i kurtarmıştım. Aslında tek Claire'i değil hepimizi kurtarmış sayılırdım.
John, hançerin bende kalmasını istemişti çünkü etkilenmeyen tek kişi bendim. Umarım bir daha kullanmama gerek olmazdı. Umarım Benjamin ve Katherina bize uzun bir süre bulaşmazdı. John, Elena, Chris, Mason, Claire, Franklin, Ellie, Dan ve Emma; şimdilik tek temennim hepimizin mutlu olmasıydı, şimdilik...
Kısım II Sonu
3. Kısmı en kısa zamandan düzenleyip yayınlamaya çalışacağım. Okuyan herkese teşekkürler :)
أنت تقرأ
Element Varisleri 2 (Düzenlendi)
الخيال (فانتازيا)Alan, Yıldırım Varisi olarak hayatına kaldığı yerden devam etmektedir fakat yeni olaylar su yüzüne çıkacaktır. Artık sadece iblislerle değil, başka düşmanlarla ve kendisiyle de bir savaş verecektir. Aydınlık tarafta mı yoksa Karanlık tarafta mı olac...
