Element Varisleri 2 (Düzenlendi)

Bölüm 2 (Düzenlendi)

Okulun ilk haftası Sam'in aramıza katılmaya çalışmasıyla geçti, Emma zorla aramıza sokmaya çalışıyordu ve biz istemiyorduk, hoş daha çok ben istemiyordum. Claire ve Dan'in onunla bir sıkıntısı yoktu, bu yüzden onlarda sinirimi bozuyordu.

Cuma günü okul çıkışı Emma'yı çağırdım ve biraz konuşmak istediğimi söyledim.

"Ne istiyorsun Alan?"

"Yeni gelmiş bir çocuk yüzünden aramız bozuldu, neden onu bu kadar önemsiyorsun?"

"Sen niye bu kadar kıskançsın?"

"Kıskançlık ile ne alakası var? Konuyu saptırma."

"Bal gibi de kıskanıyorsun işte."

"EVETT KISKANIYORUM! BU MU DUYMAK İSTEDİĞİN?" Tepkim karşısında Emma korktu ve bir adım geri çekildi. Etraftakiler bize bakıyorlardı.

"Niye bağırıyorsun?"

"Çünkü beni çıldırtıyorsun! Sam'in sana bakışlarını fark etmiyor musun?"

"Ne varmış bana bakışlarında?" Emma bunu bilerek yapıyordu.

"Sana olan ilgisini fark etmemiş olamazsın!"

"Sende Claire'in sana olan ilgisini fark edemiyorsun. Bu okula senin için geldi aptal!" deyip arkasını döndü ve hızlı hızlı yürümeye başladı. Peşinde koşup kolundan yakaladım ve kendime çevirdim.

"Ne yapmaya çalıştığını bilmiyorum Emma! Konunun Claire ile ne alakası var?"

"Bu kadar kör olma diye söylüyorum."

"Bence sen biraz önündekini gör! Oğlan neredeyse ağzına düşecek, etrafında bu kadar kız varken niye seninle ilgileniyor."

"Yeter artık! Bir daha bu konuyu açma."

"Böyle devam ederse ilişkimize zarar vereceksin."

"Bitsin o zaman!" diyerek elini tuttuğum kolunu çekti ve yanımdan ayrıldı. Ciddi olamazdı değil mi? Bir şey söylemek için ağzımı açtım ancak vazgeçtim ve arkamı dönüp okuldan çıktım. Nasıl bu kadar aptal olabiliyordu? Sam ayrılmamıza sebep olmuştu. Şu an çıldırmak üzereydim, yanından geçtiğim çöp tenekesini tekmelemeye başladım.

"Bakın burada kim kendinden geçmiş."

Sesin geldiği yöne bakınca Mason'ı gördüm.

"Ne işin var burada?"

"Senin çöp tenekesiyle ne işin var?"

"Sinirimi ondan çıkarıyorum."

"Fark ettim. Ne oldu?" Mason'a olanları anlatabilirdim ancak kimseyle konuşacak havamda değildim.

"Boşver." deyip yoluma devam ettim. Mason'ın arkamdan geldiğini duyabiliyordum. O neden buradaydı? Tabi ya Claire onu yollamış olmalıydı. Bana yetişti ve benimle aynı tempoda yürümeye başladı.

"Anlatmayacak mısın?"

Cevap vermeden yürümeye devam ettim. Kimseyle konuşmak istemiyordum. Sam'in evine gidip yıldırımları üzerine yollamamak için kendimi zor tutuyordum. Yumruklarımı sıktım ve sakinleşmeye çalıştım.

"Alan!"

"NEE!"

"Sakin ol Alan, kara yıldırımların yine ortaya çıkmış."

Ellerime baktım, yine kara yıldırımlar! Hançerin etkisindeyken ortaya çıkan karanlık yıldırım bugünlerde yine ortaya çıkıyordu. Kaldırımın köşesine oturdum ve başımı ellerimin arasın aldım. Karanlık yine beni bulmuştu. Mason'da yanıma oturdu, elini omzuma koydu.

"Sakin olmaya çalış Alan, ne zamandır böylesin?"

"4-5 gündür sinirlerime hakim olamıyorum."

"John ile konuştun mu?"

"Hayır."

"Belki olanları ona anlatmalısın."

Haklı olabilirdi ancak istemiyordum. John ile uzun zamandır doğru düzgün konuşmamıştım.

Mason, "Hadi kalk bize gidelim." dedi ve ayağa kalktı.

"Bugün kimseyle konuşmak istemiyorum Mason. Yarın size uğrarım."

"Sen bilirsin Alan, o zaman yarın görüşürüz." dedi ve yanımdan ayrıldı. Kaldırımda bir süre daha sessizce oturdum. Ara sıra bir kaç kişi arkamdan geçiyordu fakat kim oldukları beni pek ilgilendirmiyordu. Emma ile ayrılmıştık ve bunu o istemişti. Belki de konuyu benim açmam sebep olmuştu. Bir süre sonra biri gelip yanıma oturdu, kimin geldiğini görünce şaşardım. Gelen Sam'di. Şaşırdığımı belli etmemek için hiç bir şey söylemedim sadece karşıya bakmaya devam ettim.

"Emma ile aranızın bozulmasını istemezdim Alan."

"Öyle mi?"

"Bak ben buraya yeni taşındım ve her şeye yabancıyım. Emma bana bu konuda yardım etti ve arkadaş olduk."

"Yaa tabi." Ona kesinlikle inanmıyordum.

"Seninle aramızın kötü olmasını istemem-"

"Neden gerçeği söylemiyorsun Sam? Emma'dan hoşlandığını taa öteden fark edebiliyorum."

"Demek fark ettin."

Bunu söylemesiyle dönüp ona baktım, pişkin pişkin sırıtıyordu. O da yüzünü bana çevirip gözlerime baktı ve alnında Mason gibi ateş simgesi belirdi ancak rengi kırmızı değildi.

Ve siyahtı!