Assassin's Faith (Book 1: Where It All Begun) (Completed)

Chapter 54

Naka ilang ikot at bago na ako ng pwesto sa kama ko, pero hindi ko pa din makuha ang antok ko.

Hinagis ko ang kumot na naka balot sa akin, at naka simangot na umupo.

"Tss!"

What a drag!

Labag man sa loob ko pero bumangon ako at pumunta sa closet para mag suot ng jacket at sapatos.

Paglabas ko ay kinuha ko ang cellphone ko na nasa ibabaw ng mesa. Nag tungo ako sa terrace at tinawagan si Hunter.

[Yow Queen! Napa tawag ka?]

"Hack all the CCTV here in the subdivision."

[Hack ulit? Bakit may---]

"Do it."

[Aye yay, Captain!]

Naririnig ko ang mabilis na pag tipa niya sa laptop niya at wala pang isang minuto ay sinabi niyang na hack na niya ang system.

[Easy as pie!]

"Connect the live recording on my phone."

[No problem.]

Tinapos ko na ang tawag at nag hintay na may lumabas na notification sa phone ko, na agad din namang nagkaroon.

Kinonekta ko ang link na sinend ni Hunter at wala pang ilang segundo ay konektado na ako at kita ko na ang mga kuha ng cctv sa bawat lugar ng subdivision.

Magkaka sunod ang pag lipat ko sa mga kuha, na kita ko sa isang camera na dumaan ang sasakyan ni Jasper at ng iba.

Sa tingin ko ay dito lang sila naghahanap.

Pero ng makita ko ang camera sa main gate, na kita kong lumabas ang sasakyan ni Henry at kasunod neto ang mga bodyguards niya.

Nilipat ko pa ang bawat kuha ng camera, at na hinto ako sa may playground.

Wala namang mga tao pero posibleng mag punta dito ang kambal, siguro kasi bata sila? Tss.

Nag hintay pa ako ng ilang sandali bago ilipat sa ibang camera. At di nga ako nagka mali, nandoon nga sila.

Na kita ko si Bella sa bukanan ng malaking slide at hinila siya pabalik sa loob. Hindi ko nga lang nakita kung sino.

Bumalik ako sa loob para ipatong ang cellphone ko sa mesa. Malakas ang ulan at kabibili ko lang neto.

Bumalik ako sa terrace at tumalon.

Pag lapag ko, inilagay ko ang hood ng jacket ko at nag lakad papunta sa gate. Naka talikod ang guard kaya di ako na kita.

Ng maka layo ako sa bahay, huminto ako para mag isip.

Saan ba ang papunta sa playground?

Tss. Bahala na.

Third Person's POV

"Bella 'wag kang lalabas."

Kinuha ni Ashton ang tuta na nasa bukanan ng malaking padulasan na kanilang pinag tataguan.

Pagka kuha niya ay bumalik siya sa tabi ng kambal niyang si Usher na umiiyak.

"Tama na Ush, 'wag ka ng umiyak."

Hinimas ni Ashton ang likod ng kapatid at sinusubukan na patahanin eto.

Inangat naman ni Usher ang kanyang ulo at pinunasan ang luha.

"Bad ba tayo, Ash?"

Tanong niya.

"Hindi! 'Wag mo ngang isipin na bad tayo. Sabi naman lagi nila mommy at daddy pati na sila kuya na good boy tayo. Kaya we're not bad."