Uitwerking opdracht 3

38 2 2
                                    

Uitwerking opdracht 3 //  NikitaRent

Verlegen keek ik om me heen. Ik was in het vliegtuig op weg naar mijn vader in Amerika. Maar er was nergens plek! Behalve naast een hele hele knappe jongen. Maar ik was toch ook niet zo arrogant om naast hem te gaan zitten. Kijk nou hoe f*cking knap die is. Mijn moeder noemde me altijd duifje omdat ik altijd zo eerlijk en verlegen was. Maar op dit moment kwam het niet zo goed uit dat ik zo verlegen was. Kijk het grootste probleem was dat er nergens meer plek was en het vliegtuig zometeen ging opstijgen. Gelieve allemaal op uw plek te gaan zitten, het vliegtuig gaat opstijgen, werd er omgeroepen. Shit nu moest ik daar wel gaan zitten. Ik liep heel erg verlegen naar zijn plek. Ik voelde me rood worden. 'Mag ik naast je zitten?' Zei ik met mijn overdreven Engelse accent. 'Tuurlijk,' zei hij met een Amerikaans accent. Ik was nu al helemaal verliefd op dat accent.

Ik legde mijn bagage in het net maar het lukte net niet. De jongen stond op en hielp me. Ik bloosde. Ik voelde zijn hand op die van mij. Het voelde alsof ik allemaal springende stuiterballen in mijn maag had die op en neer sprongen. Toen het was gelukt ging ik met een zucht zitten. Gelukkig. Weet je, het was nog best fijn om naast hem te zitten. Hij was knap, hij had een Amerikaans accent waar ik echt helemaal verliefd op was. En zijn stem, zijn stem was echt fluweel zacht. Het leek net alsof die hartjes in mijn ogen stonden, net als in die strips.

Ik zal hem proberen te omschrijven, zonder te veel op te vallen. Hij heeft kort lichtbruin haar met een kuif versus schuin kapsel, wat echt heel mooi stond. En hij had echt van die saffierblauwe ogen waar je zowat in kon verdrinken. Verder was hij heel lang en dun. Hij had een heel stoer shirt aan met New York City erop. Niet te omschrijven hoe mooi. En hij had een lange jeans aan met gaten er in. Ik had dus echt niet door dat ik naar hem aan het staren was.

Ik werd uit mijn gedachte gerukt door een zwaaiende hand van die jongen. Toen ik dat zag schaamde ik me echt kapot. Ik werd zo rood als een tomaat en weer werd ik heel verlegen. Jahoor daarom ben ik toch ook Chloe, typisch weer iets voor mij. Hij moest natuurlijk lachen. Jeah right, het was ook echt om te lachen. Ik werd lekker rood en dat stond ook prachtig bij mijn blauwe haren, sarcasme van een rund. Ik zat mezelf dus helemaal af te knappen, dat ik dus ook niet door had dat de jongen dichterbij mij kwam zitten, toen fluisterde hij wat in mijn oor. 'Hoe heet je?' Vroeg die. 'Chloe en jij?' Vroeg ik terug. 'Jason,' fluisterde hij. Toen had ik geen eens tijd om hem antwoord te geven, want hij drukte zijn lippen op die van mij. Dit was zo magisch. Ik kreeg er van die tintelingen van, maar wel fijne. Mijn tong schoof in zijn mond naar binnen.

Zo zaten we daar dus, als een zoenend stelletje, niet dat we dat al waren ofzo. Toen we er eindelijk genoeg van hadden legde ik mijn hoofd op zijn schouder. Ik had uren zo kunnen zitten als er niet omgeroepen werd dat we gingen landen. Nee ik wou niet bij hem weg, oke ik had nog steeds blosjes op mijn wangen omdat ik zo verlegen was, yeahh Chloe is in the house. 'Ik wil niet bij je weg,' zei ik verlegen. 'Ik ook niet bij jou, ik moet naar Florida en jij,' zei Jason. OH MIJN SMURF ik moet daar ook naartoe!' Zei ik zo enthousiast als het maar kon. Hij moest lachen om mij. 'Het vliegtuig is geland, gelieve het vliegtuig zo snel mogelijk te verlaten.' Werd er omgeroepen. Jason en ik pakten onze koffers en holden naar buiten.

Een uurtje later zaten we in Florida. En wat ik al dacht, was dat Jason helemaal niet naar Florida moest, maar gewoon met mij mee wou. Jason reed met een huurauto, hij had zijn rijbewijs namelijk al, ik nog niet. Hij stopte voor het grote vrijstaande huis van mijn vader aan de rand van Florida. Hij deed de auto op slot en we belden aan bij mijn vader. Hij deed open en keek Jason verbaasd aan. 'Pap, dit is Jason,' zei ik. 'Jason, dit is mijn vader,' zei ik naar hem gekeerd. Ze schudde elkaar de hand, en we liepen naar binnen. Ze hadden natuurlijk mannen geklets, en dat was niks voor mij, dus ik ging vast naar boven.

Ik lag op mijn bed muziek te luisteren toen Jason opeens binnenkwam. Hij deed zijn pyama aan en kwam naast me liggen. We begonnen te zoenen. Hij was zo lief! Op een gegeven moment stapte hij uit bed en knielde naast mijn bed neer. 'Lieve lieve Chloe, wil jij mijn meisje worden?' Zei hij. Ik kon zowat een gat in de lucht springen, maar ik hield me in. 'Ja natuurlijk wil ik dat,' zei ik super opgewonden. Hij dook bij mij in bed en we begonnen te zoenen.

Feedback:

Eerste indruk: Ik vind dat je goed de emotie hebt beschreven die je had. Alleen vind ik het allemaal snel gaan. Misschien had je beter het anders kunnen omschrijven van dat hij mee ging naar haar vader en dat ze die avond gelijk verkering kregen. Dat je bijvoorbeeld zei: ... maanden verder. Ze zijn gelukkig samen. Even heel kort gezegd.

Spellingsfouten: Niet echt kunnen ontdekken!

Tips: Handig voor de volgende keer is dat je zegt dat het alweer bijvoorbeeld 10 uur later is en dat ze gaan landen. Ik was je verhaal aan het lezen en opeens las ik dat ze waren geland. Dus ik snapte het even niet. Dat is handig om aan te geven. Ook de tip die ik gaf bij eerste indruk!

Conclusie: Je hebt een leuk verhaal geschreven met de situatie waar je mee moest schrijven. Alleen je verhaal moest heel de tijd in de emotie verlegen worden geschreven. Dat heb je helaas niet gedaan. Maar voor de rest is het een leuk verhaal. Let wel op de tips die ik heb gegeven!




Schrijfwedstrijd Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu