My Mate Is...?! 2

Hoofdstuk 1

"Mam! Pap! Ik ben thuis!" Roep ik. Mijn moeder rent de trap af. "Gaat het liefje?! Ik hoorde dat je weer achtervolgt werd door roedels?!" Ze geeft me een stevige knuffel. "Euh ja... Euhm... Ik heb mijn mate gevonden." Ze giechelt en kijkt me vragend aan. "Wie is het? Een meisje van school?" Vraagt ze. Ik haal een hand door mijn haar. "Nee, niet dat ik weet. Maar ze hoorde bij één van de roedels die me achtervolgde." Mompel ik. Ze kijkt me ongelovig aan. "Wat?!" Roept ze kwaad. Mijn vader rent naar ons toe. "Wat is er?!" Roept hij. "Louis heeft zijn mate gevonden! En zijn mate wilt zijn bloed!" Gilt ze. Mijn vader probeert haar te kalmeren. "Rustig maar, misschien kan ze ervoor zorgen dat haar roedel hem geen pijn doet." Mijn moeder knikt langzaam. "Nou eh... Dan ga ik even bij de roedels langs." Ik draai me om en pak de deurklink vast. "Niet zo snel jongeman!" Mijn moeder en vader pakken mijn arm vast. "W-wat?" Stamel ik. Ze geven geen antwoord en sleuren me de trap op. "Hé! Ik kan zelf wel lopen!" Ik hou me vast aan de trapleuning. "Ik zorg ervoor dat die roedels niet meer achter je aan gaat!" Zegt mijn vader boos. "Alle roedels tegen die drie roedels!" Zegt mijn moeder enthousiast. Wow! Moordlust! Ze duwen me mijn kamer in. "Blijf op je kamer!" Roept mijn moeder. Ze sluit de deur en loopt weg. Ik zucht en ga op mijn bed zitten. "Wat moet ik hier doen dan?!" Roep ik. "Huiswerk maken ofzo!" Roept mijn vader lachend terug. Ik schud mijn hoofd. "Dacht het niet!" Ik ga achter mijn piano zitten. Misschien zit ze echt bij ons op school? Echt niet. Bij mij op school zitten alleen meisjes die met me uitwillen, omdat ik de Maangod ben en omdat ik de wolvenprins ben. Tijd om van school te wisselen. Misschien kunnen we vrede sluiten met die roedels? Hoe dan? Als we één stap op hun territorium zetten worden we al achtervolgd! Mijn vader's roedel kan het misschien regelen? Ze zijn de sterkste. Kan ja... We zien wel. Ik begin "I See Fire" te spelen.

"Schat eten!" Roept mijn moeder. Ik stop met spelen. "Ik kom!" Ik ren naar beneden. Pasta geur dringt mijn neus binnen. "Yummy." Ik ga naast mijn moeder zitten. "Wij gaan morgen de roedels bezoeken die achter je aan ging vandaag." Zegt mijn moeder met een volle mond. "Kun je vragen waar ze allemaal op school zitten?" Vraag ik. Mijn ouders kijken me raar aan. "Wat? Ik wil weten op welke school mijn mate zit." Mompel ik. Ze knikken. Snel eet ik mijn pasta op. "Welterusten." Ik geef ze een kus op hun wang en loop naar boven. Goed. Gaan wij naar haar school of wat? Wij gaan naar haar school. Leuk! Lopen we een territorium in van een roedel die ons bloed willen! En dan gaan we naar hun school! Iedereen zal ons aanvaarden! Ja! Lekker sarcastisch. Ik lach zachtjes en poets mijn tanden. Ach ja ik hoop dat het goed komt! Welterusten! Ik ga in mijn bed liggen. Slaap lekker.

Ik word wakker door een auto geluid. Hoe laat is het? Holy shit! 8.36 Ik spring uit mijn bed en trek een t-shirt en broek aan. Snel poets ik mijn tanden en pak mijn mobiel. "Mam! VERGEET MIJ NIET!" Schreeuw ik. Z grinnikt. "We zijn net de poort uit." Ik pak mijn motorsleutels. "Ik kom eraan!" Ik stap op mijn motor. "Schat rij voorzichtig." Waarschuwt mijn moeder. "Jaja, waar zijn jullie nu?" Vraag ik. "In het bos." Ik hang op en rij richting het bos. Euhm... Weet je zeker dat dit een goed idee is? Wat bedoel je? Nou, we gaan met onze ouders naar een roedel overleg... Naar en roedel die ons bloed wil hebben. Ze zullen me heus niks aandoen! En anders maken we ze af. Okay! Ik zie een hele rij auto's rijden. Ik geef gas en ga naast mijn vader's auto rijden. Mijn moeder zwaait naar me. Ik zwaai naar ze en race weg. Mijn telefoon gaat af. "Hallo?" "LOUIS!!! JIJ GAAT NAAST ONS RIJDEN! Weet je wel niet hoe gevaarlijk het is?!" Gilt ze door de telefoon. "Rustig mam!" Ik hang op. Een paar wolven komen naast me rennen. Ze grommen gevaarlijk naar me. Ik haal mijn schouders op en race naar de roedelhuis. Mijn ouders parkeren hun auto naast me. Mijn moeder springt uit de auto. "Jongeman! Als je dat nog een flikt, dan hoef je nooit meer mee te gaan!" Ze kijkt me boos aan. Ik knik. "Oke." Ze rolt met haar ogen. De paleiswachters komen om ons heen staan. "Zullen we?" Mijn vader wijst naar binnen. We knikken en lopen achter hem aan. "Koning." De Alpha buigt voor ons. "Waar is de vergaderruimte." Vraagt mijn vader. De Alpha loopt naar een enorme deur. "Hier." Hij opent de deur. We lopen naar binnen en gaan op een stoel zitten. "Waar wilt u het over hebben." Vraagt de Alpha. "We willen dat je stopt met jagen op mijn zoon." Antwoordt mijn vader zakelijk. De Alpha knikt twijfelend. "Als u dat niet doet, moet u de consequenties aanvaarden. En ik denk niet dat u alle roedels tegen u wilt hebben." Zegt mijn vader dreigend. "U weet dat alle roedels het bloed van uw zoon wilt." Zegt de Alpha. Mijn vader knikt. "Maar wat heb je uiteindelijk eraan? Macht? Wat wil je dan doen als je macht hebt? De wereld veroveren? Wat kun je daar nou mee." Mijn vader staat dreigend op. "En uiteindelijk verlies je je macht, omdat jullie er niet voor bestemd zijn." De Alpha trekt wit weg. "U hebt gelijk. We zullen onmiddellijk stoppen." De Alpha buigt voor me. Ik knik. De deur gaat open. Een heerlijke geur dringt mijn neus binnen. "VADER WAT DOE JE?!" Roept een meisje met de prachtigste ogen ter wereld. "Seraphine!" De Alpha staat woest op. "Toon wat respect voor je koning en koningin. En hun zoon!" Roept de koning woest. Seraphine kijkt me aan. Ik loop op haar af. Ze deinst achteruit. "Louis?" Mijn moeder kijkt me vreemd aan. "Seraphine hmm... Mooie naam." Ik pak een lok van haar haar vast. "Laat me los." Gromt ze. Ik trek haar naar me toe. "Je bent van mij." Tintelingen verspreiden zich over mijn hele lichaam.