My Mate Is...?! 2

Hoofdstuk 8

Pov Seraphine

Ik word wakker met een arm stevig om mijn middel. "Louis?" Fluister ik. Ik draai me om in zijn armen. Louis slaapt nog. Zijn mond is een klein beetje open. Hij ziet eruit als een baby! Zo schattig! Ik leg mijn hand op zijn wang. Zijn ogen schieten open. "Je bent eindelijk wakker." Zegt hij met een ochtendstem. Ik kuch zachtjes. "Jij bent eindelijk wakker." Zeg ik lachend. Hij komt overeind. "Wat zullen we doen vandaag?" Vraagt hij. Ik spring uit zijn bed en ren naar de raam. "Ik weet wel iets! Zullen we gaan bungee jumpen?!" Roep ik enthousiast. Ik kijk achter me. Louis is verdwenen. "I-ik ben in de badkamer!" Hoor ik hem roepen. Ik lach zachtjes en ga op zijn bed zitten.

Pov Louis

Seraphine rent naar de raam. "Ik weet wel iets! Zullen we gaan bungee jumpen?!" Roept ze enthousiast. B-bungee jumpen?! Ik ren naar de badkamer. "I-ik ben in de badkamer!" Roep ik. God, ze weet nog niet dat ik hoogtevrees heb. Ik poets mijn tanden en loop weer naar buiten. Seraphine zit op mijn bed. Straks lacht ze me uit, omdat ik hoogtevrees heb! Nee! Ik moet me als een man gedragen! "Ja we gaan bungee jumpen!" Roep ik met een gedwongen grijns. Ze springt in mijn armen. "Zullen we dan snel ontbijten?" Stelt ze voor. Ik knik. We lopen naar beneden. Mijn moeder kijkt me glimlachend aan. "Wat willen jullie vandaag gaan doen?" Vraagt mijn vader. "Bungee jumpen." Mompel ik. Mijn moeder barst in lachen uit. Ik schenk haar een zeg-niet-dat-ik-hoogtevrees-heb-blik. Ze knikt en geeft ons een bord met broodjes. "Eet maar wat." Zegt ze. We eten onze broodjes snel op. "Waar willen jullie gaan bungee jumpen?" Vraagt mijn vader. "We kunnen van een toren, boom, berg, ravijn of rots bungee jumpen!" Zegt Seraphine. Mijn maag draait zich om. RAVIJN?! TOREN?! BERG?! ROTS?! Mijn vader kijkt me lachend aan. "Oh jullie kunnen van een rots bungee jumpen! Ik weet een super mooi plekje! Je hebt uitzicht over de zee! Dus als je gaat bungee jumpen raak je de zee net niet!" Roept mijn moeder. "Willen jullie meegaan?" Vraagt Seraphine. Mijn moeder knikt. Ik kijk me vader wanhopig aan. Hij schenkt me een je-had-eerlijk-moeten-zijn-blik.

Ik stap uit de auto. "Louis! Leg jij de kleed maar neer!" Roept mijn moeder. "Doe ik!" Ik pak de kleed uit de auto en loop naar een mooi plekje. Wij gaan hier zo veel spijt van krijgen! Ik loop naar de rand toe. "Oh alle manen nog aan toe." Ik zie de golven tegen de rotsen slaan. "Waarom houden mensen ervan om te bungee jumpen?!" Mompel ik. Seraphine komt naast me staan. "Mooi hè?" Zegt ze. "Ja." Maar eigenlijk bedoel ik nee. We lopen terug naar mijn ouders. "Hier Louis!" Mijn moeder gooit me een uitrusting toe. Ik vang hem met trillende handen op. "Gaat het?" Vraagt Seraphine bezorgd. "Ja! Ik heb het alleen... Koud... Ja ik heb het koud!" Stamel ik. Ze knikt en doet haar uitrusting om. "Zullen we?" Vraagt ze. Ik kijk om me heen. "Waar zijn de instructeurs?!" Vraag ik bezorgd. Seraphine lacht. "Ik heb een diploma hiervoor! Dus we hebben ze niet nodig!" Stelt ze me gerust. Mijn ouders lachen geheimzinnig naar me. Ik loop met Seraphine naar de rand van de rots. Ze maakt onze touw vast aan een ingewikkelde apparaat. "Wat als dat apparaat het begeeft?" Vraag ik. Seraphine kijkt me verbaasd aan. "Probeer het eens op te tillen." Zegt ze. Ik loop naar de apparaat en probeer het met al mijn kracht op te tillen. "Het zit muurvast." Hijg ik. Seraphine grinnikt. "Maak je dus maar geen zorgen!" Roept ze. We lopen naar de rand van de rots. "SUCCES LOUIS!" Schreeuwt mijn vader. Ik schenk hem mijn fake glimlach. "Dank je." Zeg ik met mijn kaken opeen geklemd. "Houd me maar vast om mijn middel." Zegt Seraphine. Ik leg mijn armen om haar middel en trek haar stevig tegen me aan. Ze grinnikt. "Klaar?" Vraag ze. Ik knik. "Dan gaan we!" Zegt ze. Ik knijp mijn ogen stijf dicht. Er gebeurt niks. "Euh Louis... Jij moet zelf gaan springen... Als ik je dwing gebeuren er nare dingen met je lichaam." Zegt Seraphine. Ik open mijn ogen. "Oh..." Ik loop met haar naar de rand. "Goed daar gaan we dan." Ik kijk over de rand. "Ja we gaan nu..." Zeg ik. "Nu..." Ik voel mijn hart bonken. "Daar gaan we..." Ik hoor Seraphine lachen. "Wat?" Vraag ik. "Je hebt hoogtevrees." Zegt ze. Ik wend mijn blik af. "Hé, dat is niet iets waar je over hoeft te schamen." Ze legt een hand op mijn wang. Ik knik. "Sorry, ik wou het je vertellen, maar ik wou je niet teleurstellen." Zeg ik. Ze knikt. "Ik ben niet teleurgesteld! We kunnen nog altijd andere dingen gaan doen." Lacht ze. "In dat geval! Hoe maak je zo'n ding los?" Vraag ik. We buigen alle twee naar voren. Daardoor stoten onze hoofden tegen elkaar. "Sorry!" Roept Seraphine. Ik wankel naar voren en val over de rand naar beneden. "Louis!" Seraphine duikt achter me aan. Ze slaat haar armen om mijn middel. Ik zie de wereld over de kop. "Maak je klaar!" Gilt Seraphine. "Waarvoor?!" Schreeuw ik. "Dit!" Ik voel de touw aan mijn lichaam rukken. We schieten omhoog. Seraphine lacht en ik schreeuw het uit. "Louis!" Ik kijk naar boven. Mijn moeder maakt een foto van ons. Mijn vader filmt ons. We vallen weer naar beneden. "Vond je het leuk?" Vraagt Seraphine. "Ja hoor." Antwoord ik met een schorre stem. "Trek ons maar weer omhoog." Roept Seraphine. We gaan langzaam weer omhoog. "Dit vind ik het leukste van bungee jumpen." Zeg ik grijnzend. Seraphine kijkt me verbaasd aan. "Waarom dan?" Ik buig me naar haar toe. "Omdat ik je nu kan kussen." Ik druk lachend een kus op haar lippen. Ze grijnst naar me.

________________________

SORRY DAT IK ZO LANG NIKS MEER HEB GEUPLOAD! *knielt neer* *buigt voorover* 1000x SORRY!!!