My Mate Is...?! 2

Hoofdstuk 3

Ik loop langs de klaslokalen. Waar zit Seraphine?! Een paleiswachter rent naar me toe. "Heb je haar gevonden?" Vraag ik. Hij knikt. Ik gebaar hem voor te gaan. We lopen naar de tweede verdieping. De paleiswachters klopt op de deur. "Binnen." De wachter opent de deur en ik loop naar binnen. "Wat doe jij hier?!" Roept Seraphine. "Wat denk je?" Zeg ik. Ze draait zich om naar haar vriendje. Ik loop naar haar toe. "Ga weg." Zegt ze geïrriteerd. Ik schuif een stoel naast haar tafel. De jongen staart me kwaad aan. Ik trek me er niks van aan. "Zo Seraphine. Wil je vanmiddag iets doen?" Vraag ik met een knipoog. Ze rolt met haar ogen. "Nee." Ik kijk haar verdrietig aan. "Vanavond dan?" Ze schud haar hoofd. "Nee." Een meisje voor me knipoogt naar me. "Ik wil wel iets met je doen hoor." Zegt ze verleidelijk. Ik schud mijn hoofd. "Ik wil alleen Seraphine." Vanuit mijn ogenhoeken zie ik Seraphine lichtjes blozen. "Ga weg dude. Ik ben haar vriendje." Zegt de jongen bezitterig. "Ga weg dude. Ik ben haar mate." Zeg ik lachend. De jongen staat op. Seraphine trekt hem omlaag. "Louis, ga alsjeblieft weg." Ik zucht en sta op. "Alleen omdat jij het vraagt schat." Ik buig me naar haar toe en geef haar een kus op haar wang. Ze wendt haar hoofd af. Ik grinnik en loop de lokaal uit.

"LOUIS! WAAROM BEN JE NOG NIET THUIS?" Schreeuwt mijn moeder door de telefoon. "Mam! Ik ben bij mijn mate op school." Roep ik. Ik hoor haar wat mompelen. "Neem haar mee naar huis ofzo!" Roept ze. Ik grinnik. "Dat word moeilijk." Ze zucht. "Kom snel thuis." Zegt ze. "Is goed." In hang op en ga op een stoel zitten in de aula. Wanneer heeft ze pauze?! Bijna denk ik. Ik wil haar vasthouden! Kon je haar daarnet niet zoenen?! Nee! Argh! Ik wil die jongen vermoorden! Ik mag hem totaal niet. Alsof ik hem wel mag. De bel gaat. Het duurt wel een tijdje voordat ik Seraphine zie. Ik zwaai naar haar. Ze doet alsof ze me niet ziet en loopt stug door. "Hé Seraphine! Babe kom hier zitten." Roep ik hard zodat iedereen het kan horen. Seraphine draait zich woest om. "Kun je niet wat zachter praten?!" Roept ze terug. Ik schud mijn hoofd. "Ik heb je afgewezen! Dus ga weg!" Roept ze. Ik lach zachtjes. "Je hebt me niet afgewezen." Ze staart me ongelovig aan. Ik haal mijn schouders op. Haar vriendje tikt op haar schouders. Hij zegt iets en Seraphine knikt. Wat bespreken ze? Hoe moet ik dat nou weten?! Ik grom kwaad. Seraphine loopt weg met de jongen. Ik schuif mijn stoel naar achteren en loop achter hun aan. "Waar gaan jullie heen?" Vraag ik. De jongen schenkt me een gemene glimlach. "Klootzak." Mompel ik. We lopen naar een afgelegen plekje. De jongen buigt zich naar Seraphine toe. "Hé!" Ik duw hem kwaad weg. "Wat?" Hij trekt Seraphine naar zich toe. "Ze is van mij!" Ik trek Seraphine tegen me aan. De jongen trekt haar weer terug en zet zijn lippen op haar nek. "NEE!" Gilt Seraphine. Ik duw de jongen weg. Hij vliegt tien meter de lucht en beland hard op de grond. Ik ben zo blij met mijn krachten. "Als je haar nog een keer aanraakt vermoord ik je." Grom ik. De jongen rent zo snel als hij kan weg. Ik bekijk Seraphine's nek. "Gelukkig heeft hij je niet gemarkt." Grijns ik. Seraphine duwt me weg. "Heb ik jou om hulp gevraagd?" Zegt ze kwaad. Ik haal mijn schouders op. "Je gilde zo hard, dus ik hielp je." Antwoord ik. Ze zucht en draait zich om. "Wacht!" Ik pak haar pols vast. Ze probeert zich los te rukken. "Wat moet je?" Zegt ze geïrriteerd, omdat ze zich niet los kan rukken. Ik grijns. "Kom vanavond bij mij eten." Ze aarzelt. "Dat betekent dus ja." Ik geef haar een knipoog. Ze knikt en loopt weg. Ik trek haar naar me toe. "Geen kusje?" Mompel ik. Ze schudt haar hoofd. Ik geef haar een kusje op haar wang. "Tot vanavond. Ik haal je op." Zeg ik lachend. Ze rent zo snel als ze kan weg. Die tintelingen voelen zo goed! Klopt. Ik loop naar mijn motor. Een paar meisjes zwaaien naar me. Ik start de motor en race weg.