Ch. 22: The Most Precious Thing

Zacznij od początku
                                    

"Mey, hindi ka ba samen sasabay?" - yaya ni Andrew "Wala kang kasabay na pag-uwi ah. Kasabay ko naman si Irene."

"Ah anong oras na ba?" - napakamot ako sa ulo

"Malapit na mag-8 oh." - pinakita saken ni Andrew yung relo nya

-------------------------------------

[KIEL'S POV]

Aba. Mage-8 pm na ah. Bakit hindi pa nalabas yung si Mey. Kung kelan naman na gusto ko syang makita, tsaka naman wala. BADTRIP NAMAN OH. >< Makauwi na nga lang. Nababadtrip lang ako eh.

Lumakad na ko palayo ng school at sumakay sa kotse ko.

Matawagan nga si Mark.

[YO!]

"Gago. May ginagawa ka ngayon?"

[Wala naman. Bahay lang. Bakit, pwet?]

"Aso ka. Sunduin kita dyan. Bar tayo."

[Ngayon na?]

"Baka bukas. Tanga ka. Magbihis ka na. I'll be there in 5 mins."

[HAHAHA. Sige. Ang bilis ah. 5 mins lang. Harurot yan, pre.]

"Wala kang pake. Magbihis ka na lang. Ge."

[Love you. HAHAHA. Ge.]

Binaba ko sa cp ko. Loko-loko talaga kahit kelang yung si Mark eh. Wrong timing sya. Badtrip ako eh. Nakakaasar naman kase si Mey. Ayaw aga-agahan yung uwi.

*TING!*

Ah baka naman may ibang kasama. AGAD-AGAD? Ganon ganon na lang syang makalimot at mag-move on. Grabeng babae naman yon. Sobra sya ah.

-----------------------------------------

[MEY'S POV]

Salamat natapos rin sa lahat ng ginagawa. Makauwi na nga. Hindi na ko nakasabay umuwi kila Andrew eh. Kailangan na daw kasing umuwi ni Irene. Hindi na nila ko maiintay. Good thing, may driver ako. Kaya no worries.

Lakad...lakad...lakad

Hmp. Feeling ko may sumusunod saken ah.

Lakad...lakad...lakad

Tingin sa kaliwa.

Tingin sa kanan.

Tingin sa likod.

Ajuju! Kinakabahan na talaga ko.

"*sigh* May tao ba dyan?" - nanginginig na ko sa takot

KATAHIMIKAN...

Nako, makapag-lakad na nga lang. Nasan naman kasi yung si manong. Ang layo ata ng pinag-parking-an.

"Hi, gorgeous." - lalaki 1.

Sinisimulan na nilang pumaligid saken. Oo, NILA. MADAMI SILA.

"Sino kayo?" - maluha luha na ko

"Makikilala mo rin kame." - lalaki 2. Sinimulan nila kong lapitan

"Huwag nga! Lumayo nga kayo saken. Hindi na kayo nakakatuwa." - hinahampas hampas ko sila ng bag at mga dalahin ko

"HAHAHAHA." - tumawa lang sila

"ANO BA KASI." - nalaglag na yung mga dala ko

Sa sobrang asar ko, eh nasipa ko yung isa sa "you-know-where" part nya.

"OOOOOOOOOOOOOOOOOOWWWW!" - nagimpit yung lalaki

Sinubukan kong tumakbo palayo pero nahawakan ako nung isa sa braso at......

My Sweet BlackmailerOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz