Αλεξη'ς pov (hehe😈)
Καθομαι στο παγκάκι του πάρκου και βλέπω την Μαρινα να με μιμειται.Αναστεναζοντας, τραβάω ελαφρώς τα μαλλιά μου και αγνοώντας το κορίτσι με το οποίο βρίσκομαι τώρα και το τι στο καλο πρόκειται να γινει , ο νους μου πηγαίνει σε ένα ατομο.
Την Ιρις.
Το κορίτσι που πριν λίγο άφησα στο σπίτι για να συζητήσω με την Μαρινα, την όλη κατάσταση.Το κορίτσι για το οποίο βρίσκομαι εδώ πέρα τώρα.Όλα για χάρη της.Αν δεν μου το ζητούσε η Ιρις , θα είχα αγνοήσει κάθε παρακληση και οποιοδήποτε δάκρυ της Μαρίνας.
"Πρέπει να μιλήσουμε."την ακούω να μου λεει και παιρνοντας ενα ξυλακι από το έδαφος γνεφω.Δεν έχω καμία απολύτως ορεξη να σπαταλησω έστω και λίγο σάλιο για αυτο το τσουλακι.
Αν νιώθω μισος για κάποια άτομα πάνω σε αυτή την γη , το βραβείο δίνεται σίγουρα στην Μαρινα.Μόνο και οι σκέψεις που μου έρχονται στο μυαλό και όλοι οι καυγάδες που έγιναν με τους γονείς μου εξαιτιας της , με κανουν να θέλω να την σκοτώσω.Ή έστω με προτρέπουν στο να φύγω απο εδώ πέρα αυτη την στιγμή.
Αλλά όχι.Αν η Ιρις εβλεπε αυτη την αντιδραση θα μου θυμωνε.Επομενως πρεπει να μεινω εδω για να την ακουσω.Όλα για την Ίρις...
"Λοιπόν."λέει ενώ χαμηλώνει το βλέμμα της και κοιτάζει αμήχανα τα παππουτσια της."Δεν φταίω.Το εννοώ.Εγώ απλά ήθελα εσενα και σε ήθελα πολύ."τονίζει και με κοιτάζει περιμένοντας την αντίδραση μου.
Ανασηκωνοντας το φρύδι μου την κοιτάζω και ρίχνοντας της ένα ειρωνικό βλέμμα αρχίζω να "σκάβω" με το ξυλάκι , το χωμα του παρκου.Το οτιδήποτε μου λέει αυτή η γκόμενά μου περνάει άκρως αδιάφορο.Το μόνο που θέλω είναι να τελειωσει η χαζοσυζητηση και να πάω στην Ίρις.
"Δεν έχω πολύ ωρα.Πες μου τι εχεις να μου πεις και λυπάμαι, αλλά μετά πρέπει να φύγω."λέω καπως σκληρά και την νιώθω να αναστεναζει βουβά. Παίρνοντας μια ανάσα συνεχίζει.
"Τοτε, την πρώτη μέρα που σε ειχα δει στο κλαμπ μου είχες αρεσει.Εννοώ δεν ήταν ότι ήσουν μόνο εμφανισιακά ομορφος , αλλα η αυτοπεποιθηση που είχες , με άναβε.Με αναβε υπερβολικά πολύ.Και νομίζω στο απέδειξα εκείνο το βράδυ και με το παραπάνω."λέει γελώντας ενώ μου κλείνει πονηρά το μάτι.Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν τελικά...
Σκέψεις εκείνης της νύχτας μου έρχονται στο μυαλό.Τίποτα το ιδιαιτερο , τίποτα το διαφορετικό.Μια συνηθισμένη γκόμενά που ξέρει να κάνει καλό σεξ.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
10 Things To Do Before 17
Teen Fiction"Και αν χάσεις..."πλησίασε και άλλο κοντά μου , μικραινοντας την απόσταση μεταξυ μας. "Τι θα γίνει τότε?"ρώτησα σηκώνοντας ειρωνικά το φρύδι μου , προς το μέρος του. "Δεν θες να μάθεις."ψιθύρισε αισθησιακα μηδενιζοντας το κενό που μας χώριζε. Cove...
