"Και δεν μου λες κορίτσι μου.Πόσο χρόνων είσαι?"ακούω την μητέρα του Αλέξη να με ρωτάει ενω παίρνει λιγα από τα καμμένα μακαρόνια που έχει φτιάξει το αγόρι δίπλα μου.
Εδώ και ποση ώρα έχουμε καθίσει στο τραπέζι και τρώμε ότι μαγείρεψε ο Αλέξης.Από την πρώτη στιγμή , η αμηχανία και η σιωπή μας έχει καταβάλει.
"Είμαι στην ίδια ηλικία με τον γιο σας."λέω χαμογελωντας ενώ βάζω λίγο παραπάνω αλάτι στα μακαρόνια μου.
"Μαλιστα.Αυτό είναι υπέροχο."τονιζει ενθουσιασμένη η κυρία Μανια και εγώ γνεφω με το προσποιητο χαμόγελο να είναι κολλημένο στο χείλη μου.
Μετά από αυτό η ησυχία μας περιορίζει για ακόμη μια φορά και εγω προσπαθώ μανιωδώς να βρω ένα θέμα για να γίνει συζητηση.Το μόνο που με παρηγορεί είναι πως δεν έχει αναφερθεί κανενας στον αδερφό του Αλέξη, ακομα τουλαχιστον.Αν και το βρίσκω λίγο απίθανο να γινει καθως ολοι εδώ πέρα εύχονται μόνο ένα πράγμα.
Να τελειώσει το τραπέζι αυτό...
Φυσικά αυτός που το επιθυμεί παραπάνω, είναι ο Αλέξης ο οποίος έχει πάρει ένα χλωμό λευκό χρώμα ενώ σταγόνες τρέχουν που και που από το πρόσωπο του.Θεέ μου, φαίνεται τόσο σοκαρισμένος.
"Πολυ ωραία τα μακαρόνια."λέει ευγενικά ο κύριος Πέτρος ενώ προσπαθεί να αδειάσει το πιάτο.Είναι πραγματικά απαίσια.Και αυτό γιατί την ώρα που καιγοντουσταν εγω και ο Αλέξης , είχαμε άλλες ασχολίες.
Στην σκέψη του φιλιού μας και μόνο , νιώθω όλο τον κόσμο γύρω μου δικό μου , ενώ η κάθε ξεχωριστή στιγμή σταματάει και παγώνει στο πίσω μερος του μυαλού μου.
Η αλήθεια είναι ότι μου λείπει...
"Μπορώ να κάνω μια σχετικα αδιάκριτη ερωτηση ?"ακούω την μητέρα του Αλέξη να ρωτάει ενω σηκώνει εξεταστικά το βλέμμα της κοιτώντας εμάς τους δυο.
Μόλις φτάνει στα αυτιά η ερώτηση της , κατευθειαν νιώθω το αίμα μου να παγώνει και αισθανομαι έναν κόμπο στην περιοχη του στομαχιου.Θα ήταν απαίσιο αν ρωτούσε κάτι που αφορούσε τον αδερφό του Αλέξη.Η διάθεση του θα χαλουσε κατευθειαν...
Γυρίζοντας το βλέμμα μου στην κυρία Μάνια μπορώ ξεκαθαρα να αναγνωρίσω ότι περιμένει την θετική μου απάντηση.Διακριτικά σκουνταω τον Αλέξη ενω παίρνω την έγκριση του, συνοδευόμενη φυσικά από μια τρομοκρατημενη έκφραση.
Σε άλλη περίσταση θα γελούσα αν έβλεπα το αγόρι δίπλα μου σε αυτη την κατάσταση , παρόλα αυτά αν έκανα κάτι τέτοιο αυτή την στιγμή θα σήμαινε την απόλυτη καταστροφή του δείπνου.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
10 Things To Do Before 17
Teen Fiction"Και αν χάσεις..."πλησίασε και άλλο κοντά μου , μικραινοντας την απόσταση μεταξυ μας. "Τι θα γίνει τότε?"ρώτησα σηκώνοντας ειρωνικά το φρύδι μου , προς το μέρος του. "Δεν θες να μάθεις."ψιθύρισε αισθησιακα μηδενιζοντας το κενό που μας χώριζε. Cove...
