ONE NIGHT WITH MR.MONTEROYO

chapter fourty six

                    KRYSTEL

"One,two,three" pinaikot ko ang buhok ni Beatrice kasalukuyan ko syang iniipitan.

"Baby pahingi ako ng isa" tukoy ko sa sanrio na binibilang nya.

"Ito po" pagkatapos ko syang ipitan pinaharap ko sya hinagkan ko ang matambok nyang pisngi.

"Hmmm! Bango ng baby ko!"

"Mommy!"nakikiliti sya sa ginawa ko.

"Daaadddyyyy!!!"sabay kaminh napalingon kay brylle na tumakbo papunta sa pinto.

"Daaddyy!" Tumakbo din si Beatrice,napatayo ako ng makita si bryan.

"Daddy buti po umuwi kana!"

"Syempre naman namiss ko kayo ehh" gusto kong lumapit sa kanila at sumali sa usapan pero parang nakapako ang paa ko at tanging pagtingin lang ang nagawa ko.Kinarga nya ang dalawa at naglakad papasok  sa kwarto nya,nakagat ko ang labi ko ni hindi man lang ba nya ako nakita? O talagang ayaw nya akong makita,napaupo ako sa sofa.

"Come on baby!" Aya ko kay brylle nanatili lang syang  nakatayo sa pinto.

"Mommy ang ganda ng sun!"sigaw ni Beatrice  nasa terrace kami na katabi ng kwarto ni Bryan kitang kita namin ang papalubog na araw  mataas kase ang kinaroroonan namin.

"Wag masyadong malikot Beatrice ha?"

"Opo!" Tiningnan ko ulit si brylle. 

"Halika kana baby papalubog na ang sun oh" umiling sya napansin kong parang takot na takot sya.

"Why?ayaw  bang panuorin yung sun?" Tumayo ako at lumapit sa kanya.

"Dali na"nilahad ko ang kamay ko naiiling na tiningnan nya lang ito.

"Wag mong pilitin ang bata kung ayaw nya"si bryan na kalalabas palang ng kwarto nya.

"Daddy!" Yumakap sa kanya ang bata naiiyak at nanginginig.

"Hindi mo naman sya kailangang pilitin kung ayaw nya!" Galit nyang sabe,kinarga nya si brylle.

"Tahan na baby"

"Hindi ko sya pinipilit gusto lang namin sya makasama manoud"mahinahon kong sagot.

"Umiling sya diba?it means na ayaw nya"

"Yun lang ba kinagagalit mo?"

"Hindi yun basta lang krystel,at para malaman mo takot si brylle sa matataas  na lugar takot krystel takot!" Napatingin ako kay brylle nakaramdam ako ng awa,all these years ngayon ko lang nalaman.

"Sorry hindi ko alam"

"Hindi mo talaga alam dahil wala kana man pakialam sa kanila" nasaktan ako sa sinabe nya,magsasalita pa sana ako ng tumalikod na sya.Nakuyom ko ang kamay ko imbes na magalit ako sa kanya mas nagagalit ako sa sarili ko.Wala akong alam sa mga anak ko,wala akong alam sa mga ayaw at gusto nila,wala akong alam  kung ani ang mga paborito nila,wala akong alam kung ano ang kinakatakutan nila,ang sakit naturingan akong ina pero wala akong alam sa kanila.

"Mommy"si Beatrice na nakatingala sakin nginitian ko sya hinaplos ko ang buhok nya,umupo ako niyakap ko sya.

"I'm so sorry" diko na napigilan ang pagtulo ng luha ko.

"Ouch!" Sambit ko ng mapaso ako sa niluluto ko,agad kong hinipan ang daliri ko shit ang sakit!.

"Aaaaaaaaaaahhh!" Napalingin ako ng dumaan ang dalawa sa pinto ng kusina na nagsisigaw sumunod naman si bryan na humahabol.

"Andito na ko!" Rinig ko ang boses nyang baritono,namiss ko tuloy  yung  araw na naglalaro  kami kasama ang kambal.Pinagpatuloy ko ang pagluluto weekend ngayon buti nalang at naisipan nyang mag stay nong mga nakaraang weekend lagi syang wala.

"Mommy!" Tumakbo si beatrice nagtago sa likod ko.

"Bakit baby?"

"Andyan ai daddy dadakpin nya ko!" Napatingin ako sa pinto pumasok si bryan na karga si brylle nagtama ang mata namin pero agad syang umiwas.

"Si Beatrice oh!ayaw na kaya namin ni daddy!" Si brylle nagpakita naman si Beatrice nakasimangot.

"Mommy oh"

"Tama na yan baby kakain na"si bryan,agad akong naghanda sa pagmamadali ko natapon ang tubig sa mesa.

"Magdahan dahan kana man!"

"Sorry" pagkatapos kong punasan nagtungo ako sa lababo.

"Kung lang yan krystel!" Kumbinsi ko sa sarili ko.

"Kaya ko to" bulong ko,pinagmasdan ko silang mag aama na kumakain bou angb pamilya  at diko hahayaan na tuluyan itong masira.

Lowbat is real hahaha kaya ito lang muna...
Enjoy :))