ONE NIGHT WITH MR.MONTEROYO

chapter twenty seven

                   

                     KRYSTEL

Minulat ko ang mga mata ko nasilaw ako sa liwanag kinusot ko ang mata ko.

"Thanks God, gising kana" nilingon ko ang nagsalita si Adrian, naalala ko ang nangyare.

"Si brylle asan sya?"

"Calm down, he's ok may galos lang sya ng kaunti" umupo ako sa kana.

"Asan sya? Gusto ko sya makita!" Napangiwi ako  ako ng humapdi  ang sugat ko sa braso  masakit din ang balakang ko.

"Sige,sige" inalalayan nya akong tumayo.

"Kaya mo ba?kung hindi magpahinga kana muna"

"No gusto kong makita ang anak ko" di na sya nagsalita pa lumabas kami ng kwarto.

"Dito lang sya sa kabila" nakailang hakbang pa kami tiniis ko kahit masakit.Binuksan nya any pinto napatingin sila samin si Bryan, ang mama nya at si sophia.

"Iha bakit  ka bumangon agad?" Lumapit sakin ang mama ni Bryan.

"Gusto ko hong makita ang anak ko. Inalalayan nila akong lumapit sa kama ni brylle na kasalukuyang natutulog, umupo ako sa gilid  hinawakan ko ang kamay nya.

"Im sorry nang dahil sakin nangyare to"

"Nasampahan na ng kaso  ang taong sakay ng kotseng yun" mama ni Bryan ang nagsalita.

"Mo-mommy" napatingin ako kay brylle na gising na.

"Brylle!" Niyakap ko sya  diko mapigilan ang umiyak,kapag nagkataon hindi ko alam kung anong gagawin ko.

"Ok ka lang ba?anong masakit sayo?" Umiling sya pinahid nya ang luha ko,tumingin sya kay bryan.

"Daddy" lumapit naman sya.

"Yes baby?" Tumayo sya nagpakarga sa ama nya.

"Ssshhh its ok baby" hinagod nya ang likod ni brylle  napansin ko ang pag alog ng balikat nya  umiiyak si brylle,pinahid ko ang luha ko.

"Big boy na umiiyak parin oh" ginulo ni Sophia ang buhok ng bata.

"Mabuti pang magpahinga na kayo lalo kana krystel" tumango lang ako pinanoud ko sila Bryan bigla parang may kumurot sa dibdib ko.

"Pasok!" Bumukas ang pinto pumasok si Bryan  dala ang isang tray ng pagkain.

"Kumain kana muna"

"Pakilagay nalang dyan salamat"
Binalik ko ang tingin  sa laptop  mag iisang linggo na akong nasa kwarto at mag iisang linggo na din nya akong inaasikaso  di na kase ako makapasok dahil sa sakit ng bewang ko.

"Pinabibigay ni Adrian kumain kana muna bago yan" saka sya lumabas, napatigil ako sa pagpindot  tiningnan ko ang paper bag  na nilapag nya  napabuntung hininga nalang ako.

Comments or reaction???
Type you lang..
Thanks sa mga nag vovote at vovote palang :))
Enjoy..  :)