Όταν ανθίζουν οι αμυγδαλιές

5 - Λύσεις

Κεφάλαιο 5

Λίγο μετά τις εννέα το βράδυ, η Νόρα μπήκε στον ξενώνα και η κυρία Μαργαρίτα έτρεξε να την προϋπαντήσει.

«Κορίτσι μου είσαι καλά; Ανησυχήσαμε!» της είπε κοιτάζοντας τη αγχωμένα ενώ την τραβούσε στην αγκαλιά της και η Νόρα ένιωσε την καρδιά της να φουσκώνει από αγάπη και συγκίνηση για τη γυναίκα που μπήκε στον κόπο να ανησυχήσει, παρόλο που για εκείνη ήταν μια άγνωστη, μια απλή περαστική από τον ξενώνα της.

«Είμαι καλά κυρία Μαργαρίτα! Συγνώμη αν σας αναστάτωσα, δεν το ήθελα! Έπιασα την συζήτηση με κάποιους συγγενείς και ξεχάστηκα εντελώς. Δεν ήξερα ότι με περιμένατε. Συγνώμη!» απολογήθηκε η Νόρα και τύλιξε τα χέρια της γύρω από τη μικροσκοπική γυναίκα για να την καθησυχάσει.

«Έλα να καθίσουμε να μου πεις τι έγινε! Φαίνεται πως κάτι σε βασανίζει» της είπε η ηλικιωμένη γυναίκα και τραβώντας από το χέρι την οδήγησε στην τραπεζαρία για να τα πουν με την ησυχία τους.

«Τι να σας πω κυρία Μαργαρίτα μου... Δεν είχα φανταστεί ότι το σπίτι θα ήθελε τόση δουλειά για να είναι ξανά κατοικήσιμο... Με μια πρώτη ματιά που έριξα στις φθορές κατάλαβα ότι δε θα μπορέσω να μείνω εκεί το χειμώνα με τόσο κρύο και τόσες βροχές. Μπάζει από παντού το σπίτι και η υγρασία και η μούχλα που έχουν ποτίσει τους τοίχους, δε βοηθάνε καθόλου την όλη κατάσταση.» είπε η Νόρα στη γυναίκα απέναντι της που φαινόταν να την ακούει με προσοχή κρατώντας το χέρι της στα δυο δικά της.

«Τόσα χρονιά κλειστό το σπίτι, κόρη μου, και μάλιστα μια τόσο παλιά κατασκευή, σίγουρα θα είχε προβλήματα. Τι σκοπεύεις να κάνεις τώρα;» της είπε και έπειτα έμεινε σιωπηλή περιμένοντας την απάντηση της, ενώ παράλληλα σκεφτόταν πως μπορούσε να τη βοηθήσει.

«Δεν έχω και πολλές επιλογές... Έχω κάποιες οικονομίες στην άκρη για το σπίτι, μα σίγουρα θα χρειαστεί να περιμένω τουλάχιστον ως την άνοιξη για να αρχίσουν τα μαστορέματα κι αυτό είναι κάτι που δεν είχα υπολογίσει πριν ξεσπιτωθώ από την Αθήνα. Αν μείνω εδώ, που πολύ θα το ήθελα, τότε θα ξοδέψω πάρα πολλά από αυτά που έχω στην άκρη κι αυτό δε με συμφέρει γιατί από όσο είχα υπολογίσει ίσα ίσα θα μου έφταναν για την ανακαίνιση. Δεν ξέρω πραγματικά τι να κάνω... Το να γυρίσω πίσω στην Αθήνα φαίνεται να είναι η μόνη μου επιλογή...» είπε απογοητευμένα η Νόρα με την όποια καλή διάθεση είχε, να έχει πλέον εξανεμιστεί.