(STOPGEZET) The Marauders

Jaar 1 H16

POV James
'Heerlijk! Die rust.' Roept Sirius opgewonden uit. De examens waren vorige week vrijdag afgelopen. We hadden de laatste week nog even een paar lessen, maar ook die zijn nu afgelopen. Morgen om 11:00u staat de Zweinsteinsexpress klaar om ons naar Londen te brengen en vanavond is de afsluiting van 't jaar en wordt bekend welke afdeling de "housecup" wint.
Natuurlijk weten dat al, maar dan is 't officieel. Daarom is Sirius zo blij. Maar ik weet dat hij dit alleen maar doet voor de schijn, want in de vakantie moet hij per se naar zijn ouders, ik denk dat hij liever op Zweinstein zou blijven...

Ook ik ga Zweinstein missen, maar ik ben ook blij dat ik naar mijn ouders kan. Ik heb Sirius belooft dat ik hem een brief met Brownie zou sturen over wanneer in de vakantie hij naar ons toe kan komen.
Dan blijft hij de rest van de vakantie bij ons slapen.
Oh nog even zodat jullie 't allemaal weten. We zijn alle vier geslaagd voor onze examens. Sirius, ik en Remus met gemak (duhh) :D en Peter boven alle verwachtingen uit ook met best goeie cijfers.

We wachten nu in de leerlingenkamer totdat 't avondeten begint. Ondertussen  spelen we wat spelletjes, eten we chocokikkers en
Smekkies in Alle Smaken en laten wat dingen verdwijnen.
Kortom: we vervelen ons niet.
Als 't tijd is om naar de Grote Zaal te gaan, lopen we met alle leerlingen samen. In de Grote Zaal worden we verwelkomd door de overheersende kleuren van rood en goud. Jah, jullie raden het goed, Griffoendor heeft de housecup gewonnen! Vooral vanwege 't Zwerkbal eigenlijk. Met een zucht ga ik zitten. 'Wat is er Prongsie?' Zegt ineens een stem rechts van me. 'Ik heb honger.' Antwoord ik. Ik hoor Sirius gniffelen. Het duurt even, maar als de laatste leerling eindelijk is gaan zitten, staat professor Perkamentus eindelijk op.
Hij kijkt ons met twinkelende ogen aan door zijn halfronde brilletje en begint dan met praten. 'Er is weer een jaar voorbij. En dat wil zeggen: dat we de House cup moeten uitreiken...-' De hele Griffoendortafel begint keihard te klappen. Perkamentus kijkt het allemaal glimlachend aan, terwijl de andere leraren onrustig heen en weer schuiven en Perkamentus aankijken. Als we eindelijk wat rustiger zijn gaat professor Perkamentus verder. 'Jah, goed gedaan Griffoendor! Hierbij roep ik jullie uit tot de winnaars van de House cup...!-' Weer een groot applaus dat lang aanhoud. Maar nu ook met de Ravenklauwen en de Huffelpufs. De Zwadderaars klappen niet mee (Logisch). Perkamentus gaat verder. 'Nu zal ik jullie niet langer afhouden van jullie welverdiende laatste maaltijd op Zweinstein dit jaar. Eet smakelijk!'
Meteen staan alle schalen vol en zijn alle borden gevuld met fantastisch ruikend eten. Ik schep vanalles op, maar vooral kippenpootjes. Als toetje neem ik een of andere heerlijke taart, allemaal kleine toetjes waarvan een met Smekkies in Alle Smaken en ik sluit af met pompoentaart. Als ik eindelijk klaar ben met eten zie ik dat iedereen van ons al klaar is. Behalve Peter... Maar ook hij is uiteindelijk klaar. En niet lang daarna staat Perkamentus op en met een glimlach zegt hij: 'Nu al jullie magen weer zijn gevuld, laten we jullie gaan naar jullie leerlingenkamers en zien we jullie na de vakantie weer terug.' Een groot applaus barst los. 'Welterusten!' Weet professor Perkamentus nog te zeggen, voordat hij boven al dat lawaai niet meer te horen is. 'Y-Yaaas! V-vakantie...!' Roept Peter blij. Ik grinnik vrolijk. 'Helemaal mee eens Wormtail.'
Als we in de leerlingenkamer zijn, gaan we meteen naar onze kamer en ploffen we vermoeid op onze bedden. 'Welterusten jongens.' 'Truste James.' 'Truste.' 'T-tot morgen.'
Met een zucht sluit ik mijn ogen. Ik zie Lily voor me met haar prachtige rode haar en fantastische groene ogen. Na een tijdje haar voor me te hebben gezien val ik in slaap, terwijl ik Peter hard hoor snurken.

POV Sirius
We zitten in de trein op weg naar King's Cross station en we zijn er al bijna, ik zie Londen al verschijnen in de verte. Ik zucht even diep. 'Oké jongens, wat spreken we af?' Hoor ik James zeggen. 'Uilen sturen?' 'Sowieso..' Antwoord Remus. Peter en ik knikken alleen maar. 'We kunnen ook afspreken dat we bij elkaar langskomen ofzo..-' 'Kan, maar 't is misschien leuker als we aan 't eind van de vakantie bij één iemand gaan slapen.' Stelt Remus voor. 'Dat wordt gezellig.' Antwoord ik daarop met een grijns. 'Kunnen we doen, dan bespreken we dat via de uilen.' Zegt Remus dan. 'Het kan bij mij.' We kijken nu allemaal naar James. 'W-weet je 't-t z-zeker J-James?' 'Tuurlijk, jullie zijn mijn beste vrienden, ons huis is groot genoeg, en Sirius komt toch al logeren.. Dus waarom niet?' Ik zie dat James grijnst. Ik grijns vrolijk terug en voordat iemand anders kan antwoorden zeg ik 'Dat doen we!' Remus lacht en Peter kijkt ons allemaal blij aan, alsof hij niet kan geloven dat hij bij ons hoort.
De trein minderd vaart en stopt uiteindelijk op 't station. We kijken elkaar aan als we opstaan. 'Fijne vakantie jongens. En we spreken nog wat af.' Met een grijns loop ik de coupé uit, met Remus achter mij, daarna James en daarna Peter. We springen uit de trein en lopen naar James' ouders. Ze kijken glimlachend naar ons. 'Sirius, wat leuk om je weer te zien. We hoorden dat je ergens in de vakantie naar ons toe zou komen en zou blijven?' Vraagt James 'vader. 'Zeker meneer Potter.' 'Noem me maar gewoon Jake.' 'Zeker meneer Jake.' De moeder van James hoort dat hoofdschuddend aan. 'En dan moeten jullie Peter en Remus zijn?' 'Aangenaam, Remus Lupos.' Remus steekt zijn hand uit naar de moeder van James. 'P-peter Pippeling, l-leuk u-u te o-ontmoeten.' De moeder van James lacht. 'Mam, pap?' James kijkt zijn ouders aan. 'Mogen Remus en Peter in de vakantie ook bij ons komen logeren?' 'Maar natuurlijk! Regelen jullie maar wanneer. Jullie zijn welkom.' Glimlachend kijkt ze op ons neer. 'Dankuwel, maar ik zie mijn ouders, zie jullie dan jongens, leuk kennis met u te hebben gemaakt meneer en mevrouw Potter.' En Remus loopt zwaaiend naar zijn ouders. 'I-ik zie mijn m-moeder oo-ook. Tot l-later j-jongens.' En dan is ook Peter weg. Ik geef James een stevige handruk. 'Tot over een paar weken Padfoot.' 'Zie je dan Prongs, meneer Jake, mevrouw Potter.' Grijnzend kijk ik ze aan. 'Dag Sirius, we zien uit naar je komst.' Lachend en zwaaiend loop ik weg naar de plek waar mijn ouders me misprijzend aankijken. Mijn stemming is meteen bedrukt. 'Moeder, vader.' 'Sirius..' 'Kom Sirius, dan gaan we.' Mijn vader kijkt me met een gezicht aan dat zegt. Wat moet ik hiermee?
Hoofdschuddend loop ik achter mijn ouders aan.

POV Lily
Samen met Marlene, Laura en Alice loop ik onze coupé uit. Als ik voor me kijk zie ik overal leerlingen uitstappen en onder die leerlingen zie ik Potter en zijn vrienden. Ik zucht vermoeid. Ik kan ook nergens heen zonder die jongen te zien.
Samen met mijn vriendinnen loop ik uiteindelijk de trein staan. 'We houden wel contact he?' Vraagt Alice emotioneel. 'Natuurlijk Liesje.' 'Natuurlijk, ik ga jullie ook missen meiden.' Verzucht ik. 'Wij jou ook Lils.' 'Even een knuffel?' Vraag ik lachend. 'Jaah!' En meteen word ik van 3 kanten platgeknuffeld. 'Oempf..' Ik hoor ze lachen.  'Hey Lils?' 'Jah, Mar?' 'Trek je niets aan van wat je zus zegt, oké?' 'Tuurlijk niet, maak je geen zorgen.' Ik lach gerustellend, maar ze kijkt me bedenkelijk aan, ze weet altijd wanneer ik lieg. Want vanbinnen voel ik me niet echt blij dat ik weer naar huis moet. Natuurlijk wil ik mijn ouders graag zien, maar ik verheug me er niet op om Petunia te zien. Ik zucht. 'Je kent me te goed Mar.' 'Ik weet 't Lils, maar alsjeblieft, probeer haar opmerkingen te negeren.' 'Oké, ik probeer 't.' Ik lach naar haar. Ze schudt haar hoofd en glimlacht terug. 'Oké, ik en Laura hebben onze ouders gezien, wij moeten gaan.' We sturen jullie wel een uil.' En met een lastste knuffel lopen ze weg. 'Ik ga ook maar.' Hoor ik Marlene zeggen. 'Jij red je wel?' 'Natuurlijk Mar. 'T komt wel goed.' 'Oké dan, ik vrag wel aan mijn ouders of je kan blijven slapen ergens in de vakantie.' 'Fantastisch Mar! Dat wordt leuk.' Ze grinnikt. 'Tot dan Lils.' Ze draait zich glimlachend om en loopt dan naar haar ouders die ze aan de andere kant van 't station zag staan. Ik kijk haar na totdat ik haar niet meer zie. Daarna moet ik mijn eigen ouders en mijn zus zoeken. Ik kijk zoekend rond en ontwaar ze uiteindelijk bij draaihekjes naar 't Dreuzelstation. 'Mam, pap!' Ze draaien zich om en lopen glimlachend op me af met in hun kielzog Petunia. 'Tuuntje!' Glimlachend wil ik haar een knuffel geven. 'Freak!' Meteen stop ik, ik wilde in huilen uitbarsten, maar dat zou niet gebeuren, want ik had 't Mar belooft. 'Petunia!' Mijn vader kijkt haar streng aan.' 'Sorry pap.' Maar ze kijkt niet echt spijtig. 'Nou, ehm.. Zullen we dan maar gaan meiden?' 'Graag. Ik wil van dit perron vol met freaks zoals zíj af!' 'Petunia!' 'Ik ben zo terug.' Zeg ik snel. Ik moest gewoon even weg en toevallig zag ik mijn beste vriend een eindje verderop langslopen. 'Sev! Sev!' Verbaast kijkt hij om. Er speelt meteen een glimlach rond zijn lippen. 'Lily! Moet je niet naar je ouders toe?' Hij knikt naar mijn ouders die me bezorgd aankijken. 'Jah, maar Tuuntje deed weer zo.' Meteen betrekt zijn gezicht. 'Ze is gewoon jaloers.' 'Kan zo zijn, maar ik vind 't heel erg jammer, we hadden zo'n goeie band vroeger, die wil ik terug!' 'Lils, probeer haar te negeren oké? Jij bent geweldig. Je bent slim, knap, lief...' Ik voel me meteen een stuk beter. 'Dankje Sev.' Hij glimlacht. 'Geen probleem Lily.' 'Ik ga maar weer, we spreken wel wat af, oké Sev?' 'Graag Lily.' Daarna draai ik me om en loop weer naar mijn ouders. 'Ik ben klaar.' 'Mooi, Petunia kom je ook?' Mijn moeder kijkt Petunia een beetje verward aan. Petunia komt chagrijnig achter ons aan. En zo lopen we van 't perron af.

2 weken later.
POV James
Ik controleer mijn brief even.

Hii Padfoot,

Je kunt morgen komen en dan de hele vakantie blijven. Misschien kun je zo rond 12:00u komen?
Dat word fun,

Prongs

Kort, maar krachtig. Alles wat ik moest zeggen staat erin.
Ik vouw de brief op en stop hem in de envelop. Daarna loop ik naar mijn uil Brownie. Hij hoort me aankomen haalt zijn kop onder zijn vleugel vandaan. Als hij de brief ziet, krast hij opgewonden. 'Hii makker, wil je deze brief voor me aan Sirius bezorgen?' Vraag ik hem als ik hem uit zijn kooi heb gehaald en de brief vastmaak aan zijn poot. Als antwoord bijt hij me zachtjes in mijn vinger. 'Dankje Brownie.' Zeg ik hem blij. Daarna laat ik hem los en hij vliegt even een rondje door de kamer voordat hij met de brief naar buiten vliegt.
'James!! Kom je even naar beneden lieverd?!' Ik hoor mijn moeder roepen, waarschijnlijk is de lunch klaar. Ik loop rustig naar beneden en verwacht mijn ouders beide aan de keukentafel te zien zitten met eieren, spek, broodjes, jus d'orange en andere dingen voor de lunch. Maar in plaats daarvan staan ze beide glimlachend bij de voordeur. 'Zo James, er is hier..-' Ik lach als ik Brownie naar binnen zie vliegen via de voordeur. '-...Iemand voor je.' 'Prongs! Ik kwam je uil tegen en ik dacht, ik wip even langs.' 'Dat lieg je Padfoot, je hebt al je spullen mee.' Ik grijns naar Sirius. Lachend zegt hij : 'Klopt, ik kon niet meer wachten.' 'Kom, dan gaan we naar mijn kamer en leggen je spullen daar.'

Zo folks, 't eerste jaar is klaar.
Na dit hoofdstuk begint 't tweede jaar.
'K hoop dat jullie mijn boek nog steeds zullen lezen met plezier.

Tnx voor 't lezen,

Laterss..