(STOPGEZET) The Marauders

Jaar 1 H6

POV Lily
Ik wordt wakker van een lichtstraal die op mijn gezicht schijnt. Als ik om me heen kijk zie ik dat Marlene, Alice en Laura nog slapen. 'T is vandaag vrijdag, we hebben al bijna een week school gehad. Ik kleed me om en als ik klaar ben zie ik dat de rest nu ook wakker is. "Morguuh." Mompelt Marlene. "Goeiemorgen." zeg ik vrolijk. "Kleed jullie nou maar snel om, dan kunnen we samen naar de Grote Zaal lopen." zeg ik ze. "Ik ga eerst!" Roept Alice meteen. "Urghh.. nee Alice, jij doet er altijd zo lang over, laat Laura maar eerst, daarna ga ik en dan kan jij.." "Hmpf.. oké dan." mompelt Alice ontevreden en een beetje verontwaardigt.
Als ze alle 3 klaar zijn is het al 9:30. "Kom op meiden!" Roep ik. "We komen straks nog te laat voor 't ontbijt!" "Jah, jah, we komen al!" Roept Laura. We lopen allemaal snel naar de Grote Zaal toe, totdat ik wordt tegengehouden door een stem die ik de afgelopen dagen te vaak gehoord heb. "Evers! Evers! Stop even, wil je?" Ik rol met mijn ogen naar mijn vriendinnen die allemaal giechelen en doorlopen. "Nee, meiden, wacht..!" Maar ze laten me achter met Potter. Ik draai me dus om naar de jongen die me de afgelopen dagen 2x per dag heeft uitgevraagd. Mijn vriendinnen vragen zich af waarom ik nee blijf zeggen. Nou dat is simpel: 'Hij is arrogant, vervelend, onverantwoordelijk.. Moet ik nog doorgaan?' "Wat wil je Potter?" Vraag  ik met een zucht. "Je neemt 't een jongen toch niet kwalijk dat hij 's ochtends graag even stopt om jou te zien?" Zegt hij. "Ik zie graag mooie dingen." hij knipoogt naar me. Bah denk ik bij mezelf. 'Wat wil je nu Potter?" Vraag ik hem. "Met jou uit" antwoord hij. "Nee." Is meteen mijn antwoord, hij kijkt even teleurgesteld, dé James Potter kijkt teleurgesteld? Dat is iets nieuws. We zitten nog amper een week op school en hij en zijn 3 vrienden. Zwarts, Lupos en Pippeling zijn nu al 't populairste groepje van de hele school. Iedereen lacht altijd om hun grappen. En James vliegt fantastisch goed. De meiden zijn ook dol op zijn 'Ik-kom-net-van-mijn-bezem-af" look. En ik moet eerlijk zeggen. Die look staat hem ook goed.
Maar al snel staat zijn gezicht weer in de plooi en heeft hij zijn charmante glimlach opgezet, die veel meiden doet smelten. "Waarom niet Evers?" "Dat heb ik je al eerder gezegd Potter, en laat me nu met rust!" Ik been naar de Grote Zaal en plof naast mijn vriendinnen neer. "En..?" Vroeg Marlene me. "Niets bijzonders, hetzelfde. zoals de afgelopen 5 dagen." Zucht ik. En we gaan door met eten.

POV Sirius
"Zo James, weer geen geluk?" Ik zie hem een beetje teleurgesteld aan komen lopen. "Nee." mompelt hij. "Ach k-kom op joh, pak w-wat eten." Zegt Peter. "Jouw oplossing is altijd eten." Zegt Remus lachend. "J-jah, maar 't i-is gewoon zo. I-ik voel me a-ltijd beter als ik w-wat e-eet." Ik gniffel en zeg. "Oh kom op James." "Eet wat, vanavond is je eerste Zwerkbaltraining, je moet goed eten." Ik hoor James gniffelen. "Oké, jullie hebben gelijk." Hij schept meteen van alles en nog wat op en begint met eten. "Bjongens, bwat is Bwons eerste bwak." Mompelt James met volle mond. "Kruidenkunde." Zegt Remus. "En vanmiddag hebben we weer vliegles." "Kun je een beetje oefenen voor vanavond en indruk maken op de dames." Zeg ik hem met een knipoog. Hij kijkt me lachend aan en gaat met zijn hand door zijn haar, waardoor 't nog warriger zit dan normaal. Dit is een tik die hij heeft sinds onze eerste vliegles. De meiden keken allemaal bewonderend naar hem toen hij van zijn bezem stapte nadat hij  op zijn eigen bezem (die zijn ouders meteen de dag erna al met Brownie hadden mee teruggestuurd) als beste van de klas en als snelste een rondje om 't Zwerkbalveld had gevlogen. Daarna zat zijn haar nog erger in de war dan normaal, maar de meisjes keken er alleen maar bewonderend naar, sindsien doet hij dat altijd.

POV James
Ik loop met mijn Nimbus 1001 naar 't Zwerkbalveld, er staan al meerdere Griffoendors te wachten. Als ik aan kom lopen zie ik dat de aanvoerder van ons team ook net komt aanlopen. Ik kijk naar de tribune en zie daar Remus, Peter en Sirius zitten. Sirius grijns is zelfs vanaf hier te zien, maar als hij wijst naar rechts snap ik ook waarom. Want daar zit Lily, ik haal meteen mijn hand door mijn haar als ik haar zie. Ze rolt met haar ogen. Maar dan zegt onze aanvoerder ineens: "Hii allemaal, ik ben Ned Robinson en ik ben de aanvoerder ook ben ik een van de 3 jagers van Griffoendor.We gaan weer een nieuw team samenstellen dit jaar." "Dat je vorig jaar ook in 't team zat, wilt niet automatisch zeggen dat je er nu weer in zit." Ik hoor een paar mensen kreunen. "Op jullie bezems! Riep Ned. "We gaan een paar oefeningen doen, degenen die alles 't beste uitvoeren krijgen een plaatsje in 't team.
"Wie me bij kan houden of zelfs voor bij kan gaan wint de 1e ronde, het doel is om 5 rondjes om 't Zwerkbalveld te vliegen en als 1e aan te komen bij die ringen daar." Hij wees naar de ringen aan de rechterkant van 't veld. "3, 2, 1, START!" Hij vloog meteen omhoog en begon aan 't eerste rondje, maar ik was ook meteen opgestegen en volgde hem op de hielen. De rest was wat trager, maar nog steeds volgde ze snel. We vlogen steeds sneller, ik haalde de aanvoerder bijna in. We begonnen aan 't 2e rondje. Er waren er een heleboel die flink achterlagen, maar een stuk of 4 zaten vlak achter mij. Ik racete door en voelde de wind door mijn haren gaan. Wat was vliegen toch geweldig! Ik vloog nu naast Ned, we zaten nu in 't 3e rondje. Hij keek mij verbaast aan. Vast omdat een eerstejaars bijna op kop lag. Hij probeerde te versnellen, maar ik hield hem bij. 'T 4e rondje: hij probeerde me te blokkeren door me af te snijden, maar dat ontweek ik, door die manouvre van hem lag ik bijna op kop, ik zag dat wij nog de enige 2 waren die vooraan racete, de rest lag ver achter. We haalden nu zelfs de laatste in. 'T 5e rondje: alles spande er nu om, ik spoorde mijn bezem nog extra aan, en ik voelde hoe ik nog wat versnelde, ik haalde Ned heel langzaam in. Ik was bij de ringen, dook lijnrecht naar benedenen trok mijn bezem toen op 't laatste moment op en met een zachte landing kwam ik op 't gras terecht. 5 seconde later volgde Ned, die me verbouwereerd aanstaarde. Na een minuut of wat was de laatste gearriveerd. "Zo." Zei Ned. "Nou jongens, Potter was als 1e binnen en heeft ons allemaal verslagen." Deelde hij groep mee. Ik werd bewonderend aangekeken. "Ned is nog nooit verslagen." Fluisterde iemand. "Die Potter moet wel erg goed zijn." Ned werd boos en zei: "Stil!" Meteen was 't stil. Bij de volgende opdracht moesten we in de ringen proberen te schieten terwijl je om de beurt wachter was, als je niet scoorde was je af en moest je beneden wachten op de volgende opdracht. Hield je de bal niet, dan moest je ook beneden wachten tot de volgende opdracht. Ik gooide, hield ballen tegen, gooide weer en hield er nog een paar tegen. Toen er uiteindelijk  nog maar 3 over waren (waaronder ik) was 't mijn beurt om te gooien met de Slurk, ik gooide, de val vloog weg en ik scoorde! Daarna werd ik de wachter, 't ging toen nog tussen mij en een andere jongen. Hij gooide de bal, en instinctief wist ik waar hij heen ging, toen hij de slurk gooide was ik al bijna bij de plek waar hij zou komen. Toen ik er was kon ik nog net de bal tegenhouden en met 't topje van mijn vingers wist ik hem omhoog te wippen zodat ik hem kon vasthouden. De jongen keek mij verbaast aan. Wat nou? Ik deed alleen maar wat ik moest doen.. "Oké, iedereen naar beneden!" Riep Ned. Ik vloog naar beneden. En Ned keek mij aan en ik dacht dat 'k een flintertje trots in zijn ogen zag staan. "Potter." Hij wees mij aan. "Heeft 't hem weer geflikt! Ook deze oefeningen heeft hij gewonnen!" Iedereen juichte voor mij, ook de jongen die als laatste afviel, ze keken me allemaal met bewondering aan. Ik hoorde op de tribune mijn vrienden ook juichen. "De laatste oefening." Zei Ned. "Is niet zo moelijk." "Ik ga één voor één met jullie oefenen." En gooi golfballetjes overal. Wie de meeste balletjes weet te vangen wint deze opdracht. Ook gooi ik de golfballetjes naar jullie toe, en dan moeten jullie met die knuppels daar." Hij wees naar allemaal opeengestapelde knuppels.  "Ze zover mogelijk wegslaan." Duidelijk?" "Jah!" Riepen we in koor. Hij noemde onze namen op volgorde van onze achternamen op alfabet op. Er deden 12 mensen mee, ik was al 8e aan de beurt. "James Potter!" Ik vloog met Ned mee naar boven. "We beginnen met de knuppel. (De mensen voor mij hadden 't niet zo erg goed gedaan, je kon ook aan Ned zien dat hij een beetje geïrriteerd was over zo weinig talent).
Hij gooide de golfballetjes overal, ik sloeg ze allemaal weg, hij gooide er in een keer 2 tegelijk. Ik sloeg 2 keer snel achter elkaar en ook die had ik. "Netjes Potter." Zei hij toen hij mijn score bekeek. "Nu moet je de balletjes vangen." legde hij uit. "Oké, Ned." Hij gooide ze ver, kortbij, naar onder, naar achter, hij gooide er ook ineens 3 tegelijk, allemaal in verschillende richtingen. Ik pakte ze allemaal. Hij verhoogde 't tempo en gooide er nu 2 tegelijk, de hele tijd. Ook die hield ik. Toen hij stopte, was hij ontzettend verbaast en opgewonden. Hij zei: "Wauw, Potter.. Dat was echt geweldig, tot nu toe heb jij 't 't beste gedaan van iedereen." Ik glimlachte bij dat compliment. "Ga maar bij je vrienden en de rest op de tribune zitten." Zei hij. "Als de laatste is geweest, maak ik 't team bekent." Ik vloog naar de tribune en mijn vrienden zeiden meteen: "James, je was geweldig!" "Thanks, jongens!" Er kwam een groepje 3e jaars meisjes op me af (blijkbaar waren er steeds meer mensen naar de oefentraining komen kijken, er zaten bijna alleen maar Griffoendors) "Wauw James." Kirde er een (waarschijnlijk de leidster) "Je was zó goed!" Zei ze met een verleidelijke stem. "Jah." Kirde de rest. "Je bent écht zó fantastisch James." Verzuchtte de leidster. Ha! Thanks dames, maar 'k moet met mijn vrienden praten, zie jullie later wel." "Doei James." kirde ze een beetje teleurgesteld. "Mag ik je haar trouwens aanraken? Vroeg er een. "Nee!" Blafte ik haar meteen toe. De andere keken haar beschuldigend aan. "Waarom deed je dat nu?" Fluisterde er een vragend aan haar, ze liepen nu allemaal weg. "Nu haat hij ons." "Jah, maar ik wil 't zo graag aanraken." Zuchtte 't meisje verlangend.
"Zo, zo.. Jamie flirt met de dametjes." Plaagde Sirius me. "Haha, heel geinig Sirius." Zei ik terug. Maar Ned kwam er aan (alle kandidaten waren nu geweest) "Ik heb besloten wie er in 't team komen." zei hij. Wachter: Valerie Reefsen!" (een potig meisje, 4e jaars denk ik) stapte trots naar voren en ging achter Ned staan. "Drijvers: Lara Veldmer en Jasper Darssen!" Een meisje en een jongen stapte uit de rij naar voren (ik denk dat ze beiden 3e jaars zijn) Ook zij gingen blij achter Ned staan. "Jagers: Ikzelf, Dorina Dovens en Dallas Parveg!" Een jongen en een meisje stapten zelfverzekerd naar voren (ik denk dat zij beiden vorig jaar al in 't team zaten en ik gok dat 't meisje 6e jaars was en de jongen 5e jaars) En als laatste, onze Zoeker!" Er was nog een plekje over, ik wilde heel graag dat laatste plekje innemen. "En onze Zoeker is: James Potter!" YES!! Dacht ik blij in mezelf. Ik zit in 't team! Met een grote lach liep ik zelfverzekerd naar de rest toe. "Zo, dit is 't team van Griffoendor van dit jaar." "Voor degene die niet zijn gekozen: Bedankt voor jullie inzet en ik hoop dat jullie ons aan zullen moedigen." Zei Ned. Als antwoord kreeg hij een luid gejuich van de niet-gekozen spelers. "Mooi! Dan raad ik jullie nu aan om naar de leerlingenkamer te gaan." "Team!" Riep hij. "Morgen om 11:00 is de eerste training." Ik verwacht dat jullie er op tijd zijn." "Voor nu: Welterusten en tot morgen!" Toen liep Ned weg. "Potter!" Hoorde ik een stem roepen. 'T was Lily. Mijn hart maakte een sprongetje. "Goed gevlogen." Zei ze. "Ehh.. Dankje Evers!" Ik knipoogde naar haar en haar zet mijn lach weer op. Ze keek me even afkeurend aan. Maar zei er niets van. "Truste Potter!" Riep ze toen ze wegliep. "Welteruste Evers! Wil je trouwens met me uit?!" Maar ze had zich al omgedraaid en had me niet gehoord. Ik liep naar de leerlingenkamer samen met mijn vrienden. We praatten opgewonden met elkaar. "Zogaaf dat je in 't team zit!" Zei Sirius. "J-ja, j-je vloog echt goed J-James." "Kom." Zei ik. "Ik ga slapen, ik heb morgen al mijn eerste training." De rest knikte instemmend. We gingen samen naar boven kleedden ons om en gingen in bed liggen. Er werd "truste" gezegd en  toen gingen we slapen. 'T bed lag heerlijk naar zo'n lange dag. Nog steeds kon ik de slaap niet vatten, maar dit keer niet omdat ik aan Lily dacht, nee ik dacht aan Zwerkbal. Na een tijdje viel ik in slaap, met een grote lach op mijn gezicht.

Zo jongens, dit was een lang deeltje, zo'n 2300 woorden.

James zit in 't Zwerkbalteam! Yes!

Ik hoop dat jullie 't een leuk deeltje vonden

Belonen met een vote zou ik supaah tof van je vinden! xdd

Laters..
-Lex-