(STOPGEZET) The Marauders

Jaar 1 H7

POV James
"Oké heren." Er kuchte een meisje. "En dames." Ned was aan 't woord en legde ons de tactieken uit. "Oké, Potter, jij weet wat je moet doen?" Jah, de snaai vangen voordat de andere zoeker hem vangt! "En dat doe je door...?" Door hoog boven iedereen rondjes te cirkelen. "Helemaal goed!" Zei Ned tevreden. Toen hij klaar was met de tactiek bespreking gingen we 't veld op. "Jongens, dit is de eerste training, dus doe je best." "We hebben een goed team! Dus werk goed met elkaar samen, geeft elkaar tips, aanwijzigingen etc.." "Komt voor de bakker Ned!" Riep Dorina.

Oké, Valerie, ga naar de ringen toe en blijf daar rondjes vliegen." "Is goed Ned!" Valerie vloog naar haar ringen toe en vloog heen weer. "Oké, Lara en Jasper, pak beide een knuppel en ga beide bij een van de ringen staan." Onze 2 drijvers deden wat Ned van ze vroeg. Oké, James, jij hoort bij 't team van Lara en je bent Wachter, Dorina, jij gaat ook bij 't team van Lara ook als Jager." "Oké" "Dallas, jij bent de Jager van 't team van Valerie" "Jow, is goed Ned, maar wat ben jij dan?" "De scheids." Dallas vloog naar de helft van zijn team. Ned zei tegen iedereen:" Dit is een oefenpartijtje, zonder zoeker, met maar 1 jager, 1 drijver en een wachter." "We stoppen de wedstrijd als iemand de 100 punten haalt." Hij gooide een Slurk omhoog en liet een beuker los. Meteen begon de wedstrijd. Ik voel me niet zo op mijn plek als Wachter, maar dat wilde niet zeggen dat 'k 't niet kon. Er werden door Dallas veel ballen gegooid, ik stopte ze allemaal, maar ook Valerie hield ze allemaal. Na een tijdje werden we beide moe en vielen er wat goals. 'T stond nu 60-50 voor ons.
Kom op Dorina! Schreeuwde ik naar haar. Lara, sla die Beuker met al je kracht naar Dallas toe als hij wil proberen te scoren! Ze knikte naar me. 'T spel ging gewoon verder, Dallas had de Slurk en racede over 't veld naar mij toe, Dorina zat hem op de hielen, hij wilde net gooien, toen een beuker hem bijna van zijn bezem knalde. "Yeah!" Riep Ned. "Lara dat was een knap staaltje Drijverskunst!" Dorina pikte de Slurk onder Dallas vandaan en scoorde, de wedstrijd ging nog even door, maar uiteindelijk wonnen we met 100-80. We vlogen allemaal naar beneden, we gaven elkaar high-fives. En praatten opgewonden. 'T is fantastisch dat ik in dit team zit! Dacht ik in mezelf. "Jongens, dit was een fantastische training. Over vier maanden spelen wij de eerste wedstrijd van 't seizoen." We kunnen winnen!" Zei hij. "Maar tegen Ravenklauw wordt moeilijk." Mompelde hij zo zacht dat niemand, behalve ik 't hoorde. "Iedere week nu op Dinsdag en Donderdagavond training, en op Zaterdag weer om 11:00. "We gaan ervoor zorgen dat we die cup winnen!" Riep Ned. "Helemaal mee eens!" Werd er overal geroepen.
Na de training liep ik bezweet naar de leerlingenkamer van Griffoendor, maar ik zag iemand die ik kende Secreetje! Ik gniffelde. Hey Secretus! De jongen met 't zwarte vettige haar keek om. Ha! Hij reageerd op de naam, je hebt hem nu definitief gemaakt Secreetje! "Opgehoepeld Potter!" Praat niet zo tegen me Secreetje! Blafte ik hem toe. Expilliarmes! Secreetjes staf vloog uit zijn hand. Ik loop naar hem toe. Wat een stank heeft hij om zich heen. Ik trek mijn neus op. Bah! Secreetje, jij stinkt echt erg! Hij wilt weglopen, maar ik steek mijn voet uit. Hij struikelt over mijn voet en valt op de grond. Er lopen een paar mensen langs, ik hoor ze gniffelen. Zo Secreetje. Nu heb je niet meer zo'n grote mond hé? Sneerde ik hem toe. Ik prikte hem nog even met mijn toverstok in zijn gezicht en fluisterde: We zien elkaar gauw weer Secretus. Ik gooi zijn toverstok voor zijn neus neer. Net als ik wil gaan staan roept een woedende stem ineens: "POTTER, wat je met hem gedaan?" "Ik heb Secreetje per ongeluk laten struikelen. Zeg ik tegen Evers. "Sev, gaat 't wel" vraagt ze bezorgd. Ze helpt Secretus met opstaan, hij kijkt me woedend aan. "Evers, wil je met me uit? Vraag ik haar ineens. "Nee Potter! Arrogante kwal die je er bent!" Die woorden deden mij pijn. Ik sjokte terug naar de leerlingenkamer en plofte neer op een stoel voor de haard. "H-hoe ging d-de training, James?" Vraagt Peter ineens. Mijn vrienden waren komen aanlopen zonder dat ik 't doorhad. Ik vertelde ze over de training. "Gaaf man!" Zei Sirius. Maar Remus staarde een beetje voor zich uit hij zag ook heel bleek. Remus gaat 't wel jongen? Hij antwoordde naar mijn weten iets te vlug: "jah, jah prima!" Hij probeerde te lachen maar dat mislukte. Ik besloot 't maar te negeren en vroeg daarom naar iets anders. Zo, ehh.. Hoe kom je eigenlijk aan al die littekens? "Ehh." Hij leek absoluut niet op zijn gemak. "Ehh.. Nou jah.. Ehmm.." Ik werd meteen nieuwschierig. "Ehm.."
"Tja.. Ehh.. gebeten door een hond toen ik klein was, de littekens zijn nooit verdwenen." Mompelde hij. Maar hij leek zo slecht op zijn gemak en keek de hele tijd naar de grond. Alsof hij vastbesloten was erdoorheen te zakken, dat 'k hem niet geloofde, maar in plaats van dat te zeggen zei ik: Aii.. Die hond heeft je flink te pakken gehad dan Remus. "Jah." Mompelde hij. Een beetje opgelucht. "Ik ehh.. Ik ga naar boven." En meteen was hij weg.
"Nou die had haast." Zei Sirius die 't gesprek had gevolgd. "Ik geloof dat er iets is wat hij ons niet verteld." Mompelde Sirius. Datzelfde dacht ik ook. Zei ik hem. Sirius lachte naar mij. "Even een paar pranks uithalen?" Vroeg hij. De rest van de middag besteden we aan onze pranks, alleen onderbroken door 't eten en doordat we een potje toverschaak hebben gespeeld. Daarna gingen we weer verder. Net toen we klaar waren met onze laatste prank voor vandaag kwam professor Anderling ineens de hoek om. "Potter! Zwarts!" "Wat doen jullie hier bij de prijzenkamer?" "Niets Professor." Zei Sirius iets te snel. Professor Anderling geloofde hem niet en ging de prijzenkamer binnen. Ik wilde net zeggen: Niet doen! Maar ik was al te laat. Ik hoorde ballonnen ontploffen, vieze smurrie op de grond vallen en de prijzenkasten omvallen. Professor Anderling kwam helemaal vol met groen-gele, blubberige smurrie naar buiten (ook wel bekend als Trollensnot) Ze was woest. En mompelde: "Nog nooit.. Nog nooit hebben 2 leerlingen van Griffoendor.. Nooit." Strafwerk! Voor jullie beide!" blafte ze. "Een hele maand lang!" Sirius glimlachte naar mij. "Oh dus dat vind u grappig meneer Zwarts?" "Ehh.." "Jullie halen nu emmers en schoonmaakspullen en ruimen alles op. Toverstokken inleveren! Ik kom af en toe kijken! Jullie ruimen alles op de Dreuzelmanier op! Jullie mogen pas gaan als alles is opgeruimd, daarna krijgen jullie jullie stokken terug. Nu ga ik naar meneer Vilder, die schrijft jullie strafwerk op!" Maar Minnie!" Riep Sirius. "Dat kunt u ons niet aandoen!" "Aan 't werk Zwarts!" Blafte ze. Woest liep ze met onze toverstokken weg.
We waren pas klaar met alles op te ruimen om 00:00 uur. We gingen uitgeput naar professor Anderlings kantoortje en haalde onze toverstokken op. "Even over jullie strafwerk. Om 19:00 uur zie ik jullie vanaf morgen iedere dag hier in mijn kantoortje. Een maand lang." En alsof dat nog niet erg genoeg was, trok ze ook nog eens punten van ons af. "En 50 punten per persoon aftrek voor Griffoendor!" "Nu mogen jullie gaan." Woest liepen we weg, zodra ze ons niet meer hoorde blafte Sirius verontwaardigt: "Strafwerk en opruimen tot daar aan toe! Maar punten aftrekken.. "Dat was echt te veel straf.." We liepen samen terug naar de leerlingenkamer. De Dikke Dame sliep, ze werd best boos omdat we haar zo laat nog wakker maakte. We moesten  lachen om haar gezicht en doken snel 't portretgat in. We liepen naar onze kamer en kleedden ons uit. Remus en Peter sliepen al. "Truste James!" Truste Sirius! Beide moeten we lachen, we gaan liggen en vallen al snel in slaap.

Zo jongens, dit was een wat korter hoofdstukje, 'k hoop toch dat jullie hem leuk vonden.

Belonen met een vote zou ik supaah tof van je vinden! xdd

Laterss..
-Lex-