Girl Hugot Meets Boy Banat [On Going]

Chapter 3:

"A broken hand still works but a broken heart doesn't"

***

Ang hirap naman nang ganito, sa tingin ko tama si Jonas, dapat linawin ko hindi yung ganito.

Naalala ko tuloy yung sinabi ni Mrs. Marquez (A/N see chapter 2) .
I think it's time for her to know...

***

"Daphne! Uy!" Sigaw ko sa kanya pero di niya ako nililingon,

"Daphne naman!" Huling sigaw ko.

"Bakit ba?" Naiiritang sabi niya, ay grabe siya tinawag lang galit na.

"Ikwekwento ko na sa iyo,"

"Ang alin?"

"Basta may ikwekwento ako,"

"Ano ba yun?" Sabi niya at umupo na sa tabi ko.

[Flashback]

"Sabi kasi ni Daphne sundan kita eh, kasi alam niyang maliligaw ka," sabi ni Jonas habang hinihingal. Sinundan niya ako? Ibig sabihin..

Pagabi na pero heto parin ako naglalakad kasama si Jonas,

"Seryoso ka ba? Hindi ka pa uuwi? Gabi na oh," sabi ko sa kanya, I don't really get him, what is his purpose?

"Bakit ka ba lumipat nang school? Diba sabi mo nagtransfer ka for a reason?" Oops! Anong lumalabas sa bunganga ko? Sabagay, hindi naman masamang magtanong diba?

"It was a dare, kailangan ko siyang sundan para... para... magawa ko yung dare...... kailangan ko siyang paibigin," sagot niya at niyuko ang kanyang ulo,

"Dare? Sinong siya?" Tanong ko, kasi naman uso ang magbanggit ng pangalan ngayon,

"Si Daphne,"

"What!" Bakit kailangang si Daphne pa,
"Bakit siya? Ganon ba kasikat si Daphne para pagpustahan niyo mga gunggong kayo?"

"I have to," sabi niya at huminto siya sa paglalakad.

Nandito na pala kami sa tapat ng bahay ko, hindi ko namalayan dahil sa pinaguusapan namin.

"Dito na lang ako," sabi ko at tuluyang pumasok na sa loob ng bahay ko.

[End of flashback]

"That's why you don't want to tell me?" Sabi ni Daphne with her sad face,
"Thank you for that wonderful story of yours atlis nalaman ko na... thank you bes!" She said then she hugged me,

I don't get it, diba dapat magalit siya o kaya mainis siya pero bakit parang thankful siya? Thankful dahil sinabi ko sa kanya?

"Uhm, Daphne, sa lahat nang sinabi ko, please... don't hate him, after all kaibigan din ang turing natin sa kanya," sh*t! Nasabi ko pa yan ah! Kung lokohin ka sa tingin mo Cayla di ko siya ihahate? Ang bobo ko talaga!

"Nah! Okay lang yun, hindi naman ako magpapaloko," she said then throw me a weak smile, the painful one.

***

Okay na muli kami ni Daphne and back to normal but me, still stuck from thinking about the situation.

"Oh Cayla, mukhang ayos na kayo ni Daph," sabi ni Jonas habang naglalakad kami papuntang covered court ngayong uwian para sa meeting namin tungkol sa group project.

"I guess," sagot ko at napayuko,

"What's wrong? Nalinaw mo naman na siguro, diba?" Sabi niya but I didn't response,
"...diba... hindi ba?" Dugtong niya,

"Oh c'mon, I told her a lie, I told her that you have to seduce her for a dare," I said at halatang halata sa boses ko ang guilt,

"What!" He reacted,
"So ano yang plano mo?" Dugtong niya,

"I don't know? Ayaw ko lang naman siyang umasa kaya sinira kita sa kanya," sabi ko,

"Maybe, we have to make it real... I will court her,"
"Atlis nagkaayos na kayo," he said then pinch my nose,

"I don't think so, ayoko siyang masaktan, ayaw ko siyang... umasa, alam mo, a broken hand still works but a broken heart doesn't," I said,

"I know that she'll be hurt but I have to," he replied, aish naman! Kung sabihin ko na lang kaya yung totoo!

I'm so worried about my friends, ganon na ba ako kasama para magsinungaling at hayaan yung isa na magrisk, alam kong nafall na si Daphne kay Jonas, love at first sight yata? Kaya ko sinabi iyon, pero ang pinagtaka ko kung bakit parang wala lang sa kanya, hindi kaya alam niyang nagsisinungaling ako?

"You're making things harder, you don't even know who your friends and your enemies are," bulong sakin ni... teka sinong bumulong?

"Huh?" Sabi ko at nilingon ko yung nagsalita kanina and look, si Dale pala, bigla na lang sumulpot sa likuran ko habang pasakay na ng jeep. Pati ba naman sa jeep susundan ako ng bangungot?

Pinapatamaan ba ako at saka di naman niya ako kinakausap noon bakit kung makabulong parang... at saka bakit dito pa sa may sakayan ng jeep?

"Uhm... so what do you want to tell?" I ask sarcastically,

"Nothing, bakit natamaan ka?"  He said and with matching evil grin,

How dare he!

"I know something about you... your friend... and Jonas," he whisper, at akmang nang tumuloy sa paglalakad,

"Something about... the three of you," dugtong niya at yun nagdisappear na samantalang ako natulala. Bakit ba simula nang dumating si Jonas sa buhay namin ni Daphne parang naging magulo na ang lahat, pinaiikot lang yata kami nito eh.

***

Hope you like this chapter! :-)
Happy saturday night!