Eternal Promise [COMPLETED]

Chapter 5

"AIRA LUNCH tayo," wika ni Eunice sa akin.

Tumango ako bilang sagot sa kaniya. Agad kaming nagligpit at tumungo sa cafeteria para kumain. Pumasok na kami ng elevator at pinidot ang floor pero bigla na lang may pumigil sa pagsara nito.

Napatingin kami ni Eunice sa limang lalaki na pumasok sa loob ng elevator. Napasiksik kami sa gilid dahil ang lalaking bulto ng limang 'to. Nasa private elevator ang mga maintenance kanina kaya paniguradong may sira iyon kaya na sa public elevator sila.

Mula sa peripheral vision ko ay kitang kita ko ang pag lingon sa akin ng lalaking ilang gabi na akong hindi pinapatulog at matamang nakatitig. Tumikhim ito kaya napatingin ako sa kaniya. Nicolai...

"Sir.. G-good noon po.."

Malamig lang ang tingin niya at isang walang buhay na tango ang sinagot sa akin. Umiwas siya ng tingin at humarap sa pinto ng elevator. 'Ang bipolar! Bwisit! Seryoso lang ang apat na kasama niya. Sa pagkaka alam ko sila ay sina Sir Armione, Jakobe, Drei at Keith. Mga mukha silang iritable lalo na 'yong si Sir Armione. Grabe nakakatakot ang dilim ng aura niya.

Pagkabukas ng elevator ay nagmamadali kaming lumabas at dumiretso sa cafeteria. Hanggang ngayon parang nararamdaman ko pa rin ang nakakabang presensiya ng mga big boss. Pumila na kami at bumili ng makakain. Umupo kami sa isa sa mga bakanteng lugar at nagsimulang kumain.

"Girl, grabe ang tensyon sa loob ng elevator kanina 'no?" Panimula ni Eun. Napansin niya rin pala iyon?

"Oo nga eh. Akalain mo 'yon Eun. Hindi ako pinansin ni Nico.."

"Oo nga eh. Pero makatitig sa'yo kanina wagas! Shet natunaw ka nga ata Aira eh!" natatawang sabi ni Eun.

"Gaga! Pero nakakatakot si Sir Armione 'no?"

"Truth! Grabe girl! Kita mo 'yong mukha niya? Parang papatay pero ang pogi niya parin." Humagikhik siya na para bang kinikilig.

Tango lang ang sagot ko. Oo nga na ang pogi niya pero para sa'kin mas pogi si Nico. Napangiti ako nang maalaala ko iyong nangyari sa office niya at sa sasakyan. Nakakakilig ng fallopian tubes naman talaga.

"Ay oh! Mukang tangang nakangiti oh!" pangaasar ni Eunice sa akin.

Lumapad lang ang ngisi ko sa sinabi ni Eun. Nasa genes na ata ng mga Ybañez 'yon. From their thick eyebrows, pointed nose, thin lips and prominent jaw. Pati sa katawan walang tulak kabigin. Lahat laman ng tiyan. Plus ang mga mata nila na akala mo ay nanghahalukay ng kaluluwa.

I rolled my eyes at her. "Wateber!"

Tumawa lang siya.

Nagpatuloy ang araw ko na walang hassle. Halos matapos ko na nga ang para bukas na trabaho ko, ganoon ako kasipag. Isang boung araw din kasing hindi ko nakita si Sir Nicolai. Mukhang nagkaroon sila ng meeting na talaga naman inabot ng ilang oras.

Nasa labas na ako ng building at naghihintay ng masasakyan nang may humintong kotse sa harap ko. Mataman kong pinagmamasdan ang kotse ng bumukas iyon at bumaba ang isang babae. Matangkad ito at mukhang mayaman. I mean mayaman talaga. From her blonde hair to her red stilettos, yayamanin. Lumapit ito sa akin. Sa harap ko mismo.

"Aira? Right?"

Napatango ako. Pilit ko inaalisa kong nakita ko na bang babaeng ito pero hindi talaga. Maganda siya, pero mas maganda ako. Baka artista? Naku! Hindi pa naman ako nanonood ng tv.

"Ano pong kailangan niyo-"

Bago ko pa matapos ang sasabihin ko ay naramdaman ko na ang init ng palad niya sa pisng ko. Tiningnan ko siya nang masama at gano'n din siya sa akin. Wala man lang warning si ate, ang bangis mo gerl.