“ayoko mapag usapan sa school. If the students saw us together, they’ll create issues about us. And I don’t want that.”
“why do you care?” he asked again.
Oo nga nu? Why do I care?
Di na ako sumagot. Ewan ko eh.
Actually, ayoko kase ng binibigyan ako ng atensyon sa school. Ayoko ng too much attention, pero dahil nga tinagurian akong ‘Ice Princess’ im still a popular one dahil sa cold attitude ko.
Okay na ako dun sa ‘ice princess’ blahblah nila eh. Kase iniiwasan nila ako. and i like that. Pero yung makikita kaming magkasama ni Chase. That’s another issue. He’s kinda popular sa school din kase.
Ayaw na ayaw kong nakakarinig ako ng mga bulong-bulungan.
I don’t care about other people but, i don’t want anybody to know about our arrangement.
Dahil di na ako nakasagot.
Kinuha niya yung sling bag ko na nakapatong sa upuan at sinabit sa balikat niya.
“let’s go. Malelate na tayo.”
Aayaw pa sana ako eh. Pero hinawakan na niya yung kamay ko at hinila palabas ng bahay.
Take note! KAMAY!
At dahil dyan. May kung ano na namang inaarte yung puso ko. Tsk!
Weird! -.-
Pinagbukasan niya ako ng pinto ng kotse niya at marahan tinulak papasok sa loob.
आप पढ़ रहे हैं
ICE PRINCESS MEETS HER ICE PRINCE (COMPLETED) (EDITING)
किशोर उपन्यासTHIS IS A WORK OF FICTION. kung may Makita or mabasa man kayong sa tingin niyo katulad ng sa iba. sarili ko po itong gawa at kathang isip. salamat ng marami sa lahat ng magbabasa, bumabasa at nagbabasa! ^__^
CHAPTER 42: FIRST MISUNDERSTANDING
शुरू से प्रारंभ करें:
