My New Step Brothers! #READINT2017 #TBA2018

κεφαλαιο 28

Ellie's pov

Απομακρυνθικα για να παρουμε ανασα. Κοιταξα τρυγυρω. Μας κοιτουσαν γυρω στα 70 ζευγαρια ματια, μαζι και τα υπέροχα ματια του σιλβεν. Καθόταν δίπλα απο μια αννα (****). Μου φαίνεται πολύ μπαρμπι η κοπελα.... Αν είναι κοπελα αυτό το πράγμα.... Ναι άνθρωπος δεν είναι!!

Γυρναω και κοιταω στα ματια τον Ίαν. Τα ματια του είναι μεγαλα και μπορείς να χαθεις μέσα τους. Οι ματιές μας κλειδωνουν για λιγο. Επειτα περνώ τα ματια μου απο τα δικά του και κοιτάζω το πάτωμα. Νιώθω τα μάγουλα μου να κοκκινιζουν. Με το χερι του πιάνει το πιγουνι μου και σηκώνει το κεφάλι μου έτσι ώστε να τον βλέπω. Ειναι τόσο όμορφος!! Δεν τον ξέρω αλλά...

"Συγνώμη πρεπει να φύγω... Ειναι ηδη αργά" λεω λυπημένα. Πραγματικα λυπαμαι που πρεπει να φύγω. Δεν θέλω και εξάλλου είναι απο τις λιγες φορες που βγενω και περνσαω ωραία. Αλλά όλα τα ωραία τελειώνουν έτσι δεν λένε?.....

" οκευ τοτε αλλά πρεπει πρωτα να κάνω κάτι" λέει και βγάζει ενα στιλο απο την τσέπη του παντελονιού του. Επειτα πέρνει το χερι μου και γράφει εναν αριθμο. Μάλλον τον αριθμο του. Όταν τελειώνει πλεον σηκώνει το κεφάλι του και μου χαμογελάει.

" χμ.. Τωρα πρέπει να κάνω και εγω κάτι! " λεω και περνώ τον στιλο απο το χερι του. Έπειτα περνω το χερι του και του γράφω τον αριθμό μου. " ορίστε" λεω και του δίνω το στιλο. Έπειτα χαμογελαω. Με πέρνει μια αγκαλιά.

" καληνυχτε ελ. Όνειρα γλυκά" μου λέει και μου δίνει ενα φιλί στο μάγουλο. Ξαφνιάστηκα είναι η αλήθεια αλλά δεν με πειραζει. Ανταποδιδω την αγκαλιά.

" καληνύχτα Ίαν" του λεω και κατεβαινω απο την σκηνή. Προχοραω το τραπέζι. Εκεί δεν βρίσκεται σχεδόν κανένας. Άλλοι χωρευουν ξέφρενα και άλλοι απλα έφυγαν. Ένας απο αυτους που έφυγε ηταν ο σιλβεν με την αννα. Τους έπιασε το μάτι μου καθώς μιλούσαν με τον Ίαν. Δεν έδωσα σημασία. Απο δω και πέρα ο καθένας την ζωουλα του. Εξάλλου εκείνος με παράτησε. Είμαστε αδέλφια. Τίποτα παραπανω τίποτα λιγοτερο. Πλησιαζω τον κρις με την ρει. Ειναι αγκαλιά και μιλάνε. Μάλλον έγινε οτι υποψιαζομουν. Τα έφτιαξαν!!!

" παιδιά πάμε?" ρωταω ήρεμα.

" ναι" μου λένε και οι δυο μαζί. Πληρώνουμε τα ποτά μας και βγαινουμε απο το μαγαζί. Μπενουμε στο αμάξι και πάμε σπίτι της ρει. Απο δω και στο εξης μάλλον εκεί θα μένουμε. Όμως για να μην λεω μεγάλες κουβέντες ας ερθει η μαμά με τον Λεό και βλέπουμε! Αφού φτάσουμε σπίτι πηγαινω κατευθείαν στο δωμάτιο μου ( που μοιραζομαι με τον κρις), βάζω πιτζάμες και ξαπλωνω στο κρεβάτι. Πάνω που παει να με πάρει ο ύπνος μπαινει μέσα φουριοζος ο κρις.