Chapter 32: Who are you?

7.9K 263 48
                                    


"Who are you?"

I looked at him intently. His confessions made my brain twists into tiny knots. All I know, he isn't trustworthy. But it made me paranoid dahil part of me wanted to know the real story.

"I am the cousin of Brandon Bradford," he replied grinning.

He put another liquor in his glass and drank it like there's no tomorrow.

"Who are you?" I repeated. My eyes went furious this time.

"I am...... who I am...."

"I don't wanna waste my time with non-sense bullshits. Pinapunta mo ako rito Damien just to say that rubbish?! Paano ako maniniwala sayo kung isang simpleng tanong ko hindi mo masagot nang maayos?"

He grinned. He looked like Joker na kalaban ni Batman. Nakakainis lang siya ngumisi.

"Your question is a bit broad. I answered you as direct as possible."

"Alam kong alam mo ang sinasabi ko sayo Damien. Kaya uulitin ko ang tanong ko..... SINO KA BANG TALAGA?"

"Who I am? 'Yan talaga ang gusto mong malaman Wesley? Not what I can do? I think that's a better question..."

"I deserve to know who you are before I make a deal for what you can do," I said without pause in it.

"Okay," he sighed. "Paano ko ba sasabihin 'to? Actually, isa lang naman akong matalino, gwapo, at ambisyosong pinsan ni Brandon.... na merong malalim na galit sa kanya. How or what do you call me? Avenger? Revenger? I think both...."

He again walked back and forth in front of me while he's drinking his liquor. Ako nama'y parang napako lang sa kinauupuan na 'di mawari kung anong tunay na nararamdaman. My thoughts are random and my emotions are a bit vague.

"Gusto mong maghiganti sa pinsan mo? Huh? Gusto mong maranasan niya ang naranasan mo sa pamamagitan ng pagkakaroon niya ng relasyon sa kapwa lalaki?" I said. "You set up a plan a couple of years ago gaya na rin nang sinabi mo.... So you intentionally monitored someone na pwedeng makaakit sa kanya.... at boom, ako ang napili mong ipain sa kanya?"

He stopped walking back and forth. Napasalubong ang kilay niya na para bang inuusisa kung tama o may punto ba ang sinasabi ko sa kanya.

I continued. "Then nung makita mo na ang karapatdapat na tao, gumawa ka ng isang napakagaling na eksena para mas lalo kaming magkalapit ng pinsan mo. You tried to poison my brother's mind para sabihin sayo ang pinakatagu-tagong sikreto ko? Para isang araw, kung magkabukuhan, 'yun ang gagamitin mong pang-harass sa 'kin? Na ginahasa ako ng kapatid ko sa labas?" "Nang buo na sa isip mo kung sino talaga ako base sa kung anumang sinabi sayo ng Kuya ko, gumawa ka ng isang malaking palabas sa pamamagitan ng "Thesis" na ipinagawa sa 'min ng Psychology Professor namin na si Mr. Dimapaslang. Unfortunately, he chose to resign... without any warnings at all.... and it was you kung bakit nagkaganun.... Tama ba ako?"

Napagtagpi-tagpi ko ang posibleng tunay na nangyari based on Damien's mysterious plan. It was GENIUS if he did that convincing set up. Ngunit hindi pa rin klaro sa 'kin kung bakit ganun ang ginawa niya? He could've than an easier plan, hindi 'yung ganito na parang.... ang hirap i-picture dahil mas mataas ang risk ng failure.

He clapped his hands gesturing na mukhang na-impress siya sa mga sinabi ko.

"You are good Wesley! You are AWESOME! Pero..... you are missing something, or sabihin na nating... MAY TAMA KA!... PERO MAY MALI KA RIN!"

Napasalubong muli ang kilay ko. I stood up and faced him closely.

"You are insane Damien!" I said with conviction. "Oo na-rape ako, pero pinanghimasukan mo ang buhay ko. You are completely out of that. You do not know me!"

The Weird Thesis (Boyxboy)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon