Scared To Love, Magcon Story (Dutch)

hfd.17

Pov. Lauren

'Er was een man die me de hele tijd aankeek. Hij keek op een kaart, en ik liep er heen om te vragen of hij hulp nodig had. Toen pakte hij me bij mijn arm en trok me mee het bos in. Ik wilde Jack nog roepen maar hij hield zijn hand voor mijn mond. Toen we ver genoeg waren zei hij dat door mij alles mis gaat. Dat ik jullie niet waard ben. Dat er alleen maar ruzies door zijn. Ook zei hij dat als ik binnen een week niet bij jullie weg was, er persoonlijk voor zou zorgen dat ik weg zou gaan.' Nadat ik dit zei komen de tranen weer omhoog en kan ik ze niet stoppen.

Hunter heeft nogsteeds zijn arm om me heen, en Matthew gaat met zijn hand over mijn arm. De andere jongens zitten op de bank tegenover ons en kijken ons verdrietig aan. Blake krijgt tranen in zijn ogen en Jack J probeerd hem rustig te krijgen. Als ik mijn tranen heb wegeveegd vertel ik jet laatste stukje. 'Nadat hij dat zij sloeg hij me, en zag dat hij een mes in zijn zak had. Ik ben snel weggerend en hij liet me gaan'. Na een tijd rennen en zoeken vond ik Jack weer'. Zeg ik en begin weer te trillen.

Pov. Blake

Nadat ze haar verhaal verteld heeft trek ik het niet meer. Ik sta op loop naar buiten en schop tegen de eerste tak die ik zie. Ik geef om haar. Ze is mijn zusje geworden, en zou niet weten wat ik nog zonder haar moet. Ik voel een hand op mijn schouder, en kijk verschrikt om. Ik zie dat hrt Lauren is en zonder iets te trekkken trek ik haar in een knuffel. De tranen komen weer, maar ik hoor bij Lauren ook een snik. 'Ik wil niet weg Blake, maar het is misschien wel beter' zegt Lauren en kijkt me aan.

Haar betraande groen bruine ogen kijken me aan waardoor ik nog meer tranen voel. Ik pak met twee handen haar hoofd en geef haar een kus op haar voorhoofd. 'Het komt goed Lauren'. Zeg ik zo zelfverzekerd mogelijk, maar het is wel lastig. Ik weet dat ze het toch nirt geloofd, maar meer kunnen we niet doen. 'Zullen we terug naar binnen Blake'? Zegt ze en merk dat ze het erg koud heeft. Ik knik, veeg haar tranen weg, en pak haar hand. Zo lopen we samen terug naar binnen.

Pov. Jack G

Lauren en Blake komen hand in hand naar binnen. Ik zie Matt verdrietig kijken. Ik weet dat hij Lauren leuk vind en heb het wel met hem te doen. 'Lauren kan ik je even spreken?' Vraag ik en loop naar haar toe. 'Ja is goed, zegt ze met nogsteeds tranen in haar ogen'. Ik neem haar mee naar boven en gaan op het bed zitten. 'Lauren het spijt me zo erg van vandaag, ik had beter op je moeten letten'. Zeg ik verdrietig en boos tegelijk. Ik ben boos op mezelf en kan me wel op mijn kop slaan op dit moment. 'Jack, het is jou schuld niet. Ik ging zelf naar die man toe'. Zegt ze en geeft me een knuffel. Ik sla mijn armen om haar heen en voel haar adem tegen mijn nek, waardoor ik kippenvel krijg. 'Jack, ik ben moe'. Zegt ze en zie de grote wallen onder haar ogen. We gaan tegen de muur zitten en ze legt haar hoofd op mijn schouder. Ik voel haar ademhaling steeds langzamer gaan en na een tijdje slaapt ze. Ik pak haar op, leg haar in bed, en doe de dekens over haar heen. Ik ga zelf ook mijn bed in, morgen is dag 1 Magcon.