Bilgisayarıma gömülmüş iş ilanlarına bakarken neredeyse kambur olacaktım. Boynum tutulmakta ayrı bir mertebeye yükselmişti bile. Ve ev gözlüğümü takmasam sanırım kör olabilirdim. Saatlerdir yaşadığım bu sıkıntıyı ekranın sağ köşesinde gördüğüm tek bir ilanla silip atmıştım. Normalde iş bakmak için dolandığım internet blogunda gördüğüm dükkan devir ilanıyla kafamın içinde kocaman soru işaretleriyle 'Olabilir mi?' sorusu dolanıyordu. Bir çiçekçi dükkanı. Araba için biriktirdiğim bir miktar param vardı. Bunun haricinde anneminde bankada yüklü bir miktarının olduğunu biliyordum. Babamın yokluğundan beri sürekli biriktirdiği paraları bankaya yatırırdı. Böylece ekleye ekleye bugüne bir çığ olmuştu. Benim için o dükkanı almak sorun değildi fakat yapabilir miydim gerçekten? Neden olmasın diye düşünmeden de edemiyordum. Sonuçta arsız birçok öğrenciyle baş etmiştim. Ve onlarla uğraşmaktan bıkmıştım.Çiçekler bunların yanında cennetin bir köşesi sayılırdı.
Evet akıllı Joohyun, arsız deyip burun kıvırdığın öğrencilerden biriyle de uğraşmaktan bıktığın için evlendin.
"He beynimin mantıklı tarafı, illa haklı çıkmalısın zaten."
Kendi kendime gözlerimi devirdim. Evet, yalnızlıktan kafayı yemek üzere gibi duruyordum.
Gönderilen: Kim TaeDumb❤️
Yah, neden mesaj atmıyorsun? Eğer böyle devam edersen benden alacağın tek haberi boşanma kağıdımız geldiğinde öğreneceksin.
Mesajım görülürken üstünden beş dakika geçmesine rağmen bir yanıt gelmemişti.
Gönderilen: Kim TaeDumb❤️
Aman Tanrım, kesin beni aldatıyorsun. Bittin sen!
Televizyonu açıp kanallarda gezmeye başlamıştım. En sonunda uygun dizi bulamayınca bir müzik yarışmasında durabilmiştim. Telefonumun titremesiyle kafamı oraya çevirdim.
Gönderen: Kim TaeDumb
Evet, seni aldatıyorum. Hem de beyaz, sevimli ve çok güzel!
Şaka yapıyorum, bebeğim.
Beni özledin değil mi?
Bae Joohyunie~
Benim minnoş karıcığım~
Hatun~
Cevap?
Mesajları görüp cevap vermezken kollarımı bağlayıp televizyonu izlemeye çalıştım. Beyaz ve sevimli... Benden daha sevimli ne olabilirdi ki bu dünyada?
Kapı çalınca sinirle ayaklanıp delikten bakmaya çalıştım fakat görüntü yoktu. Biri eliyle kapatıyordu sanırım.
"Kim o?" dedim en itici ses tonumla. Buram buram tehlike akıyordu.
"Kocişiin~"
"Benim kocam yok."
"Ne?!"
"Boşayacağım onu. Benim kocam yok. Yanlış gelmişsiniz."
"Joohyunie~"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Bad Boy | KTH
Random"Onu gördüğüm an karanlığa bu kadar batmış bir insanın benim ışığım olabileceğini hiç düşünmemiştim.Ama nefesim oldu o benim.Ruhumdan bir parça değil, ruhumun özü oldu.Kaderimin bir oyunu değil kaderimin dönüm noktası oldu.O benim tek inancımdı. Şi...
