The Bad Boy | KTH

Yalan

Normalde daha uzun ve açık anlatımlı bir bölüm hazırlamıştım fakat aptal bilgisayarın azizliğiyle tekrar yazmak zorunda kaldım. Şimdiye kadar bekleyen herkese teşekkür ederim. İyi okumalar❤️

Salonun ortasında Taehyung'a oldukça uzak bir şekilde, köşede otururlarken tedirginliğim o kadar yoğundu ki metrelerce öteden bakan biri saniyesinde bunun farkına varabilirdi. Belki bu çok kötü bir düşünceydi fakat parmağımda yüzük olmamasına o an delice sevinmiştim. Annesinin yüzünden akan memnuniyetsiz ifade ve zehir dolu bakışlar, bana bu hisleri yüklemişti. Yani suç benim değil, dünyanın en kötü kaynana adayınındı. Üniversite döneminde arkadaşlarımızla toplanıp izlediğimiz Boys Over Flowers dizisindeki yakışıklı başrolün en çirkef role bürünmüş annesi Bayan Kim'i görse diz çöker ve üstünlüğünü kabul ederdi. Yine de sakin olmalı ve müstakbel kaynanama saygılı davranmalıydım. Bu benim eşime karşı görevlerimden biriydi.

"Sizce de o kadar yaşanmış olaylara rağmen hala oğlumun etrafında olmanız çok ucuz bir hareket değil mi?''

Ağzım yarım metre açılırken üzerime gelmesine değil, 'böyle bir yöntemle' üzerime gelmesine şaşkındım.

''Bakın Bayan Kim. Ben oğlunuzu zorlamadım. Sadece zor bir dönemden geçiyorum. Annemi kaybettim ve...''

''Evet, duydum.''

Tek kaşımı kaldırırken nasıl bu kadar duygusuz durabildiğine baktım. O da bir anneydi. Ya da kendini öyle göstermeye çalışıyordu. Ama bu tarifsiz acıyı biraz olsun tahmin edemez miydi?

Edemezdi demek ki. Etseydi, şu an acımasız bakışlarını dikmezdi üzerime.

''Onun yanımda olması için ben zorlamadım. O tercih etti.''

'' Yine de onun bir çocuk olduğunu göz önünde bulundurarak reddedebilirdiniz. En son ki görüşmemizde oğlumla aramızda bir şey kalmadığını iddia ediyordunuz. İnsanlar iki yüzlü olmamalı Bayan Bae.''

Çok acımasızca. Sevgimin böyle karşılanması.

''Anne böyle konuşmayı kes artık. Üzerine fazlaca gidiyorsun. Buna alış çünkü artık o benim-''

''Biz artık birbirine destek olmaya çalışan iki bireyiz. Taehyung zor günümde yanımda oldu. Hepsi bu. Aramızda bir şey yok.''

Ağzımdan çıkan kelimeler saliseler içinde kulaklara dolunca şaşkın bakışların hepsi üzerimdeydi. Üç şaşkın bakış ve bir tane öfkeyle patlayan bir volkan gibi çaprazımda duran kocamın bakışları. Sinirli demek kasırgayı ufak bir rüzgar kitlesi olarak tarif etmeye benziyordu.

''Umarım. Bugünde dahil olmak üzere artık tamamen bağlarınızı koparmanızı istiyorum. ''

''Gelecek yaşamınızda mutlu olun Bayan Bae. Fakat bunu, sizden küçük olan oğlumuzla yapmayın. Umarım bizi de anlarsınız. Çocuğu için endişelenen aileyiz biz.'' Taehyung babası ciddiyetle konuşmuştu. Bu adamın sessizliği beni korkutuyordu. Karısı kadar cazgır ve konuşkan değildi. Ama asıl korkunç olan buydu. Bir anda patlayabilirdi.

''Susayım diyorum ama olmuyor. Tanrı aşkına kıza böbrek mafyası muamelesi yapmayın. Alt tarafı oğlunuzun 'eski' sevgilisi. Bitmiş, gitmiş. Ayrıca şu an zor gün geçirirken nasıl böyle zalim olabilirsiniz? Ayrıca üzülen Taehyung olmalı. Böyle güzel bir kızı kaçırdığı iç-''

Annesinin hafif kafasını çevirip tek kaşını kaldırmasının ardından devam etti Kim Jongdae.

''Seni arsız kız, ben seninle yaşıtken sen nasıl kardeşimle bir ilişkiye girersin? Hiç mi utanmadın şuncacık çocuğu kandırırken? Ergen o. Sen de onu cazibenle etkiledin demek.Zaten çocuğun zeka yaşı ile libido seviyesi ters orantıda. Hiç yakıştıramadım.''