Κεφάλαιο 48- Παίρνοντας και δίνοντας αγάπη, διπλή

465 59 4
                                    

Ποτέ δεν είχα δει την μαμά μου με τόσο σοβαρό ύφος. Συνήθιζε τις επισκέψεις στο φοιτητικό μου σπίτι μα ποτέ ως τότε δεν έλειπε το χαμόγελο από τα χείλη της. Έβαλα με το μυαλό μου τα χειρότερα. Σκέφτηκα πως κάτι κακό έχει συμβεί σε κάποιον. 

''Αλίνα, θέλω να σου μιλήσω για κάτι'' είχε πει

''Συνέβη κάτι κακό;'' 

''Καμία σχέση παιδί μου''

''Τότε;''

''Αποφάσισα να γράψω ένα βιβλίο. Για το περιεχόμενο δεν θέλω να γνωρίζεις.. Μα θέλω την βοήθειά σου''

''Σοβαρά μιλάς; Εσύ; Βιβλίο; Διδακτικής;''

''Όχι. Θα με βοηθήσεις;''

''Αφου δεν γνωρίζω τίποτα για την πλοκή, πως μπορώ να σε βοηθήσω;''

''Κι όμως μπορείς... Το θέμα είναι, θέλεις;''

''Εννοείται μαμά!''

''Τέλεια. Θέλω να γράψεις ένα μικρό κεφαλαιάκι''

''Εγώ;''

''Εσύ. Βάλε την φαντασία σου να δουλέψει, Αλίνα. Θυμίσου όλη σου την ζωή από μωρό ως σήμερα. Θέλω να επικεντρωθείς στις δύο σου οικογένειες'' 

''Μαμά, τι βιβλίο είναι αυτό;''

''Σου είπα πως δεν θα πω τίποτα παραπάνω. Θα το κάνεις;''

''Ναι''

Με αγκάλιασε σφιχτά. Από εκείνη τη στιγμή δεν ανέφερε τίποτα σχετικά με το μυστηριώδες βιβλίο. Μα το δικό μου μυαλό δεν έλεγε να ξεκολλήσει από αυτή τη σκέψη. 

Ξάπλωσα νωρίς... Μα δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Πήρα ένα τετράδιο και ένα στιλό μαζί μου. Άνοιξα το τετράδιο. Δεν ήξερα τι να γράψω. Έκλεισα τα μάτια μου και άφησα το μυαλό μου να ταξιδέψει στον χρόνο... Να γυρίσει πίσω... Πίσω στα χρόνια της παιδικής μου ηλικίας. 

Με λένε Αλίνα. Η σημασία του ονόματός μου; Η μεγαλόψυχη. Και ναι πιστεύω πως τα ονόματά μας δεν τα παίρνουμε τυχαία. Πολλές φορές μας χαρακτηρίζουν και άλλες τόσες μας ''αναγκάζουν'' να τα αντιπροσωπεύουμε. 

Κάθε παιδί έρχεται στον κόσμο ως συμπλήρωμα της αγάπης και της σχέσης δύο ανθρώπων. Των γονιών του. Άλλοι κάνουν αγώνα ολόκληρο για να αποκτήσουν ένα παιδί, άλλοι δεν προσπαθούν πολύ... Σημασία έχει το αποτέλεσμα. Σε κάθε περίπτωση, οι γονείς χαίρονται τόσο, όσο ο καθένας από εμάς όταν συμπληρώνει το τελευταίο κομμάτι του παζλ. Εκείνο που είχε χαθεί, εκείνο που έλειπε. Στην δική μου περίπτωση τα πράγματα ήταν λίγο διαφορετικά... Λάθος... Ήταν εντελώς διαφορετικά. Ποτέ δεν συμπλήρωσα την αγάπη και τον γάμο των γονιών μου. Δεν ήρθα στον κόσμο επειδή οι γονείς μου ήθελαν ένα παιδί. Ήρθα στον κόσμο ως αποτέλεσμα μιας ανήθικης πράξης. 

Η ζωή που δεν ήθελα να ζήσω [GWattpadies]Where stories live. Discover now