My Ex Twin Is Now My Ex Wife

Chapter 5

Konting patience. Please! Di ko pa pwede ilagay ang point of view ni Allen. Masyado pang maaga guys. Hintay hintay lang. Hehe!

-----

"Allen, ano bang kailangan mo?" Tanong sakanya habang pinapahid niya ang dugo sa kanyang labi. Gustong gusto ko siyang lapitan at tanungin kong okay lang siya.

"I...I..I just wanna talk about the papers." Sagot.

"Lawyer ko na ang bahala doon Allen. Don't worry. Nagmamadali ka na talaga no? Sige, papadaliin ko. Mag usap nalang tayo with your lawyer. I'm drunk...So Goodnight." Walang gana kong sagot sakanya.

"Goodnight? Goddamned! It'd already morning Alliya! Tapos may kasama ka pang lalake?!"

"Ano bang pakialam mo! Wala ka ng pakialam doon Allen! Magmula noong umalis ka sa bahay na ito!"

"Pare umalis kana.. Can't you see? Hirap na hirap na si Alliya?"

Umambang susuntukin ni Allen si Andrei ngunit naunahan siya ni Andrei at napaupo ulit si Allen.

"Andrei." Pagsaway ko sakanya.

"He deserves it Maratha. He deserves a punches a lot of punches because he's a jerk." Mahina ngunit mariin niyang sabi.

"Allen, sa susunod na tayo mag usap
Please. Umalis kana! Bumalik kana sa bago mo! I'm moving on! Wag mo na akong pahirapan pa parang awa mo na."

Tumayo at pinakatitigan ako. Sa mga mata niya ay nakita kong parang may gusto siya iparating saakin. Parang nakikiusap ang kanyang mga mata saakin at hindi ko iyon maintindihan.

Nagmartsa pa papunta sa kanyang kotse at padabog na sumakay sa kanyang kotse at pinaharurot ito ng napakabilis na na sa isang iglap lang ay nasa malayo na siyang banda.

Ng tuluyan ko ng hindi makita ang knyang sasakyan tyaka ulit ako napahagulhol ng malakas. Damn! How can I move on kung sa isang silay ko lang sa kanyang mga mata ay mahal ko na siya ulit.

Naramdaman ko nalang ang mainit na yakap saakin ni Andrei.

"Sige iyak lang....Iyak ka lang....Buhos mo na lahat please? Para sa susunod okay kana." Hinahaplos niya ang aking likod at ang mukha ko namay ay nakadikit sa kanyang dibdib.

"Ang sa-kit sakit talaga...." Sabi ko sakanya.

"Ganyan talaga Maratha. Minsan hindi palaging masaya.. Minsan talaga masasaktan ka... At pag nasaktan ka ibig sabihin buhay ka..Kaya sana wag mong sayangin.. Kung may umalis may dadating.. Kung hindi naman naging kayo gang dulo ng mahal mo ibig sabihin hindi pa talaga siya yung para sayo. Time heals but it can't heal if you're still touching the wound. Pilitin mo Maratha. Help your self hindi yung ilulubog mo pa yang sarili. Isipin mo nalang madaming kagaya mo pero kinaya nila. Look at me...Isa akong example." Sabi niya habanga nakayakap padin saakin.

Ng kumalas kami sa pagkakayakap namin sa isa't isa ay binalingan ko siya.

"Thank you Andrei. Thank you." Sabi ko sakanya.

Ngumiti siya saakin at ginulo ang buhok ko.

"Pasok kana Alliya...Mamaya may mangyari pa sayo dito makulong pa ko." Tumawa kaming pareho sa sinabi niya.

"Okay...So see you again. Maybe?"

"Maybe? We'll surely see each other again Maratha." Kinindatan niya aki at ihinatid na ako sa may gate at hinintay para makapasok.