✉ hi, dylan o'brien ✔

thirteen

Dylan

- Pokrako ogarnij się! - wrzasnąłem na Sprayberry'ego, wraz z którym czekaliśmy na spotkanie z Will'em, producentem serialu.
- Ale ja się nuudzę - wyjęczał, na co tylko przewróciłem oczami. Po przeczekaniu kilku minut, w sali pojawił się Will.

- Witam wszystkich, po tak długiej przerwie - uśmiechnął się ciepło. - Mam nadzieję, że wypoczęliście przez ten czas - spojrzał na każdego z nas, zatrzymując wzrok, na wyraźnie zdenerwowanej Shelley.
- Will przepraszam - wyjęczała, wręczając mu kawałek papieru. Producent po przeczytaniu zawartości karki, wyraźnie zbladł, rozluźniając jednocześnie krawat znajdujący się na jego szyi.
- To była wpadka - dołączył się Cody, stając obok swojej dziewczyny. Mężczyzna usiadł na krześle, pocierając rękoma swoją twarz, z niedowierzaniem.

- Jak długo jeszcze możesz grać? - spytał Will, po dłuższej, niezręcznej ciszy.
- Maksymalnie trzy miesiące - odpowiedziała pewnie, bawiąc się długopisem.
- Zdążymy nakręcić z pół sezonu - wymruczał pod nosem. - A potem nic, tylko uśmiercić Mali'e - powiedział patrząc się w stronę pozostałej obsady.
- Tak chyba będzie najlepiej - odpowiedziała Hennig, mocno trzymając Cody'ego za rękę.
- Na dzisiaj koniec - powiedział producent. - Widzimy się jutro o ósmej na planie, ja muszę zwołać scenarzystów, do zobaczenia. - pomachał w naszą stronę, znikając za drzwiami sali.

~*~

Po zjedzeniu kolacji, leżałem w hotelowym pokoju. Z powodu narastającej nudy postanowiłem napisać do mojej narzeczonej, która nie odzywała się do mnie cały dzień.

dyl91: żyjesz?

alexx: powiedzmy

dyl91: OMG WSZYSTKO OKEJ?!

alexx: tak Dylan

alexx: po prostu cały dzień sprzątałam dom

alexx: ogarnęłam ogródek

alexx: zrobiłam zakupy do domu

dyl91: wow

dyl91: tęsknie xx

alexx: ja trochę też

alexx: jest za spokojnie

alexx: nie ma kto mnie denerwować <<<

dyl91: aww :3

alexx: jak tam dzisiaj na spotkaniu?

dyl91: właśnie przypomniałaś mi

alexx: co jest?

dyl91: chcą uśmiercić Malię

alexx: O MÓJ BOSZ

alexx: ŻYCIE TAKIE PIĘKNE

alexx: przepraszam, włączył mi się fangirling stydi

dyl91: rozumiem XD

dyl91: gdybyś widziała minę Will'a

dyl91: myślałem, że ten facet zejdzie

alexx: dziwisz się?

alexx: mają gotowy cały scenariusz na 7 sezon

alexx: a tu nagle wszystko idzie w dym bo główna bohaterka jest w ciąży

dyl91: ja osobiście wolałbym inne rozwiązanie

dyl91: po co od razu uśmiercać

alexx: zawsze może zamienić się w kojotołaka

alexx: do końca życia <3

dyl91: zobaczymy

dyl91: muszę kończyć, ktoś mi sie do drzwi dobija

alexx: papatki loffki kisski <3

alexx is offline

dyl91: pa słońce :*

dyl91 is offline

~*~

- Czego ty tu poczwaro? - spytałem stojącego przede mną imiennika.
- Boję się burzy wiesz? - stał przede mną w różowym pajacyku w jednorożce, gdybym tylko miał telefon przy sobie.
- No cieszę się, a teraz pa - prawie zamknąłem mu drzwi przed twarzą, lecz w ostatniej chwili je przytrzymał.
- Boję się spać sam - wyjęczał, na co wpuściłem go do pokoju.
- Tylko bez obmacywanek stary! - warknąłem kładąc się obok chłopaka.
- Zluzuj pięty - wymamrotał, wtulając się w poduszkę. - Wiesz co? - zaczął po chwili.
- Mhm? - mruknąłem już w pół śnie.
- Jesteś najlepszy bro - wyszeptał, uśmiechając się pod nosem.
- Mhm - znów wymruczałem, usypiając.

Dlaczego jest taka mała aktywność na #HDOBFF?
Przepraszam, że tak późno, ale jakoś nie miałam czasu:/

Wiecie, że od kilku dobrych dni to opowiadanie jest na 1 miejscu w ff? Jesteście najlepsi!
Kc was so macz glony <3