Hunted by Angels (voltooid)

~28~

Ik zat nog steeds op de grond naast Aiden. Luca was ondertussen ingestort en tranen rolden over zijn wangen. Woedend maakten zijn vuisten contact met de houtenvloer van de gymzaal die nog versierd was met glitters. Geschreeuw klonk door de zaal, ik wist niet van wie het kwam.

De woorden van Maud waren nauwelijks tot me doorgedrongen. Ik hief mijn hoofd op en mijn ogen schoten vuur. Woede vlamde door me heen en lieten het bloed in mijn aderen koken.

Hoe durfde ze? Hoe had ze het lef om na al die jaren dat ze tegen me gelogen en bedriegt had?

Bekende tintelingen schoten door mijn ruggengraat en verspreiden zich door mijn lichaam. Ik sloot als vanzelf mijn ogen en zag de bekende kleuren voor me. De gedachte dat ik de energieën van Aiden nooit meer zou kunnen zien, stopte ik voor nu ver in een hoekje. Daar zou ik later wel aan denken.

Ik stond op en dacht aan alle dingen die me boos maakte toen ik doorhad dat mijn woede de tintelingen voedden. Ik dacht aan mijn ouders en aan Maud. Aan de ruzies die ik met mijn ouders had gehad. Ik dacht aan alle dingen die ik samen met Maud beleefd had, aan alle blije gevoelens die ik door haar voelde, en aan hoe al die dingen nep waren.

Ik hief mijn armen op toen ik merkte dat de gevallen engelen dichterbij kwamen. Er begon zachtjes een wind te waaien. Vage strepen paars verschenen in de ruimte en de ingewikkelde patronen op de begonnen tot mijn verbazing licht te geven. Met mijn ogen nog steeds gesloten probeerde ik de wind harder te laten waaien.

Des de harder ik het probeerde des de feller de patronen begonnen te schijnen. Ze hielden de elementen tegen, had Aiden gezegd, dat merkte ik nu. Woede raasde weer door me heen toen Aiden mijn gedachte binnen kwam. Deze keer verstoorde mijn woede mijn concentratie niet, het versterkte juist.

Een geschreeuw klonk uit mijn keel en de wind begon harder te waaien. Ik hief mijn armen weer omhoog en zwaaide ze wild heen en weer. Plukken haar werden in mijn gezicht geblazen maar ik besteedde er geen aandacht aan. De gevallen engelen zetten een paar verbaasde stappen naar achter toen ze door hadden dat de kleden niet meer werkten.

Een klein sarcastisch glimlachje kwam op mijn gezicht toen ik me bedacht hoe ik eruit zag. Mijn jurk woei wild om mijn voeten en mijn haar zat ondertussen al lang niet meer in een staart en woeien om mijn hoofd als het kapsel van Medusa.

Een bol energieën kwam op me af rennen, één van de gevallen engelen nam ik aan. Ik stelde me de rode energieën van de zon voor en hief mijn armen naar het snel naderende gestalte. De rode lichtstralen schoten uit mijn vingertoppen en raakte de gevallen engel in zijn borst. Een schreeuw van pijn klonk boven het geloei van de wind uit toen hij op de grond zakte.

Ik voelde het teken op mijn borst gloeien terwijl ik mijn krachten gebruikte. Dat was nieuw. Normaal lichtte het teken alleen maar op en voelde ik er niets van. Ik deed mijn ogen open en keek naar mijn teken. Het verspreidde een fel licht door de zaal en bleef gloeien, zelfs nu ik mijn ogen open had.

Mijn blik schoot even naar Aidens lichaam, meteen had ik daar spijt van. Het leek wel alsof een hand mijn keel dichtkneep en het onmogelijk maakte om te ademen. Zijn gezichtsuitdrukking was rustig, vredig. De glimlach speelde nog om zijn lippen en het leek net alsof hij op elk moment ging opspringen en keihard in lachen uit zou barsten.

Alleen was dat niet zo.

Ik keek de zaal door en zag Luca verward kijken naar alles wat er gebeurde. Zijn ogen waren opgezwollen en bloed droop van een snee in zijn wenkbrauw langs zijn wang naar beneden en verdween in de kraag van zijn overhemd, wat ondertussen ook al helemaal vies en gekreukt was.

Het verdriet golfde door me heen toen ik naar Luca en Aiden keek. Ze hadden zo veel voor me gedaan. Ze hadden me dingen geleerd, ze hadden me meer zelfvertrouwen gegeven. En nu het erop aankwam verpestte ik alles, Aiden was voor me gestorven en Luca was er slecht aan toe.

De gevallen engelen stonden ademloos en een beetje zenuwachtig naar hun dode metgezel op de grond te kijken. De voorkant van zijn shirt was weggebrand en een misselijk makende geur steeg op vanuit het gat in zijn borst. Ik keek weer naar mijn teken en zag dat het nog steeds een helder licht gaf, alsof het wilde zeggen dat ik niet op moest geven.

Ik hief mijn hoofd weer op naar Luca. Toen zijn ogen de mijn ontmoette, knikte hij bemoedigend. Ik schonk hem een glimlach. Hij had gelijk ik mocht nu niet opgeven. Ik sloot mijn ogen weer en meteen verschenen de energieën weer. Er waren een paar kleden van de muren of gevallen waardoor het makkelijker was om de elementen te zien.

De woede die nog steeds in me zat liet ik weer flink opborrelen en zette me in vuur en vlam. Zonder dat ik het gewild had ging de wind hard waaien en begon de hele gymzaal op zijn grondvesten te trillen. Bange kreten van de gevallen engelen vertelde me dat het er angstaanjagend uitzag.

Als vanzelf richtte ik mijn armen op een gevallen engel die mijn kant op kwam. Zwalkend en struikelend kwam hij dichterbij. Dit keer stelde ik me niet voor dat er energieën uit mijn armen schoten, maar dat de energieën van de gevallen engel naar me toe kwamen.

De tintelingen begonnen en langzaam kwam de eerste lichtstraal van de gevallen engel mijn kant op zweven. Het ging langzaam, in opperste concentratie keek ik toe hoe een stukje energie van de gevallen engel mijn vingertop raakte.

Toen barstte de hel los.

Steeds meer lichtstralen maakten zich los van de gevallen engel. Schreeuwend zakte hij op de grond toen zijn lichaam zo goed als leeg was. De energieën van de gevallen engel vormden een bol voor mijn handen. Ik merkte dat lang niet alle energieën van de man in de bol zaten. Ik keek om me heen en zag dat sommige kleuren in de dekens aan de muren verdwenen. Met gefronste wenkbrauwen keek ik bedenkelijk de zaal rond.

Ze stonden allemaal stil en keken naar wat ik aan het doen was. Ik richtte mijn handen op een andere gevallen engel en het duurde niet lang voordat ook daar de energieën uit zijn lichaam sijpelde. Ik had nu een grotere bol energieën in mijn handen.

Wat ik ermee moest? Geen idee. 

heeey,

daar was ik weer...

hope you enjoy <3

vote, comment, share

xx