Gayness

Hoofdstuk 1.

Vanmiddag zie ik haar weer. Mijn hart begint al sneller te kloppen bij de gedachte alleen al.
Ik zet mijn televisie uit en besluit om beneden nog iets te drinken voordat ik naar school vertrek. Heerlijk die paar uurtjes vrij. Ik schenk een groot glas chocolademelk voor mezelf in en plof op de bank. Ik denk weer aan haar prachtige kastanjebruine haren, haar mooie ronde volle borsten, haar gezicht haar mooie sprankelende ogen en haar zachte fluwelen stem.
Ik droom al weg bij de gedachte dat ik haar weer ga zien. Kon ik haar maar de mijne noemen, maar hoe kan ik dat als ik überhaupt niet weet wat ze van me vind?
In gedachten zet ik het lege glas waar net nog mijn chocolademelk in heeft gezeten op de tafel en maak me klaar om weer naar school te gaan. Ik slinger mijn tas over mijn schouder en pak de fiets vast. 

Na een tijdje sta ik op het schoolplein. Ik zie haar in de verte staan, het liefste was ik erop afgerend, maar ik kon me gelukkig nog beheersen. Ik liep naar haar toe en we begonnen een gesprek. Niks bijzonders, gewoon over de dagelijkse dingen. Het lastigste vond ik nog om niet te verdwalen in haar diepblauwe ogen.
"Aarde aan Rocky" hoorde ik ineens.
"Sorry Jip" zei ik terug, en toen moesten we beiden lachen. 
Dit was weer zo'n moment waar ik van smolt, haar prachtige kuiltjes in haar wangen als ze lacht. Prachtig! Ik kan me geen betere aanblik wensen.
"Zin om vanmiddag af te spreken bij mij thuis?" vroeg ik.
Ik zag een klein glimlachje die gevormd werd om haar mondhoeken. Een goed teken dacht ik.
"Ja leuk" antwoordde Jip.
Yes, dacht ik. Het begin is er. Daarna klonk er een luid gezoem wat betekende dat we onze lessen moesten vervolgen. We volgden beiden dezelfde opleiding: Specialist Banketbakker. We hadden grotendeels ook dezelfde vakken, en we zaten samen in het tweede jaar. Het enige verschil was dat ik alleen in het weekeinde bij mijn ouders sliep en dat Jip nog bij haar ouders in huis woonde.
Ik was namelijk achtien en Jip zeventien. Ik specialiseerde me in de chocolaterie branche en Jip in het maken van taarten.

Daar zaten we dan, hetzelfde vak. Een algemeen vak wat je krijgt bij onze opleiding.
Vormgeving. Jip en ik zitten bij alle gemeenschappelijke vakken naast elkaar, nu dus ook. De helft van de tijd zijn we meer bezig met elkaar dan met de professor.

Even later is het vak afgelopen en fietsen Jip en ik samen naar mijn huis toe.
Ik bied haar een kopje thee aan, maar ze weigert. Ze heeft liever een biertje dan een kopje thee.
Ik lach en ik geef haar een Jupiler waar ze om gevraagd had.
Tussen het drinken door kletsen we wat, en dollen we wat. 
"Die Joep ziet jou wel zitten" zei ik op een plagerig toontje. Joep was de grootste sukkel uit onze klas. Hij was niet al te slim en maakte vaak misplaatste grappen.
"Niet!" riep ze lachend.
"Ja echt wel" zei ik terug. Toen kwam ze naar me toe en begon me te kietelen. "Stop stop! Genade" roep ik schaterlachend, maar ze stopt niet.
"Alsjeblieft, ik sti-hik" roep ik nogmaals. Dan stopt ze en komt bovenop me zitten. 
"Neem dat terug!" zegt ze met een grote lach op haar gezicht.
"Of anders...?" vraag ik met een serieus gezicht.
"Of anders dan.." zegt Jip, en ik zie dat ze moet nadenken.
"Dan gooi ik bier in je gezicht."  Maar voordat ik de kans krijg om mijn uitspraken ongedaan te maken gooit ze haar glas leeg over mijn shirt. Gelukkig zat er niet heel veel meer in.
"Je wordt bedankt hè" zeg ik sarcastisch. Ik moet toegeven dat ik dit best plezierig vind, het is heel intiem op een speciale wijze."
"Nu moet ik gaan douchen." verzucht ik, in de hoop dat zij zegt dat ze met me mee wilt gaan, maar helaas. Ik krijg alleen maar een: "Succes, en wat moet ik in die tijd doen?"
Ik lach naar haar. 
"Ik heb wel een idee" zeg ik met een grimas op mijn gezicht. 
Jip weet al meteen wat er aan de hand is en loopt overdreven weg: "Oh nee!" 
Ik begin te schaterlachen, ze loopt als een kreupele hond.
"Je krijgt me toch nooit" roept ze vanuit de verte.
En of ik dat kan, denk ik. Ik sprint naar voren pak haar bij haar buik en we rollen samen lachend over de grond. Dan kijk ik in haar prachtige hemelsblauwe ogen en ik zie dat ze mij ook aankijkt. Misschien heb ik het mis, maar ik speur ergens in haar ogen een twinkeling van verlangen. De ogen die vragen. Alsjeblieft kus me.

Zo liggen we al een paar minuten op de vloer, alleen maar kijkend naar de ander. Ik heb nu zo de neiging om haar vast te pakken en hevig te zoenen. Haar prachtige glanzende nek te strelen. Haar borsten vast te pakken en haar zachte kusjes over haar hele lichaam te geven. Ik voel een enorme drang om dat te doen, maar ik beheers me.
Ik sluit langzaam mijn ogen en kom met mijn lippen dichter bij de hare.

"Ho eens even" zegt Jip. 
Ik kijk haar vragend aan, misschien wilde ze dit ook wel helemaal niet. Misschien had ik het niet zo moeten aanpakken.
Jip kijkt mij weer aan, en ik zie dat haar gezichtsuitdrukking veranderd, naar een glimlachend gezicht.
Ze geeft mij niet de kans om naar haar te buigen, wat dan zoent ze mij op mijn mond. Ik voel hoe haar zachte fluwelen tong mijn tong streelt. Ik ruik haar geur. Ze ruikt naar zoete aardbeien. Heerlijk. Ik sluit mijn ogen en pak haar vast. Ik wil dit moment voelen, ik wil dat dit moment nooit meer overgaat. Ik wil dat dit moment in mijn geheugen gegrift staat voor altijd.
Dan haalt ze haar hoofd terug, en kijkt me glimlachend aan. 
Ik wil meer, ik wil veel meer. Laten we alsjeblieft nog verder zoenen gaat er door mij heen. Mijn lichaam reageert op haar prachtige lichaam. Ik voel hoe een warme gloed over mijn lichaam valt als een soort deken. Ik buig me naar haar toe om haar nog eens te zoenen, maar ik zie hoe een glimlach om haar lippen valt en opstaat.
"Nou, succes met douchen" zegt Jip heel nonchalant. Ze pakt een tijdschrift en ploft op de bank.
Ik loop naar de deuropening en ik kijk haar aan. Zij kijkt naar mij met een kleine glimlach en ze richt zich weer op haar tijdschrift.
Ik schud mijn hoofd kort en ik loop de trap op.