Married to my GAY Best Friend |Troye Sivan|

|Chapter 2|

"Mom! Let's l-leave here... I don't want here anymore!" Pilit na sabi ni Tris habang umiiyak.

Hinigpitan ko ang pagyakap sa kanya para tumahan na siya.
Agad ko namang tinignan si Troye kung bakit napatigil siya.

Nakatulala lang siya sa amin...

Hindi ko nababasa kung anong iniisip niya but I can see concern and must be a little bit of guilt. But alam ko naman na namamalikmata lang siguro ako...

Napahawak naman siya sa sintido niya at minassage ito.

"Tsk! P*steng buhay nga naman!"

Tumalikod si Troye at iniwan na niya kami. Narining ko namang bumukas ang gate at tuminog ang kanyang sasakyan.

Thank God nakaalis na din siya...

Napatigil naman ako sa pagyakap kay Tris at tinignan kung okay lang siya.

"Shhh Tris, please don't cry baby... Pinapalungkot mo naman si mommy eh. Yung kanina... Wala lang yun. Kasi naman hindi maagang nagising si mommy..."

Pilit kung pinapaliwanag sa anak ko ang nangyari kanina. Pilit kong sinasabi sa kanya na wala lang lahat ng iyon. Pilit kong sinasabi ang mga kasinungalingan na ito...

God...

"Don't just say it's nothing mom! He hurted you! Let's leave here mom, let's leave daddy!"

Tinignan ko siya and I can see anger in his eyes. I sighed.

"Nak, you know naman diba na hindi tayo pwedeng umalis dito... You know that daddy loves us. Di niya tayo papayagan. Kaya please understand nalang ha... Tsaka kayang ipaglaban ni mommy ang sarili niya!" I said cheerfully kahit sa kaloob-looban ko gusto ko na din sabihin sa kanya na lumayas na kami but part of me still doesn't want to... I love your daddy with all my heart, Tris... I'm sorry anak. Pero di ko kayang iwan si Troye...

"Mom, will you promise me something?"

Napatingin naman ako sa seryoso niyang mukha.

"Promise me, if you can't take it anymore. Let's leave from this house. Let's leave Troye."

"Ano bang pinagsasasabi mo Tris. Mommy won't ever give up... And please don't call your dad by his name, anak. Bad yan."

Hinawakan ko ang kanyang mukha at pinahid pahid ang aking kamay sa kanya para masiguro ko kung seryoso ba talaga siya sa mga sinasabi niya.

And then ito na nga kinakakatakutan ko...

I saw anger in his eyes. Hindi siya pwedeng magtanim ng galit sa dad niya. I did everything para lang hindi niya magawa yun! For many years nagsisinungaling ako sa anak ko but I think... I did the opposite thing. Because of me, he planted a grudge against his father...

"Just promise me mom!"

Bigla naman akong nagulat sa pagsigaw niya.

Ilang segundo rin bago ako nakasagot.

"Fine... I promise." bumigay na ako...

Niyakap ko siya ng mahigpit at nanatili din kaming ganito ang position hanggang sa naalala ko tuloy na may pasok siya ngayon.

"Naku! Malelate kana! Go shower na kasi magluluto pa si mommy."

"Okay po mom :)"

Umalis na si Tris at umakyat sa kwarto niya. Agad naman akong pumunta sa kusina at nagluto na ng breakfast ni Tris at naghanda nadin ng snack niya.