"Ah, öleceğim! Yemin ederim ölecek gibi hissediyorum." dedim kafamı masaya gömüp görüş alanımı kapatırken.
"Son bir buçuk aydır hep bunu söylüyorsun.Sözünü tut ve bize de bu çileyi çektirme artık."
Bana dik dik bakan Wendy'e ölümcül bakışlar attım.
"Liderimiz aşk yaşıyor ama bütün derdini biz çekiyoruz cidden." Seulgi elindeki spatulayı bana salladı.
"Sana kim konuşma hakkı veriyor Ayıcık? Sevgilinin boyu kadar konuş desem ömür boyu susmak zorunda kalırsın. Neden? Çünkü sevgilin yok." Hunharca kahkaha atarken yüzüme sıçratılan su ile ara vermek zorunda kaldım.
Yeri gelip yanıma oturdu ve tek kolunu omzuma attı.
"Anlaşılan bugünde mesaj gelmemiş sana."
"Reşit olmayanlara cevap vermiyorum." Başımı tekrar masaya gömerken sinirlerim bozuktu. Son bir aydır yurtdışındaydı. Sürekli konserleri vardı, festivallere de katılıyordu. Bizim şirketimiz ise geri dönüşümüz için bizi ülkeye tıkamıştı.
Telefonumun çalmasıyla yerimden fırlayıp resmen depar attım. Hızla odama koşup şarjdaki telefona dokunduğumda en fazla dört saniye geçmişti. Hızla ekranı açmaya çalışırken gördüğüm numarayla sinirlerim zıpladı. Şeytan ikili karşımda kahkaha atarken yüzümün kızardığına emindim. Yeri ve Joy birbirlerine çak yaptıktan sonra koşarak mutfağa kaçtılar. Mutfağa girdiğimde masaya kafalarını koymuş kahkahalarına devam eden ikiliye yöneldim. Kollarına çimdiğimi geçirdikten sonra bende diğer sandalyeye geçtim.
"Utanmıyor musunuz sizden büyük ablanızı kandırmaya?"
"A-Ama o kadar komiktin ki..." dedi Joy, gülmekten cümlesinin devamını getirememişti.
"Ah, cidden!" kafamı duvara yaslarken telefonum tekrar çaldı. Bir de utanmadan tekrar aynı şakayı yapıyorlardı.
"Kesin artık şunu." dedim telefonumun melodisi üçüncü defa duyulurken.
"Biz yapmıyoruz ki."
"Yalan-"
"Unni, gerçekten. Biz yapmıyoruz." Yeri telefonunu kaldırdı. Ardından Joy'da gösterince tekrar yerimden fırladım.
Kapanmaya yakın telefonu açtığımda konuşmaya yetecek kadar nefesim yoktu.
"Sonunda." dedi telefonun diğer ucundan.
"Özür d-dilerim. Şaka sandım."
"Şaka mı?"
'' Evet, kızlar günde üç defa aynı şakayı yapmadan rahatlamıyorlar. Telefonu çaldırıyorlar sürekli.''
'' Her seferinde heyecanlanıyor musun? '' dedi, telefonun diğer ucundan muhteşem kıkırdaması eşliğinde.
'' G-görüntülü... konuşamaz mıyız?'' dedim nefes vererek. Çok özlemiştim.
'' Tamam, bekle.''
Telefonu kapattıktan üç dakika sonra tekrar aradı. Bu sefer yorgun gülümsemesi karşımdaydı. Gözleri çökük duruyordu. Arabadaydı sanırım. Yüzünü gördüğüm an dolan gözlerime engel olamadım.
'' Seni çok özledim, Bae.'' dedi ekrana tatlı tatlı bakarken.
'' Bende... Bende çok özledim.''
Dakikalarca susup onu izledim. Ben sustukça ondan da ses çıkmıyordu. Birbirimize bakarken bir anda ekrana giren Hoseok ile gözlerim büyüdü.
'' Merhaba, Irene-sshi '' dedi tatlı tatlı. Taehyung omzundan ittirmesine rağmen kafasını zorla ekrana sokmaya çalışıyordu. Daha sonra Taehyung'un kafasının üzerinden turuncu bir kafa belirdi. En son ise Taehyung'un yüzünü kapatacak şekilde grubun maknaesi ekrana giriş yaptı.
DU LIEST GERADE
My Lucky Star
Fanfiction"Neden buradasın?" dedi kolumu sıkarak. Bir yandan da kimsenin gelmediğinden emin olmak için etrafa bakınıyordu. "Neden buradayım?" dedim gülerek. "Söyleyeyim. Sana, aptallıklarının sonucunu göstermek için sanırım. Pişman olacaksın Kim Taehyung. Sen...
