Paano kung isang araw makita mo ang perfect match mo, akala mo siya na. Akala mo siya na icing sa ibabaw ng cupcake mo.
Akala mo lang pala.
Dahil hindi madaling tanggapin na kung sino pa ang akala mong perfect match mo ay ang bubuhos ng kape sa iyo...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
PARANG déjà vu lang ang lahat, nakaupo na naman siya sa parehong table ng coffee shop na iyon. Dapat ay umalis agad siya pagkadeliver niya sa mga cakes and pastries na inorder ng mga ito kaya lang natempt na naman siyang magpahinga. And just like before nag-iisa na naman siya at nakamasid sa mga tao sa kanyang paligid. And smile silently when she remembered what happened to her when she was here a long time ago. Dito siya unang naligo sa kape mabuti nalang at hindi na iyon masyadong mainit. Dito din niya unang nakita si Howard and now even if he hates her she still likes him dahil kung hindi dahil dito hindi siya mas gagaling sa larangan niya. His hatred towards her pastries pushed her to her limit to do her best. Sana nga lang ay hindi na siya muling maligo sa kape ngayon.
"Alone?"
Napasinghap siya sa gulat ng marinig ang pamilyar na boses na iyon, her eyes widened when she eyed a cup of coffee on his hands. Inilapag nito ang tasa ng kape sa mesa kaya mas naging alert siya kapag siya nabuhusan ng mainit na kape magwawala na talaga siya, umuusok pa naman iyon.
Umupo ito na para bang magkasama lang sila. "Sasamahan na kita kawawa ka naman mukha kang tanga dito." Ngumisi lang ito sa kanya making her breathe hitched.
"K-kapag ako binuhusan mo ng mainit na kape ulit hindi na talaga kita mapapatawad." Medyo gumaralgal ang boses niya dahil hindi niya napigilan ang pagbuhos ng takot sa kanyang dibdib habang nakatingin sa kapeng hawak nito. Nawala ang ngisi sa mukha nito at napatingin sa kapeng hawak nito na umuusok pa. Tumikhim lang ito at saka tinawag ang parating na waiter at ibinigay sa waiter ang kape nito.
"Hindi na kita mabubuhusan ng kape." Nakahinga naman siya ng maluwang sa sinabi nito, kung alam lang nito kung gaano kagaan sa pakiramdam ang ginawa nito. Iniusog lang niya ang kanyang mocha frappe na hindi pa niya nababawasan.
"Iyan nalang ang inumin mo hindi ko pa nagagalaw iyan pati ang straw hindi ko pa nagagamit." Ani nalang niya. Tumayo ito dala ang straw na ibinigay niya pero bumalik din agad na may hawak ng dalawang straw. May dalawang straw sa mocha frappe nila kung kanina lang ay narendahan pa niya ang puso niya ngayon ay parang tatalon na iyon sa kinalalagyan nito at nagtago sa kanyang bituka. If this is what butterfly in the stomach means for goodness sake... nakakatakot ang ganito.
"Let's share." Oh.my.gulay. Hindi nga siya nagkamali sa kanyang unang naisip, they are going to share the same drinks. This is a dream come true kahit na sa previous relationship niya ay hindi siya nagpapashare ng gamit lalo na sa pagkain at mas lalo na sa drinks pero kay Howard... nababaliw na ang buong utak niya pati na rin ang puso niya. Masama na yata talaga ang tama niya sa binata, how could it be? "Huwag kang maarte."
Hindi naman siya maarte, kinakabahan lang. "Hindi ako maarte." Ang tanging nasagot lang niya.
"Don't tell me-." He cut his own words and look at her intently making her think that he might have read her thoughts. Baka sa isip nito ay iba na ang tumatakbo. "Na-a-awkward ka sa pagseshare ng drinks?" a sly smile appear on his lips. "Isa lang ang ibig sabihin ng na-aawkward Yumi, you like me." Diretsang sabi nito, pambihira nabasa nga nito ang kung ano ang nasa isip niya. No!
"You are too full of yourself mister." Napainom tuloy siya ng mocha frappe ng wala sa oras, she doesn't want to prove a point to him talaga lang biglang nanuyo ang kanyang lalamunan sa sinabi nito. Defensive ba siyang masyado.
"What not to like me Yumi?" talaga ang lalaking ito sobrang yabang.
"Kahit gaano ka kagwapo if you don't like my cakes and cookies, how can I like you? How can I like someone who doesn't even appreciate my works, I put my heart and my soul plus my time baking those things and yet you don't like it." She played with her straw and smile at Howard who seems to be taken a back by her words. "Don't worry kahit magkagusto ako sa iyo in the near future hindi kita kukulitin dahil alam ko naman hindi mo rin ako magugustuhan."
She likes him for Godsake but she needs to accept the reality na kung hindi nito nagugustuhan ang bagay na gusto niya malamang ay hindi rin siya nito magugustuhan. How can you like a whole person when you don't like a part of it?
"Sir, nandito na po ang orders niyong black-bottomed Nutella swirl mini cheesecakes." Nawala ang pagsesenti niya ng marinig niya ang waiter na naglapag ng apat na mini cheesecakes sa harap nila na order daw nito.
"Thanks." He dismissed the waiter and look at his order. Napakurap siya, hindi ba nito alam na siya ang gumawa ng dessert na iyon? Baka malason ito... he is about to eat it when she stopped him but she was too late dahil nilamon nalang nito ang buong cheesecake. Napaawang nalang ang labi niya ng mabilis nitong naubos ang gawa niya at base sa mukha nito parang sarap na sarap pa ito.
"Gusto mo ng cheesecake?" takang tanong nito sa kanya.
"N-no." sasabihin ba niyan siya ang gumawa ng kinakain nito? "M-masarap ba?"
Tumango lang ito. 'Yeah, it taste good. Hindi naman ikaw ang gumawa nito hindi ba?" agad siyang umiling, sinabi nitong masarap ang gawa niya therefore she concluded na hindi talaga ang mga pastries niya ang pangit sa panlasa nito kundi siya mismo na gumawa niyon. Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman niya kung matutuwa ba siya dahil masarap pala ang gawa niya at nagustuhan talaga nito o iyong katotohanan na ayaw talaga nito sa kanya kaya hindi nito magawang i-appreciate ang gawa niya.
She shouldn't feel this kind of pain, it's abnormal. Bakit siya masasaktan sa katotohanang iyon... dahil nga reality sucks too it really hurts big time.
"Hindi ako gumawa niyan but at least you like it." Kiming ngumiti lang siya dito.
