Paano kung isang araw makita mo ang perfect match mo, akala mo siya na. Akala mo siya na icing sa ibabaw ng cupcake mo.
Akala mo lang pala.
Dahil hindi madaling tanggapin na kung sino pa ang akala mong perfect match mo ay ang bubuhos ng kape sa iyo...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Sige na ate Yumi ikaw na ang gumawa ng cake ni kuya alam kong magiging perfect ang kanyang nalalapit na birthday." Kanina pa nangungulit sa kanya ang kaklase ni Makisig na si Hannah, palagi itong umoorder sa kanya ng mga cakes and pastries. At heto nangungulit na naman itong igawa niya ng cake ang kapatid nito.
"Is that a surprise?"
"Of course not, kapag sinurprise ko iyon sigurado akong ipapakain niya ako sa pating."
"Dapat siya ang mag-order sa akin at hindi ikaw." Pinisil niya ang tungki ng ulong ng batang babae. Dahil dalawa lang naman sila ni Makisig na magkapatid kaya natutuwa siya kay Hannah. Palagi itong kasama ni Makisig, they are part of a barkada. Akala nga niya ay may something sa dalawa pero wala siyang nafeel na sparks sa dalawa kaya ipinagkibit-balikat nalang din niya. And besides kilala niya ang nagugustuhan ng kapatid niya at kilala din niya ang nagugustuhan ng dalagitang kaharap dahil na rin sa mga orders nito na may pangalan ng lalaking gusto nito.
"Eh mahiyain si kuya ko sure akong lulubog uli ang atlantis kapag iyon pumunta dito." nacurious na talaga siya sa kapatid nito palagi nalang nitong binabanggit ang lalaking iyon pero hindi pa niya ito kailanman nakikita.
"Is your brother gay?"
"Hindi ah!" malakas itong napapukpok sa counter. "My brother is not a pig, hindi siya bakla." At ginaya pa nito si Nora Aunor. "Kidding ate hindi nga gay si kuya ang dami na kaya niyang naging girlfriends before pero kinakantahan ko nalang sila ng to all the love he loves before. Kaya sure akong hindi gay ang kapatid ko."
Kumunot lang ang noo niya. "Sorry naman akala ko kasi gay, paano ba naman kasi kung idescribe mo siya sa akin ganito... mahilig siya sa sweets at sa kung anu-anong pastries, karamihan sa mga lalaki ayaw ng matatamis dahil sa calories. At nahihiyang magpakita, bakit naman siya mahihiya? Maganda ka naman kaya sigurado akong gwapo din ang kuya mo."
"Super." Super strong na sagot ng dalagita. "As in super gwapo ni brother dear kuya and he is not gay. Fair naman na magkagusto si kuya sa mga gawa mo kasi masasarap naman at tapos malay mo naman na ang gusto talaga ni kuya ay iyong may gawa hindi iyong ginawa." Kung pwede lang sigurong matanggal ang kilay niya ay baka nasa tuktok na ng mt. Everest sa mga oras na iyon.
"Alam mo Han, iyang kuya mo torpe ano? Twenty seven years old na ako at kung like niya ako baka time na rin na magparamdam siya malay mo naman bagay pala kami and then we have same feelings din. Hindi na ako bumabata kapag naunahan siya ay huwag kamo siyang magsisisi ang ganda ko pa naman." Biro niya sa dalagita pero may halong katotohanan iyon. Baka kasi kapatid na nito ang ka-forever niya tapos totorpe torpe, kailan pa ito magkakalakas ng loob kapag tagtuyot na at kahit na anong dilig ay hindi na mamumukadkad? Gusto din niyang mamukadkad 'no.
"Naghihintay lang ng tamang panahon, in due time."
"Baka naman dyutay nalang ang oras ko kapag dumating ang due time na iyan. Sabihin mo sa kanya bilisan niya dahil malapit na akong mangulubot dito baka hindi na niya matikman ang kagandahan at kakinisan ng kutis ko." Tumawa lang ito sa sinabi niya.
"Pambihira ka talaga ate kahit kailan ka talaga pinapatawa mo ako--." Sabay silang napatingin sa bumukas na pinto at agad na bumakas ang magandang ngiti sa kanyang mga labi ng makilala ang bisita niya. Napapansin niyang halos araw-araw ay bumibisita na ito sa bakeshop nila and he never fails to make her day extra special.
"Ay may gwapo." Malakas na bulalas ni Hannah ng makita ang bagong customer nila. "Anong atin kuyang gwapo? Iyong paninda o ang tindera?" kumunot ang noo niya ang kalma-kalma kaisng kausapin ni Hannah si Howard, well sabagay masyadong ma-PR din ang batang ito. Hindi ito pinansin ng lalaki kaya napasimangot nalang ang pobreng dalagita at bumaling sa kanya.
"Naku ate yumi, pa-order na nga lang ng bagong gawa mong no-bake chocolate milk bar." Narinig niya ang order ni Hannah pero ang mga mata niya ay nakatingin kay Howard na abala sa pagpili ng cakes na nakahilera. Kumuha siya ng order ng dalagita pero nakasulyap pa rin sa binata. Nakatitig lang ito sa mga desserts na nandoon.
"Alin dito ang hindi mo gawa?" tanong nito sa kanya sabay turo sa mga display pastries. Somehow natanggap na rin niya na talagang wala itong gusto sa mga pastries niya pero pinipilit pa rin niya itong pakainin.
"Sa upper portion lang ng display ang gawa ko the rest kay nanay na." sagot na lamang niya.
"Ay ate Yumi, ang sarap talaga nitong choco mint mo. Mas masarap pala kapag no-bake kasi hindi nakakaumay iyong tamis sayang at uubusin ko na ito." Malakas na wika ni Hannah.
"Akala ko ba dadalhan mo ang kuya mo niyan?" ngumisi lang si Hannah.
"Hindi na kailangan baka lalong mainlove sa iyo iyon eh mahirap na at iba pa namang gumalaw ang kapatid kong iyon pagdating sa babaeng type niya. Baka hindi na talaga makagalaw-." Nahinto lamang ito sa pagsasalita ng halos ipukpok na ni Howard ang tray na may lamang tinapay sa ibabaw ng counter.
"Punch it." Utos nito sa kanya.
"Naku Howard, relax-relax din kapag may time masyado kang high blood." Nailing na komento niya, dahil ang mata niya ay nasa counter na kaya ng kunin niya ang mga ipupunch niya ay iba ang nahawakan niya. "Ay, sorry." Kamay pala nito ang nahawakan niya and she hates to admit it but the moment she touched his hands ay may iba siyang naramdaman. "Bakit ang lamig ng kamay mo?" tanong nalang niya trying to divert her attention to anything but the tingling sensation she felt awhile ago.
"Sobrang lamig dito sa bakeshop niyo."
"Hindi kaya gwapong kuya." React agad ni Hannah, "Mainit nga eh I can feel the heat." Hindi naman ito pinansin ng lalaki pero tila ba okay lang iyon sa dalagita at busy sa pagkain ng choco mint nito.
"Four hundred two pesos lang po." Untag niya. Binigyan naman siya ni Howard ng buong isang libong papel at pagbukas niya ng counter ay napakamot siya dahil wala pala siyang barya puro buong papel din. "Wait lang kukuha ako ng barya." Nag-excuse siya sa dalawa at pumasok sa office nila para kumuha ng baryang panukli dito. Kaso pagbalik niya ay wala na ang lalaki. "Saan na si Howard?"
"Masakit yata ang tiyan ate Yumi kaya ayon umalis na, keep the change nalang daw." Nakaramdam siya ng panghihinayang dahil hindi niya naibigay ang no-bake chocolate mint na ginawa niya para ipatikim dito.
"Sayang naman." Naibulalas nalang niya.
"Ay ate, pa-order nalang ng no-bake choco mint, nakakaawa kasi si kuya alam kong malulungkot iyon dahil hindi niya matitikman ang gawa mo." Napatingin siya sa dalawang piraso na nasa counter.
"Pero-."
"Sige na ate please." She sigh, how can she resist this girl?
"Fine, sa iyo na ito pero huwag mo ng bayaran iyong sukli nalang ni Howard ang kunan natin ng pambayad." Kumindat lang siya dito habang binabalot ang order nito. Sayang talaga at hindi nito nakain, next time gagawa siya at ipapakain na niya talaga sa lalaking iyon.
