Monstrous Academy 1: Gangster's love. [PUBLISHED UNDER PSICOM]

Chapter Twenty five

25: Gunshot
-

Rain’s POV

Hindi ako mapakali, hindi ko alam kung bakit.

“Beb, kanina ka pa paikot-ikot, nahihilo ako sa’yo. What’s going on?” Tanong ni Ayesha at ngumiti lang ako ng pilit. Thursday na ngayon at bukas na namin isasagawa iyong oplan: patalsikin ang keen’s org.

“Hindi ka pa ba papasok? Mauuna na ako.” hinawakan ni Ayesha ang balikat ko at dahil doon ay naalala ko ang pinag-usapan namin ni Liam.

“Ah beb. Galit ka ba kay Liam? Gusto mo bang i-set up ko kayong dalawa para magkausap kayo?” Tanong ko pero mabilis siyang umiling. Mukhang nasaktan talaga siya dahil doon sa sinabi sa kanya ni Liam.

“Ayoko muna siyang kausapin,” tumango na lang ako at sabay kaming lumabas ng dorm. Nakabalik na rin pala si Tymee. Medyo okay na siya, I almost forgot na robust nga pala siya kaya malakas siya at hindi basta-basta napanghihinaan.

“Tymee. Sabay na tayong pumasok.” aya ko at agad naman niya kaming sinabayan sa paglalakad ni Ayesha.

“Ah beb...Si Tymee classmate ko. Tymee, si Ayesha roommate ko.” pakilala ko at nagkamayan naman silang dalawa. Maya-maya lang din ay nasa classroom na kami.

Wala doon si Thunder. Hindi na rin ako nag abalang magtanong sa ibang miyembro ng dark kung saan siya nagpunta. Ang sabi naman niya sa akin ay babalik siya.

“Hindi ba nasabi ni Thunder sa’yo kung saan siya pupunta?” Tanong ni Jiro kaya naman napalingon ako sa kanya.

“Hindi. Bakit? Hindi niyo ba alam kung nasaan siya?” Tanong ko na sinagot niya lang ng pag-iling. Dahil doon ay mabilis kong tinext si Thunder.

“Nasaan ka?” Ilang minuto ang lumipas ngunit wala akong natanggap na reply mula sa kanya. Saan ba nagpunta yung kulog na ‘yon? Kinakabahan na ako pero sure naman akong tutuparin niya yung pangako niyang babalik siya.

ㅡ

Kinabukasan. Mas maaga pa ko sa alarm clock magising, kinakabahan talaga ako. Wala pa rin kasi akong natatanggap na text mula kay Thunder. Paano namin maisasagawa ng maayos ang plano kung wala siya?

“Beb, aga mo naman yata magising?” tanong ni Ayesha na kakabangon lang.

“Maaga lang siguro ako nakatulog kahapon kaya maaga akong nagising ngayon,” tumango lang siya sa sinabi ko at muling nahiga, habang ako naman ay nakatitig lang sa cellphone, nagbabakasali na lalabas ang pangalan ni Thunder pero ilang minuto ang lumipas, wala pa rin talaga kaya nag-asikaso na ako.

Maya-maya lang ay naririnig ko na ang boses ni Axel. Mabuti na lang at nauna nang umalis si Ayesha kaya hindi ako mahihirapang magsinungalig sa kanya.

“Aantayin kita sa tapat. Sabay tayong papasok.” Sabi ni Axel nang dumungaw ako sa balkonahe kung saan siya naroon. Tumango lang ako at lumabas na rin.

Akala ko ay may shooting sa labas dahil nagsisigawan ang mga babae doon pero paglabas ko ay bigla silang huminto lalo pa’t nilapitan ako noong lalaking pinagkakaguluhan nila.

“Ano bang meron ‘yang babaeng ‘yan?”

“Dati si Jiro and now si Axel naman.”

Hindi ko na lang pinansin ang pinagsasabi nila at nagpatuloy sa paglakad. Mukhang nahalata naman ni Axel na kinakabahan ako kaya tinapik-tapik niya ng marahan ang ulo ko.

“Magiging maayos din lahat, nakapwesto na rin yung iba base sa napagusapang plano kaya wala kang dapat ikatakot.” ngumiti ako ng tipid at saka bumuntong hininga.