Dance Forever

Chapter 6

Chapter 6
Not Yet

Nakaawang ang aking bibig habang tinitingala ang matayog na building ng Lotte Hotel. Belle Danse's nothing compared to this hotel. It'll take me years to make Belle Danse as big as this.

"Bells, let's go." pag-aya sa akin ni Vini't tumango naman ako saka humawak sa kaniyang kamay.

We went inside Lotte Hotel's main building kung saan nandoon ang mga accommodation rooms nila. Luxury is written all over the hotel's facade. Walang akong tigil sa pagkamangha at pagpuri sa magandang pagkakaukit ng hotel.

Hinayaan ko si Vini'ng makipag-usap sa receptionist doon sa information desk habang ako'y nilabas na ang aking cellphone upang kuhanan ng picture ang kagandahan ng hotel.

I can't help but to smile while wandering around the lobby, taking pictures of every amazing complex details.

Napalingon naman ako kay Vini't nakita kong kinukuhanan niya ako ng picture gamit ang kaniyang cellphone. Binaba niya ng bahagya ang kaniyang cellphone nang makita akong nakatingin sa kaniya at saka ngumiti.

Mabilis naman akong lumapit sa kaniya upang tignan ang aking litrato.

"Maganda ba ako diyan?" nakangiti kong tanong sa kaniya.

"Always beautiful." he answered at pinakita ang mga stolen shots ko kanina.

Pinilit ko si Vini'ng magpapicture kami na magkasama dito sa lobby bago kami tumungo sa room namin.

The room was painted with color pallete in shades of beige, grey, and white that gives the room a sense of stability. Oriental influences set the mood of this bright and modern room. The cozy ambiance makes me comfortable and peaceful.

"Did you like our room?" tanong sa akin ni Vini.

Tumango naman ako't tumungo sa may kwarto. Mabilis akong humiga doon sa kama. It's a king-sized bed katulad ng kama namin ni Vini sa bahay.

"Let's rest. Bukas nalang tayo maglibot." sabi niya't humiga sa aking tabi.

Hinapit niya ako papalapit sa kaniya upang yakapin ng mahigpit.

And that's what we did. Nagpahinga lang kaming dalawa. I awaken when it's already dark inside our room. Hapon lang kasi nang dumating kami dito sa hotel at tama lang ang sinag ng araw upang magsilbing ilaw. And now it's already dark. Halos wala na akong makita.

Maingat kong tinanggal ang braso ni Vini na nakayakap sa akin at dahan-dahan akong bumangon.

I turned on the lights at mabilis na nilingon si Vini. He moved and covered his eyes using his arm. Napangiti ako habang tinitignan siyang matulog. He looks like a little boy.

Lumabas ako ng kwarto't binuksan din ang ilaw dito. The curtains' blocking the big glass window kaya hinawi ko ito.

My jaw dropped in an awe when I saw the building lights from a fantastic view of downtown Seoul.

I heard a swift bang from the door at bago pa ako makalingon ay naramdaman ko na ang pagpulupot ng braso ni Vini sa aking bewang.

He rested his chin on my shoulders and took a deep breath.

"It's so beautiful..." he said with his husky voice.

Tumango naman ako't hinawakan ang kaniyang kamay na nasa aking bewang.

"You hungry?" he asked me.

"Yes." sagot ko. "Should we order? Ayoko ng lumabas ng room."

"Okay. I'll order the food." sabi niya't binitawan ako upang makapag-order na siya ng pagkain naming dalawa.